"ความรู้สึกตัวอ่อนมาก มันเพลียมาก แต่ทำไมเพลียมากก็ต้องนั่งสักนิดนึง เพราะต้องฝึกให้เป็นนิสัย เหนื่อยแค่ไหน เพลียแค่ไหน เจ็บป่วยแค่ไหน มีอะไรเกิดขึ้นในชีวิตก็ตาม ไม่ทิ้งกรรมฐาน ฝึกให้เป็นคนมีวินัย ไม่อ่อนแอ ไม่ใช่เพลียก็เลิก เหนื่อยก็ไม่ทำ อย่างนี้ไม่มีวันข้ามวัฏฏะได้ ต้องมีวินัยแล้วสู้เอา" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สการเจริญสติในชีวิตประจำวัน กฟผ. ๕ เมษายน ๒๕๖๒

"การภาวนาเป็นศิลปะไม่มีสูตรตายตัว นักภาวนาที่เก่งที่ฉลาดจะมีโยนิโสมนสิการ คือจะสังเกตเป็นช่วงๆ ไม่ได้สังเกตตลอดเวลา เป็นช่วงๆไปจะกลับมาสังเกตตัวเองว่า ตอนนี้ตึง ตอนนี้โลภไปไหม ตอนนี้เครียดมากไปไหม หรือตอนนี้หย่อนยานไปหมด สิ่งเหล่านี้นักภาวนาต้องคอยทบทวนตัวเองไปเรื่อย" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สการเจริญสติในชีวิตประจำวัน กฟผ. ๕ เมษายน ๒๕๖๒

"สมาธิที่แท้ เป็นสมาธิที่ใจอยู่กับเนื้อกับตัว โดยที่ไม่ได้บังคับไว้ ก็คือ ใจอยู่กับเนื้อกับตัวโดยที่ไม่ได้มีความอยากสักนิด ให้มันอยู่กับเนื้อกับตัว คืออยู่กับเนื้อกับตัวด้วยตัวมันเอง แล้วก็สมาธิ จริงๆ ไม่ได้แปลว่า ใจนิ่งๆ สมาธิในความหมายของพุทธศาสนา คือมีความรู้เนื้อรู้ตัว มีความตั้งมั่น ไม่ใช่ มีจิตที่นิ่งๆ ไม่เคลื่อนไหว ตัวนี้ เป็นตัวชี้ขาดของการปฏิบัติ" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สการเจริญสติในชีวิตประจำวัน กฟผ. ๕ เมษายน ๒๕๖๒

"เราจะเห็นซ้ายสุดกับขวาสุด จนกระทั่งจิต เป็นกลาง วันไหนที่เป็นกลาง มันได้มรรคผลแล้ว เราจะเรียนรู้ ผิด ๒ ข้างไปเรื่อยๆ เป็นกลาง บางครั้งจิตเดินปัญญาเป็นรอบๆ มันก็จะเห็นได้ แต่กำลังสมาธิตรงนั้น ต้องมากพอ ที่มันจะตัดได้เลย สัมมาสมาธิในมรรคมีองค์ ๘ กำลังมันต้องพอ มันต้องใช้เวลา" --คุณมาลี ปาละวงศ์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช ๑๐ มีนาคม ๒๕๖๒

"รู้ เท่าที่รู้ได้ ไม่ใช่ไปดูตลอดเวลา รู้สึกไป ในรูปแบบ จิตจะดูได้ถี่หน่อย เพราะว่าเราไม่ได้ทำอย่างอื่น เราก็มีตัวบริกรรม หรือ ตัวลม อะไรที่ช่วยก็เรียก รูปแบบ รูปแบบ ที่ให้จิตมีอะไรเกาะก่อน แล้วก็ดูมันเคลื่อน ในชีวิตประจำวัน ก็ดูไปเลย แต่ไม่ใช่ไปจ้องดู ทำอะไร เดี๋ยวจิตจำได้ มันก็เห็น ก็รู้บ่อยๆ พอจำได้ มันเห็นมาก มันก็ค่อยทำงาน เป็นอัตโนมัติขึ้นเรื่อยๆ" --คุณหมอณัฏฐ์ คอร์สสัมมาสติ สัมมาสมาธิ ในภาคการปฏิบัติ 1 ๒๓ เดือนมีนาคม ๒๕๖๒

"เวลาเดินจงกรมแล้วเห็นการเพ่งร่างกาย ไม่ต้องสนใจร่างกาย ให้สนใจว่าเพ่ง ให้รู้ว่าเพ่งพอแล้ว เรารู้จิต ร่างกายมันปลายทางไม่ได้สนใจ ให้ดูอาการจิตที่เพ่ง ร่างกายยังไงเราก็รู้อยู่แล้ว เพราะเรายังมีร่างกายอยู่" --คุณหมอณัฏฐ์ คอร์สสัมมาสติ สัมมาสมาธิ ในภาคการปฏิบัติ 1 ๒๓ มีนาคม ๒๕๖๒

"เห็นร่างกายขยับเข้าขยับออกเนื่องด้วยลมก็ได้ ดูไป ถ้าดูอย่างนี้ให้ย้อนมาดูจิตด้วยว่า จิตลงไปเพ่งร่างกายไหม ถ้าจิตไม่ลงไป จิตเผลอให้รู้ จิตเพ่งให้รู้ จะเหลือแค่นี้ พออีกหน่อยที่จิตจำที่เผลอได้ เกิดความรู้สึกตัวขึ้นมา ภาวะนี้จะถูกต้อง แล้วจะเห็นเลยว่าร่างกายที่ขยับเข้าขยับออก มันอยู่ห่างๆ ออกไป แล้วจะเห็นความเป็นไตรลักษณ์ต่อไปเลยว่า ทุกอย่างมันทำเอง" --คุณหมอณัฏฐ์ คอร์สสัมมาสติ สัมมาสมาธิ ในภาคการปฏิบัติ 1 ๒๓ มีนาคม ๒๕๖๒

"เวลาดูอะไรไม่รู้เรื่องอันนั้นสภาวะหนึ่ง อย่าคิดว่าดูอะไรไม่รู้เรื่องแล้วจะดูยังไง จะต้องทำยังไง ก็รู้ทันอีกว่าอยากจะทำ อยากจะรู้ ทั้งหมดมาจากอยากทั้งหมด" --คุณมาลี ปาละวงศ์ คอร์สเจริญสติในภาคปฎิบัติ ภูเก็ต ๒๔ กันยายน ๒๕๖๑

"ถ้าสมาธิไม่ถูกโอกาสที่ปัญญาจะถูกก็ไม่มี ถ้าเราทำสมาธิถูกมันจะมีจิตที่รู้ตื่นเบิกบานที่แท้จริง ภาษาครูบาอาจารย์เรียกว่ามีจิตผู้รู้ จิตผู้รู้ก็มีอยู่หลายอย่างไม่ได้มีอย่างเดียว อย่างที่เราฝึกกันก็มีจิตผู้รู้ทีละขณะ ขณะที่เรารู้ทันจิตลงไปไหลไป มันจะเกิดจิตผู้รู้ขึ้นมาทีละขณะ แต่ถ้าเป็นพระรุ่นก่อน ที่ท่านฝึกจะมีจิตผู้รู้อีกอย่างหนึ่งเป็นจิตผู้รู้ที่ต้องทรงฌาน เด่นดวงแยกมาเป็นผู้รู้อยู่ จิตผู้รู้อย่างหลังนี้ทำยาก มันไม่เหมาะกับสังคมยุคนี้ เพราะบ้านเมืองยุคนี้ไม่สงบพอที่จะไปทำสมาธิแบบทรงฌาณให้ผู้รู้ผู้ดูมันเกิดได้" -- พระอาจารย์สมชาย คอร์สจีน 11 ๑๑ มีนาคม ๒๕๖๒

"พุทโธแล้วใจเป็นอย่างไรรู้ทันไปเรื่อย จนในที่สุดความชำนาญจะค่อยๆมากขึ้น เราจะเป็นผู้ชำนาญการในการพุทโธมากขึ้น ไม่ใช่พุทโธแบบนกแก้วนกขุนทองอีกต่อไป พุทโธเพื่อให้ได้จิตที่เป็นพุทโธ ไม่ใช่พุทโธเล่นๆ พุทโธเพื่อวันหนึ่งเราจะพุทโธขึ้นมา เราจะเป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานขึ้นมา ถ้าพุทโธเอาใจนิ่งๆ จะไม่มีวันที่เราจะเป็นพุทโธได้ พอได้ใจที่เป็นผู้รู้ผู้ตื่นผู้เบิกบานได้ เราถึงจะเดินปัญญาได้" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สการเจริญสติในชีวิตประจำวัน กฟผ ๕ เมษายน ๒๕๖๒

"ต้องมีความสม่ำเสมอ ทำทุกวันต่อเนื่อง ให้เกิดความเคยชิน พอชิน ก็ไม่เป็นภาระ พอทำให้มันเคยชิน ถ้าวันไหนไม่ทำ มันก็ รู้สึกขาดอะไรไปสักอย่าง พอมันชินที่จะทำแล้ว พอทำต่อเนื่อง มันก็สะสมกำลัง สะสมปริมาณและคุณภาพ จิตก็จะค่อยพัฒนาขึ้น ความรู้ความเข้าใจ มันก็จะเยอะขึ้น" --คุณหมอณัฏฐ์ คอร์สสัมมาสติ สัมมาสมาธิ ในภาคการปฏิบัติ ครั้งที่ 1 ๒๔ เดือนมีนาคม ๒๕๖๒

"เวลาถูนิ้วมือ เห็นการสัมผัสไหม ในสัมผัสใช้ความรู้สึกรับรู้ รู้ไปที่รู้สึก อย่าไปรู้ที่นิ้ว เวลาสัมผัสมันมีรู้สึก ถ้าคนเข้าใจจะรู้สึกเลยว่า รู้สึกกับสัมผัสมันคนละตัวกัน ทำไมถึงสัมผัสได้เพราะมันมีรู้สึก เห็นไปที่รู้สึกได้ไหม มีแว๊บเดียวแล้วก็ดับไป รู้สึกไปที่รู้สึก อย่าไปเพ่ง รู้สึกหนึ่งครั้งรู้สึกไปเรื่อยๆ รู้สึกสิบครั้งก็อยู่ที่รู้สึกสิบที มันก็ได้ความสงบแบบรู้สึก พอจิตเคลื่อนก็จะเห็น" --คุณหมอณัฏฐ์ คอร์สสัมมาสติ สัมมาสมาธิฯ ครั้งที่ 1 ๒๓ มีนาคม ๒๕๖๒

"การบริกรรมก็เป็นสมถะ แต่ย้อนมาดูจิตด้วยจะได้สมาธิ ถ้ารู้ลมอย่างเดียวเห็นลมเข้าออกตลอดสาย จิตอยู่กับลม ลมไปไหนจิตไปด้วย อันนี้สมถะล้วน เพ่งลมจะได้สมถะแต่ถ้ารู้ว่าเพ่งจะได้สมาธิ ถ้ารู้ว่าเพ่งเรารู้จิตด้วย ถ้ารู้ว่าเพ่งจิตก็จะไม่ไหลไปแนบกับลม" --คุณหมอณัฏฐ์ คอร์สสัมมาสติ สัมมาสมาธิฯ ครั้งที่ 1 ๒๓ มีนาคม ๒๕๖๒

"ถ้าจับหลักเบื้องต้นได้ เริ่มต้นถูกก็จะถูกไปเรื่อยๆ เพราะว่าไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น การภาวนาหลักการมันมีนิดเดียว ไม่ใช่สิ่งที่ยากเย็น แต่เมื่อทำถูก ความเห็นความเข้าใจจะค่อยๆ ลึกซึ้งแตกแขนงออกไปเอง ไม่ใช่ว่ามีกระบวนท่าพิสดารไปกว่านี้ ทำไปอีกสิบปีก็ทำไปแบบนี้ ไม่มีอะไรมากกว่านี้ แต่ความรู้ความเข้าใจความชำนาญ ความเห็นแยบยลของใจจะค่อยๆ พัฒนา จะเห็นละเอียดลงไปเรื่อยๆ แต่เริ่มต้นและทุกครั้งก็ทำเหมือนกันหมด" -- คุณหมอณัฏฐ์ คอร์สสัมมาสติ สัมมาสมาธิฯ ครั้งที่ 1 ๒๒ มีนาคม ๒๕๖๒

"กว่าที่เราจะเห็นความจริงจนเบื่อหน่ายจะต้องใช้เวลา เหมือนเราเกิดตายมานับภพนับชาติไม่ถ้วน เห็นผิดมามากมาย กว่าจะเห็นถูกได้ ต้องอดทน อดทนภาวนาสม่ำเสมอ เห็นกายเห็นใจที่เปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ เห็นกิเลสตัวเดิมที่หมุนเวียนไปเรื่อยๆ เห็นมันแสดงไตรลักษณ์ไปเรื่อยๆ เห็นซ้ำๆ ไปตลอดชีวิต แต่ทุกครั้งที่เราเห็นเป็นการสะสมความรู้ความเข้าใจเพิ่มเติม ภาวนาซ้ำๆ ไปเรื่อยๆ กิเลสเราก็จะเบาบางลงไปเรื่อยๆ ความทุกข์ก็จะน้อยลง ถึงยังไม่เกิดมรรคผลความสุขเราก็จะเพิ่มขึ้นเอง ต้องภาวนาถึงจะเห็นผลด้วยตัวเอง" --คุณแม่ชีอรนุช คอร์สจีน 11 ๑๒ มีนาคม ๒๕๖๒

"แนะนำวิธีการฟังซีดีหลวงพ่อ ไม่ต้องฟังให้รู้เรื่อง ฟังแล้วเห็นใจไหลไปฟัง ฟังแล้วตอนที่หลวงพ่อเทศน์ตลก เราเห็นใจที่ขำ เห็นใจที่มีความสุข ฟังแล้วตอนนี้หลวงพ่อเทศน์อะไร ไม่รู้เรื่องเลย ย้อนมาดูใจ ตอนนี้เราฟังไม่รู้เรื่องเลยงงไปหมดเลย... จากนั้นจิตจะค่อยๆเข้าใจ จิตจะซึมซับธรรมะไปเรื่อยๆ เราฟังซีดีธรรมะไปเรื่อยๆ วันนึงธรรมะตรงที่เราฟัง กับจิตของเราภูมิธรรมในเวลานั้นเสมออยู่ จิตจะแจ้งขึ้นมาทันที หรือบางทีเราจิตติดคล่องข้อธรรมะอยู่ เราฟังตรงนี้อยู่ จิตจะแจ้งขึ้นมาทันที" --คุณมาลี ปาละวงศ์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมธิราช ๒๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๒

"ให้ขยันภาวนาตามหน้าที่ อย่านึกว่าจะเอาอะไร ภาวนาไปทุกวัน ต้องภาวนาไปจนรู้สึกว่า ทำใจว่า ชาตินี้ได้ก็ได้ ไม่ได้ก็ไม่ได้ แต่ฉันจะภาวนาทุกวัน" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สการเจริญสติฯ กลุ่มจิตหนึ่ง ๑๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๒

"ทำกรรมฐานขึ้นมาอย่างนึง ใช้อะไรก็ได้ แล้วจะเห็นจิตไหล จิตเคลื่อน เคลื่อนไปแล้วรู้ การที่รู้ว่า จะทำอย่างไรให้จิตตั้งมั่น แล้วรู้ทันว่าจิตขณะนั้นไม่ตั้งมั่น การที่เรารู้ว่าขณะที่จิตไม่ตั้งมั่น คือตอนที่จิตมันไหลไป มันเคลื่อนไป ตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ สิ่งที่ได้ในขณะที่จิตไหลไป คือสติ เพราะเห็นถูกต้องตามความเป็นจริง" --คุณมาลี ปาละวงศ์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลกรุงเทพ ๑๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๒

"การภาวนายังไงก็ต้องมีความจงใจในเบื้องต้นก่อน แต่ถ้าจงใจแรงมากแล้วเรารู้ไม่ทัน ก็คือโลภมากแล้วก็จะเพ่งมาก ไม่ใช่ว่าเรารู้ว่าเราจงใจ แล้วเราก็ไม่ต้องภาวนา เพราะเรายังมีความจำเป็นอย่างยิ่งที่ต้องภาวนา พอเรารู้ว่าเรามีความจงใจ เรารู้ทันความจงใจ ความจงใจหรือความโลภนี้จะคลายไป กิเลสที่เข้าครอบงำจิตอย่างรุนแรงจะสลายไป จิตจะเข้าสู่กระบวนการของจิตที่เป็นธรรมชาติธรรมดามากขึ้น ขณะที่เราฝึกยังไงก็จะเจือความจงใจนิดหน่อย แต่ในช่วงเวลาที่เราทำในรูปแบบ เราไม่ได้จงใจทุกขณะจิต บางขณะเราหลงแล้วก็รู้ขึ้นมา ขณะนั้นไม่ได้จงใจ ขณะที่ไม่จงใจคือถูก ขณะที่จงใจคือผิด แต่ถ้าไม่ได้จงใจ คือไม่ได้ทำกรรมฐานเลย" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สการเจริญสติฯ กลุ่มจิตหนึ่ง ๑๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๒

"ใจที่รู้ตื่นเบิกบาน ใจที่ถูกต้องทำได้ยาก เพราะในวัฏฏะนี้ นานมากกว่าพระพุทธเจ้าจะอุบัติขึ้นสักครั้งหนึ่ง พออายุของพุทธศาสนานี้จบนะ ทุกคนจะลืมสมาธิแบบนี้ไป คือสมาธิที่ใจอยู่กับเนื้อกับตัวโดยไม่ได้บังคับ เป็นผู้รู้ผู้ตื่นผู้เบิกบาน เราต้องการจิตแบบนี้ ที่เป็นเครื่องมือที่แท้จริงที่ใช้ในการเดินปัญญา" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สการเจริญสติฯ กลุ่มจิตหนึ่ง ๑๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๒

"การรู้ทันจิต เป็นสาเหตุให้เราได้สมาธิที่ถูกต้อง ไม่ใช่นั่ง เพื่อจะให้มีสมาธิเลย ลืมคำว่า นั่งสมาธิ ไปเสีย นับแต่นี้ ให้วางใจว่าจะนั่งเล่นๆ แล้วก็มีคำบริกรรมอันนึง แล้วก็จะบริกรรมเล่นๆ แล้วจะคอยสังเกตจิตเป็นช่วงๆ ถ้าเราทำได้ เราจะได้สมาธิที่ถูกต้อง" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สการเจริญสติฯ กลุ่มจิตหนึ่ง ๑๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๒

"จิตที่วิ่งลงไปดู ไม่ถูก ให้รู้ทันว่ามันวิ่งไป แต่มันห้ามไม่ได้ เพราะผัสสะอะไรก็แล้วแต่ที่มันกระตุ้นความสนใจของจิต จิตซึ่งไม่ใช่เรา มันอยากสนใจ มันก็วิ่งเข้าไปดู เรารู้ทัน ว่ามันวิ่งเข้าไปดู ขณะวิ่งเข้าไปดู ขณะนั้น สมาธิมันไม่ถูกแล้ว มันไม่ได้ทรงตัวอยู่ แต่ถ้าเราพยายามทรงไว้ ก็ผิด เพราะนั้น เราแค่รู้ทันว่ามันหลง ไปดูแล้ว จะถูกขึ้นมา ที่ขณะนั้น" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สการเจริญสติใฯ กลุ่มจิตหนึ่ง ๑๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๒

"แต่ละคนล้วนแต่มีความรกรุงรังอยู่ในใจ ซึ่งล้วนแต่เป็นภาระและเป็นทุกข์ทั้งสิ้นวางได้ก็จะสบายหน่อย ธรรมะนี้เป็นไปเพื่อความพ้นทุกข์ ฉะนั้นอะไรที่จะทำให้เราพะรุงพะรัง มีความทุกข์ มีภาระมากขึ้น เป็นอุปสรรคต่อการเรียนรู้และเข้าใจตนเอง เราเห็นทุกข์เห็นโทษของมันแล้ว เราต้องฝึกที่จะลดละมัน การฝึกที่จะลดละที่ดีที่สุดก็คือ ไม่สนองมัน แล้วก็มีสติรู้ทันมันเรื่อยๆ และก็ไม่ว่ามัน เพราะว่ามันไม่ได้ มันบังคับไม่ได้ มันเป็นเอง เพราะพวกเราทั้งหลายสะสมมันมานับชาติไม่ถ้วน" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สการเจริญสติฯ กลุ่มจิตหนึ่ง ๑๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๒

"เวลาเราไม่สนองกิเลส กิเลสจะเร้าร้อน เราจะทุกข์ มันจะบีบคั้นให้เห็น ถ้าเราอดทนดูไปเราจะพบว่า ความเร้าร้อนนี้ไม่เที่ยง ความบีบคั้นนี้ไม่เที่ยงมาแล้วก็ไป เนื่องจากว่าไม่มีอะไรเที่ยง กิเลสทั้งปวงที่เกิดขึ้นถ้าเราอดทนดู เดี๋ยวมันก็ค่อยเบาไป และทุกครั้งที่อดทนดูอย่างนี้มันจะได้บารมีอย่างหนึ่ง ที่เรียกว่าเนกขัมมบารมี คือบารมีที่ออกจากกาม ออกจากโลก จิตจะมีพลังเพิ่มขึ้นทุกครั้งที่เราอดทนมีความเพียรแผดเผากิเลส" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สการเจริญสติฯ กลุ่มจิตหนึ่ง ๑๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๒

"การทำในรูปแบบเป็นเครื่องช่วยอันหนึ่งในการภาวนา หัวใจของการภาวนาอยู่ที่การเรียนรู้ตัวเอง ถ้าในระหว่างวันเราทิ้งกายทิ้งใจเราตลอดเวลา แล้วเรามาฝืนทำในรูปแบบ แบบซังกะตาย ให้มันรู้สึกว่ามันได้ทำแล้ว เพราะไม่ทำแล้วรู้สึกผิด อันนี้ยังไม่จัดว่ามีสัมมาวายามะ ความเพียรชอบ" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สการเจริญสติฯ กลุ่มจิตหนึ่ง วันที่ ๑๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๒

"เจตนารู้สึกเมื่อไหร่ ก็มีน้ำหนักเมื่อนั้น ถ้าเจตนาแรง ก็คือโลภแรง น้ำหนักก็เยอะหน่อย มันต้องภาวนาจนถึงจุดที่ว่า ความรู้สึกตัวเป็นอัตโนมัติ ตัวที่เป็นอัตโนมัติ นี่ แล้วเวลาที่สภาวะเกิด สติเกิด ตัวนี้ไม่มีน้ำหนัก" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สการเจริญสติฯ กลุ่มจิตหนึ่ง วันที่ ๑๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๒

"ไม่เอาจิตที่นิ่ง เอาสติ จิตเป็นอย่างไรก็ได้ มีกรรมฐานคือมีบ้าน อยู่กับกรรมฐานด้วยใจที่สบาย เช่น พุทโธ อยู่กับพุทโธด้วยใจที่สบาย อย่านึกว่าสภาวะต้องเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ ไม่พุทโธเอานิ่ง ไม่พุทโธเอาสงบ พุทโธเพื่อที่จะรู้ทันใจของตัวเอง" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สการเจริญสติฯ จิตหนึ่ง วันที่ ๑๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๒

"ทำกรรมฐานแล้วก็สนใจที่จิต แต่ไม่ใช่สนใจตลอดเวลา บางทีมันต้องไปหลงอารมณ์บ้าง บางที มันก็มาสนใจจิตตัวเอง ที่ผ่านมา ท่านทั้งหลาย ไม่ค่อยสนใจตัวนี้ และบางทีมันก็หลงโลกไป หลงไปคิด อันนี้ธรรมดา อันนี้เป็นสภาวะที่พวกเราภาวนาชินอยู่แล้ว แต่ปกติก็คือ หลงไปเพ่ง หลงไปปรุงแต่ง พวกเราไม่ค่อยรู้" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สการเจริญสติฯ กลุ่มจิตหนึ่ง วันที่ ๑๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๒