"ที่จริงการภาวนานะ เราไม่ได้ทำอะไรเยอะ รู้กายอย่างที่มันเป็น รู้ใจอย่างที่มันเป็น กายกับใจ จะสอนธรรมะ คืออะไร ความรู้สึกต่างๆ ที่เกิดขึ้น เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา สั่งไม่ได้ บังคับไม่ได้ จิตที่ทำหน้าที่รู้สึก เกิดแล้วก็ดับ ไม่คงที่ สั่งไม่ได้ เราอยากให้มันรู้สึกนานๆ ไม่หลง ทำไม่ได้ เราอยากให้หลงแล้วรู้เร็วๆ เราทำไม่ได้หรอก ไม่มีอะไรสั่งได้จริง จิตมันทำงานของมันเอง มันไม่ใช่เราหรอก" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สจีน ประเทศจีน วันที่ 3 มิถุนายน 2560

"คนมีธรรมนะ เวลาเจอคู่แข่งแล้วนะ ถึงแม้ว่าแพ้ ใจนะ ถึงแม้ว่าจะทุกข์ก็ทุกข์ไม่มาก เพราะอะไร? ภาวนามาจนเห็นมากพอแล้วว่า ทุกสิ่งเป็นไปตามเหตุ ไม่เป็นไปตามอยาก จำไว้ว่า จะสู้ยังไงก็แล้วแต่ ห้ามทุจริต ถ้าจะแพ้นะ แพ้แล้วมีความภูมิใจว่า เราไม่ได้ทำชั่ว ไปสู้เอา" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สจีน ประเทศจีน วันที่ ๒ มิถุนายน ๒๕๖๐

"พระพุทธเจ้าบำเพ็ญบารมีมาเนินนาน เอาความรู้มาสอนเรา หลังจากการตรัสรู้ว่าทำอย่างไร พวกเราถึงจะพ้นออกจากกงขังของวัฏฏะนี้ได้ ท่านสอนให้แต่ละคนทำทานรักษาศีลทำสมาธิมีความสุขแล้ว ไม่ประมาท สอนให้รู้จักเจริญสติ เจริญปัญญา สอนให้เรียนรู้ธรรมที่สำคัญคือ อริยสัจ สอนวิธีการว่าทำอย่างไร สัตว์โลกถึงจะไม่ต้องเวียนตายเวียนเกิดในวัฏฏะนี้อย่างไม่มีที่สิ้นสุด" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สจีน ประเทศจีน วันที่ 2 มิถุนายน 2560

"อะไรก็แล้วแต่ ถ้าเราตามใจมาก มันจะเคยชิน เคยใจ มันจะหิว ง่ายขึ้น มันจะติด ง่ายขึ้น อยากมากขึ้น ความอยากก็ใหญ่ขึ้น" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ สนทนาธรรมตามกาล 12 วันที่ 19 พฤษภาคม 2560

"ธรรมะของพระพุทธเจ้า 2500ปี 2600 ปี ไม่มีผิดเพี้ยน ไม่มี "ก็" "อาจจะ" มีแต่ "อกาลิโก" ไม่จำกัดกาล เมื่อไรก็เมื่อนั้น ไม่ขึ้นอยู่กับกาลเวลา เป็นสิ่งที่ผู้รู้ ผู้ปฏิบัติ พึงเห็นได้ด้วยตนเอง เห็นแล้วจะเข้าใจเอง เห็นแล้วจะเกิดศรัทธาเอง เห็นความจริงจะเกิดศรัทธาเอง" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ สนทนาธรรมตามกาล ๑๒ วันที่ ๒๑ พฤษภาคม ๒๕๖๐

"แล้วทำไมภาวนาไม่ดีสักที ก็รูรั่วเยอะ สมมติ 24 ขั่วโมง เราดูแค่ 5 นาทีต่อวันรวมแล้วสมมติ 5 นาที เผลอไปคิดตั้งเยอะ แต่ทำในรูปแบบเราก็ทำนะ แต่เราไม่มีสติเลย กับคนที่ทำเรื่อยๆนะ ไม่ได้ทำจริงจังแบบไม่ได้ทำเครียดมาก แต่เค้าดูเรื่อยๆ ชั่วโมงละ 5 ชั่วโมงละ 5 เค้าทำรวมแล้วเกือบชั่วโมงหนึ่ง เค้าได้เยอะกว่าอีก ดังนั้นเราต้องดูว่า รูรั่วของเราตรงไหน อันนี้ ผู้ภาวนาต้องสำรวจตนเองแล้วว่า ทำไมเราพัฒนาน้อย หรือว่า เราเรียนกับหลวงพ่อมาตั้งนาน เจอหลวงพ่อมาตั้งนาน ทำไมมันยังไม่พัฒนาขึ้น เราต้องสำรวจตนเองว่า เราดูกายดูใจน้อยไปหรือเปล่า ตรงนี้สำคัญ" --หมอม่อน วันที่ ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๖๐

"เวลาสอนน่ะ หลักของมันก็คือไม่ใช่ว่าต้องบอกทุกอย่าง หลักของมันก็คือ บอกในสิ่งที่เป็นประโยชน์ ถ้าบอกไปแล้วลูกศิษย์ไม่ได้ประโยชน์เสียประโยชน์ เช่น ท้อ การบอกไม่มีประโยชน์เลย มีแต่ กูเก่ง คือ อาจารย์เก่ง สามารถ point out จุดอ่อนของลูกศิษย์ได้ แล้วลูกศิษย์ล้มไปเลย ถามว่าการเรียนการสอนในครั้งนั้นมีประโยชน์อะไร ไม่มีประโยชน์อะไรเลย มีแต่ว่าเสีย เพราะว่าคนเรียนก็ท้อ คนสอนก็ กูเก่ง กูสามารถชี้ในสิ่งที่ไม่เห็น ไม่มีประโยชน์หรอก" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ วันที่ ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๖๐

"เราภาวนา ไม่ใช่เพื่อจะเอาความรู้สึกตัวตลอดเวลา ไม่ใช่เพื่อจะเอาใจที่ไม่หลง เราต้องการเห็นความเป็นธรรมดาของมัน คือ หลงก็บังคับไม่ได้ ไม่อยากให้หลงก็ทำไม่ได้ อยากรู้สึกตัวนานๆ ทำไม่ได้ หลงเกิดดับ สติเกิดดับ สมาธิเกิดดับ เราต้องการเห็นตรงนี้ต่างหาก เห็นตรงนี้ได้แล้ว ใจนะ ยอมรับความเป็นธรรมดาของมัน ยังไม่ต้องได้มรรคผลหรอก ใจก็ร่มเย็น" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ วันที่ ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๖๐

"กิเลสเล็กๆ น้อยๆ ในทุกวันนี้ ให้เราฝึกดูไป สติ สมาธิที่ตั้งมั่นเราเพิ่มขึ้น ถ้าสติ สมาธิ ที่ตั้งมั่นเราเพิ่มขึ้น เวลามีปัญหาใหญ่เนี่ย เราจะสู้ไหว คือ ถ้าเราไม่ยอมฝึกเลย พอเจอปัญหาใหญ่ มันไม่มีใครสู้ได้ กำลังมันไม่พอ งั้นเราก็ต้องเตรียมพร้อมเหมือนกันนะ เอาแค่ง่าย ๆ ตอนเนี้ย ถ้าเรา "ต้องเจ็บ ต้องตาย" พวกเรา พร้อมมั้ย? ไปดูนะ ถ้าเราไม่พร้อม แสดงว่าเรายังฝึกไม่พอ ให้ฝึก ให้ตั้งใจฝึก แต่ไม่ใช่เคร่งเครียด ทุกวันซ้อมไปเรื่อยๆ มันจะค่อยๆ เติบโตขึ้น" --คุณแม่ชีอรนุช สันตยากร วันที่ ๒๐ พฤษภาคม ๒๕๖๐

"เราภาวนานะ ฝึกให้มีสติ มีสมาธิ ให้ใจมันเดินปัญญา ฝึกแค่นี้ยังไม่พอ ต้องฝึกให้ใจเป็นกลาง เป็นกลางก็ไม่ใช่เป็นกลางแบบสมาธิ หรือเป็นกลางแบบที่เราไปดัดแปลงจิตเอา เป็นกลางเพราะปัญญา เป็นกลางเพราะปัญญา คือใจมันจะไม่ดิ้นรนแล้ว ไม่อยากได้สุข ไม่อยากเกลียดทุกข์ ใจไม่ยินดี ไม่ยินร้าย ใจเป็นกลาง เป็นกลางกระทั่งใจไม่อยากได้ธรรมะ ใจที่ยังอยากได้ธรรมะอยู่ ก็ยังไม่เป็นกลาง" --พระอาจารย์อ๊า สมชาย กิตฺติญาโณ วันที่ ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๖๐

“การได้ฟังธรรม อยู่ใกล้ครูบาอาจารย์อบรมสั่งสอน คือช่วงเวลาที่มีคุณค่ามากที่สุด” --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สกลุ่มธรรมทาน วันที่ 11 มีนาคม 2560

"ลักขณูปนิชฌาน หรือจิตที่ทำหน้าที่เป็นผู้รู้ เป็นผู้ดู ที่เป็นเครื่องมือสำหรับการเดินปัญญา เกิดจากการรู้ทันจิตที่หลงไป" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สบ้านสติ ขอนแก่น วันที่ 23 ธันวาคม 2559

"สุขเกิดขึ้นก็อย่างงั้น อย่างงั้นแหละ ทุกข์เกิดขึ้น ก็อย่างงั้น อย่างงั้นแหละ เพราะอะไร เห็นมามากแล้ว มันก็แค่นั้น เดี๋ยวมันก็ดับไป เอาเป็นแก่นสารสาระอะไรไม่ได้ ใจนะ ค่อยเป็นกลางกับทุกสิ่ง ทุกความปรุงแต่ง อันนี้คือความเป็นกลางด้วยปัญญา คือความเป็นกลางที่เจตนาทำให้เกิดขึ้นไม่ได้ จะเป็นผลของการเจริญวิปัสสนาที่ถูกต้อง ยาวนาน มากพอ จนจิตค่อยฉลาดขึ้น ฉลาดขึ้น ฉลาดขึ้น ยิ่งมีความเป็นกลางต่อสิ่งทั้งปวงมากขึ้นเท่าไหร่ ใจนะ ก็ยิ่งคลายความยึดต่อสิ่งทั้งปวงมากขึ้นเท่านั้น" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ ศูนย์ฝึกอบรมบางประกง กฟผ. วันที่ 12 ธันวาคม 2559

"คุณสมบัติที่เราต้องการมากคือ "ซื่่อสัตย์กับความรู้สึกตัวเอง ให้มาก" ต้องเป็นคนดีตลอดแบบนี้ใช้ไม่ได้เลย เพราะเราจะไม่เห็นของจริงในใจเรา เราจะศึกษาความเป็นไปของรูปนามกายใจตัวเองนี้นะ ต้องไม่ดัดแปลงมัน มันไม่ต้องดีวันนี้ เพราะเราไม่ต้องฝึกให้มันดี เราต้องฝึกเพื่อให้เห็นสิ่งที่อยู่เลยอยู่ลึกไปกว่านั้นอีกคือ "ไม่ว่าดีหรือชั่ว มันเกิดแล้วก็ดับทั้งสิ้น มันบังคับบัญชาไม่ได้ มันไม่ใช่เรา" ต้องเลยความดีความชั่วที่เรายึดติดตรงนี้ไปให้ได้" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ ศูนย์ฝึกอบรมบางประกง กฟผ. วันที่ 11 ธันวาคม 2559