"เก่งจริง ก็ต้องไม่โดนกิเลสย้อมจิตสิ เก่งจริงให้ตัวกูเก่งย้อมใจได้ยังไง เก่งจริง ก็ต้องได้ธรรมะแล้วสิ เก่งจริง ศีลก็ต้องบริสุทธิ์กว่านี้สิ จิตนะ ถ้ามันไม่อ่อนน้อมต่อธรรมะ มันไม่ได้ธรรมะหรอก อย่างผู้สอน เจอ จิตที่มันอวดดี อวดเก่ง เจอชาล้นถ้วยนะ ก็ไม่มีธรรมะให้หรอก มีก็คุยเล่น ปลอบใจไปวันๆนึงให้ผ่านไป ใจมันไม่เป็นภาชนะที่เหมาะ มันก็ไม่เหมาะต่อการรับธรรมะ ใจกระด้างก็เป็นอุปกิเลสตัวหนึ่ง คอยรู้ทัน ก็กูเก่งนั่นแหละมันถึงกระด้าง รู้ทันเอา อันแรกเลย ต้องเห็นก่อน ต้องเห็นว่าเรามีตัวนี้นะ ตัวนี้เป็นกิเลสตัวใหญ่ตัวหนึ่งของเรา ถ้าไม่เห็นนะ โอ๊ย ใครจะสอนไหว"

"เวลามีกิเลสมา มันได้แต่ว่า มีสติรู้เท่าทัน ไม่ตามใจมัน ตลอดเวลา ในขณะเดียวกัน ไม่สู้ ไม่บีบบังคับตัวเองจนเครียด วิธีนี้ที่หลวงพ่อ เคยแนะนำให้เห็นภาพ ต้องทำตัวให้เหมือน "เรือ" ที่ทอดสมอไว้ เวลากิเลสมา เวลาลมพัดมา มันไหวได้ คือถ้าเราทำตัวเหมือนเรือที่มันยึดอยู่โดย ไม่ไหว พอโดนกิเลสแรงๆ เรือมันจะคว่ำ ดังนั้น ไม่คล้อยตามมัน และไม่ต่อต้านมัน"