"นักภาวนา ต้องออกมากระทบโลกให้ได้ ปล่อยให้ใจมันปรุง สุข ทุกข์ ดี ชั่ว แล้วเดินปัญญาไปตรงที่ว่า เห็นสุขก็ไม่เที่ยง ทุกข์ก็ไม่เที่ยง ดีก็ไม่เที่ยง ชั่วก็ไม่เที่ยง ไม่ได้รักษาอยู่ภายในแบบนี้ตลอดเวลา ไม่ดี" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สรินรสธรรม วันที่ ๒๒ มิถุนายน ๒๕๖๑

"พอเราฟังธรรมที่ถูกแล้ว ก็เหลืออย่างเดียวที่เราต้องไปฝึกตัวเอง แล้วก็สำรวจตัวเองว่าเราติดข้องตรงไหน เราแพ้กิเลสตัวไหนอยู่บ้าง หรือเราพลาดพลั้งตรงไหนที่ทำให้ศีลของเราบกพร่อง เราก็ต้องอุดรอยรั่วต่างๆ แล้วเราก็พัฒนา สติ สมาธิ ปัญญาไป มีศีลเข้าไว้ แล้วก็เจริญปัญญาอันนี้เป็นสิ่งสำคัญ ดูตัวเองเรื่อย ๆ มันก็วนเวียนอยู่อย่างนี้ มันไม่ได้ยาก แต่ต้องอาศัยความอดทน" --หมอม่อน คอร์สเรียนรู้กายใจ นครสวรรค์ วันที่ ๑ เมษายน ๒๕๖๑

"มนุษย์เป็นสัตว์ประเสริฐ สามารถพัฒนาจิตใจตนเองได้ ที่ชาตินี้ ที่ภพนี้ ฉะนั้นอยู่ในภพที่ เป็นหัวเลี้ยวหัวต่อ เลือกที่จะสามารถพัฒนาตนเองก็ได้ หรือจะปล่อยมันไปตามยถากรรม ปล่อยมันไปตามกิเลส ก็เอา ก็ไปทำเอา ก็ได้แต่กระตุ้น เชียร์ ชี้ให้เห็นทุกข์เห็นโทษ เห็นว่าอะไรเป็นประโยชน์ อะไรไม่ใช่ประโยชน์ อะไรมีสาระ อะไรไม่ใช่สาระ ฉะนั้นพวกเรามีหน้าที่ ตัดสินใจชีวิตของตัวเอง และเราก็จะได้ผลของการกระทำของเราเองอย่างยุติธรรม" -- อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สเรียนรู้กายใจ นครสวรรค์ วันที่ ๑ เมษายน ๒๕๖๑

"เราสร้างคุณงามความดี เป็นสิ่งที่ดี แต่ถ้าคุณงามความดีย้อมจิต ไม่ดีเท่าไหรแล้ว ถ้าสำหรับคนภายนอกถือว่าดีกว่า แต่ถ้าเป็นนักภาวนาเพื่อหวังพ้นทุกข์ เราจะเป็นอิสระจากสิ่งทั้งหลายทั้งปวง กระทั่งความดีก็ไม่ยอมให้ย้อมจิต" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สเรียนรู้กายใจ นครสวรรค์ วันที่ ๓๑ มีนาคม ๒๕๖๑

"ส่งจิตไปดู กับดูจิตไม่เหมือนกัน การเห็นสภาวะธรรมทางร่างกายทางจิตใจ จำไว้นะ แค่รู้สึก มิฉะนั้นท่านจะไม่เรียกว่า รู้สึกตัว รู้สึกตัวไม่ใช่ว่าต้องไปเพ่ง ไปจ้องร่างกาย มันใช้ใจที่เป็นธรรมชาติธรรมดามาก เป็นใจที่ไม่ผิดปกติอะไรเลย คือ เป็นใจของคนธรรมดา ที่ไม่ได้พยายามแต่งให้มันดีจนเกินจริง" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สเรียนรู้กายใจ จ.นครสวรรค์ วันที่ ๓๑ มีนาคม ๒๕๖๑

"สิ่งที่ชาวพุทธต้องมีคือ โยนิโสมนสิการ คือสิ่งที่เราใคร่ครวญตัวเองว่าหลักของการปฎิบัติคืออะไรที่พระพุทธเจ้าสอนเรา เราปฎิบัติได้ตรงหลักนั้นหรือไม่ แล้วเราจะตอบตัวเองได้ด้วยตนเอง โดยที่เราไม่จำเป็นต้องถามใครเลย" --คุณมาลี ปาละวงศ์ โรงแรมเดอะมันตรินี เชียงราย วันที่ ๑๑ มีนาคม ๒๕๖๑

"การภาวนา ถ้าเราฝึกบ่อยๆ มันก็จะชำนาญ เดี๋ยวนั่งอยู่ เดี๋ยวก็เผลอแล้ว เดี๋ยวไปกินข้าว เดี๋ยวก็เผลอแล้ว เผลอไปคิดบ้าง เผลอไปโกรธบ้าง เผลอไปโลภบ้าง ถ้าเราได้ฝึกในชีวิตประจำวัน ก็จะทำให้เรา เจริญขึ้นๆ เจริญขึ้น คืออะไร เข้าใจมันมากขึ้น คือว่า เจริญขึ้น เข้าใจกาย กับ เข้าใจใจ ของเรานี้ ว่ามันมีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอด" --หมอม่อน คอร์สการเจริญสติฯ บ้านสติ ขอนแก่น วันที่ ๑๗ มีนาคม ๒๕๖๑

"เริ่มต้นภาวนา ถ้าเราเริ่มเห็นสภาวะ เราจะภาวนาง่าย ให้อยู่กับตัวเอง หมั่นฟังซีดีหลวงพ่อ แล้วเรียนรู้กายใจตัวเองไป ที่หลวงพ่อสอน หลักตรงนั้น ใช้ได้ตลอดเส้นทาง มันไม่มีนัยยะว่าอะไรดีหรือไม่ดี แต่มันอยู่ที่ว่า รู้หรือไม่รู้" --คุณนิติยา เพ็ชรไพบูลย์ คอร์สชัยรัชการ วันที่ ๑๐ มีนาคม ๒๕๖๑

"เมื่อใดก็ตามที่เรา เพ่งไว้ ประคองไว้ รักษาไว้ ก็คือสุดโต่งด้านบังคับ เมื่อใดก็ตามที่เรา พักอยู่ ก็คือสุดโต่งด้านหลง นั่นเอง จริงๆ ก็คืออยู่ใน ธรรมจักรกัปปวัฒนสูตร ท่อนแรก ก็เป็นความสุดโต่งสองอย่างที่บรรพชิตหรือนักภาวนาไม่ควรทำ เพราะฉะนั้น เราห้ามไม่ได้ เมื่อใดก็ตามที่ ใจมันพักอยู่ เราก็รู้ทัน เมื่อใดก็ตามที่ ใจมันเพียร ก็คือ บังคับไว้ ประคองไว้ เพ่งไว้ รักษาไว้ เราก็คอยรู้ทัน นานๆ เข้า ใจมันก็เข้าสู่ทางสายกลาง เข้าสู่ทางสายกลางได้แล้ว จึงจะเจริญสติปัฎฐานได้ดี ถึงจะเจริญมรรคได้" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สชัยรัชการ วันที่ ๑๐ มีนาคม ๒๕๖๑

"ความรู้สึกตัว ถ้ามีกำลังมาก โดยมีอารมณ์ของความสงบเป็นตัวหนุน ก็จะเกิดสิ่งที่เรียกว่า ผู้รู้ (จิตผู้รู้) ขึ้นมา ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน" --ทันตแพทย์ณัฏฐ์ บ้านจิตสบาย วันที่ ๑๔ ตุลาคม ๒๕๖๐

"การทำในรูปแบบเป็นเพียงส่วนนึงเท่านั้น หัวใจจริงๆ คือในชีวิตประจำวัน ที่เรารู้ทันความรู้สึกของเราได้มาก ได้น้อย อันนี้สำคัญมาก" --คุณมาลี ปาละวงศ์ กลุ่มธรรมปฏิบัติ ภูเก็ต วันที่ ๒๕ มีนาคม ๒๕๖๑

"ผู้ช่วยสอนทั้งหมดที่มาสอน ยังไม่เคยมีใครเรียนธรรมะแล้วจดเอา เพราะอะไรรู้ไหม ธรรมะ ไม่ได้เรียนด้วยสมอง และไม่ได้เรียนด้วยการท่องเนื้อหาทั้งหมดได้ ธรรมะ เรียนด้วยใจ ใช้ใจที่ฟังแล้วก็เข้าใจ เข้าใจแล้วก็รับธรรมะนั้นเข้าไปในใจเลย โดยที่ ไม่ได้เสียเวลามานั่งจด ขณะที่เราจด เราจดเผื่อไว้เพื่อประโยชน์ในอนาคต แต่เวลาฟังธรรมเพื่อการปฏิบัติ เรามุ่งเน้นประโยชน์ในปัจจุบันมากที่สุด" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สชัยรัชการ วันที่ ๙ มีนาคม ๒๕๖๑

"ท่านสอนให้เราพิจารณาเนืองๆ ว่า แต่ละคน มีกรรม เป็นของๆ ตน มีกรรมเป็นผู้ให้ผล ไม่มีอะไรใหญ่เกินกรรม ใครก็ช่วยไม่ได้ ใครก็แทรกแซงเราไม่ได้จริง ท่านสอนอีกว่า แต่ละคนจะเป็นผู้รับผลของกรรม" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สชัยรัชการ วันที่ ๙ มีนาคม ๒๕๖๑

"บุคคลถึงความบริสุทธิด้วยปัญญา ปัญญาคือความเข้าใจความเป็นจริงของ รูปนาม กายใจของตนเอง พอเข้าใจแล้วมันถึงจะเบื่อหน่าย เบื่อหน่ายแล้วถึงจะคลายกำหนัด คลายกำหนัดแล้วถึงจะหลุดพ้น แล้วถ้าเรามาปฏิบัติธรรมไม่ใช่มุมมองแบบนี้ ไม่ใช่มุมมองที่ว่า เราจะพยายาม เรามาปฎิบัติมาศึกษาธรรมะ เพื่อมาศึกษาเพื่อมาเรียนรู้รูปนามกายใจของตนเอง ถ้าไม่ใช่มีมุมมองนี้ ไม่ถูกล่ะ" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สจิตหนึ่ง วันที่ ๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๑

"เป็นกลางด้วยปัญญา คือใจมันเข้าใจจริง ๆ ว่าทุกสิ่งมาแล้วก็ไป เพราะฉะนั้น พอสภาวะเกิดขึ้น ใจมันเลยไม่ยินดียินร้ายกับสภาวะนั้น ก็เลยเห็นสภาวะนั้นเหมือนเห็นแมวชาวบ้าน เพราะสภาวะนั้น ดีอย่างไรเราก็ไม่มีส่วนได้ส่วนเสีย ชั่วอย่างไร เราก็ไม่มีส่วนได้ส่วนเสีย นี่คือเป็นกลางด้วยความเข้าใจว่ามาแล้วก็ไป บังคับไม่ได้ มันก็เป็นของมันอย่างนั้นแหละ ไม่เกี่ยวกับเรา" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ สนทนาธรรมตามกาลครั้งที่ 22 ณ M Academy วันที่ ๒๕ มีนาคม ๒๕๖๑

"การภาวนาแบ่งเป็น 2 ช่วง คือ ช่วงที่ยังรู้สึกตัวไม่เป็น คล้ายยังไม่มีสติ ยังไม่มีสมาธิที่ถูกต้อง ช่วงนี้เป็นช่วงแรก เราต้องฝึกจากคนที่ไม่มีสติ เป็นผู้ที่มีสติขึ้นมา จากคนที่ไม่มีสมาธิ สมาธิในที่นี้ หมายถึง สมาธิที่เราเป็นผู้รู้ เราเป็นผู้ดู เป็นผู้อยู่กับเนื้อกับตัว" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ สนทนาธรรมตามกาลครั้งที่ 22 M Academy วันที่ ๒๕ มีนาคม ๒๕๖๑