เวลาที่เราปฏิบัติเพื่อความพ้นทุกข์ เราต้องขึ้นวิปัสสนากรรมฐานให้ได้ วิ แปลว่าแจ้งชัด ปัสนะ แปลว่าเห็น วิเห็นอย่างที่มันเป็นนั่นแหละ เพราะอะไรอย่างมันเป็นมันเกิดแล้วมันก็ดับ.. ดูมันตรงๆเลย ชอบรู้ว่าชอบ ไม่ชอบรู้ว่าไม่ชอบ ไม่ต้องเสแสร้ง ไม่ต้องปฎิเสธ สภาวะรู้อย่างที่เค้าเป็น พอมันรู้แล้ว มันก็ดับ เราก็เห็น เกิดดับเสร็จแล้ว

ทั้งสายเลยจริงๆ รู้กายรู้ใจแค่นี้แหละ ไม่ได้ทำอะไรมากกว่านี้เลย เพียงแต่จิตนี้มันจะพัฒนาตามภูมิรู้ ความเข้าใจ ของเรา พร้อมกับบารมีที่เราค่อยๆ สั่งสมมาเรื่อยๆ จนมันเต็มขั้นเต็มภูมิแล้วมันจะเดินของมันเอง