"ตัวที่บอกว่าใช้ได้หรือใช้ไม่ได้ คือ มีสติบ้างมั๊ย หลงแล้ว...รู้สึกบ้างมั๊ย หลงไปคิดแล้ว...เห็นมั๊ย จิตมาจับที่ร่างกายบ้าง...เห็นมั๊ย เพ่งบ้าง...เห็นมั๊ย ไม่ใช่ว่าทุกคน ต้องเดินแล้วอยู่ที่น้ำหนักจิตเหมือนกันทุกคน อันนี้เป็นไปไม่ได้ ต้องจับหลักให้แม่นนะ" -- อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สรู้กายรู้ใจฯ จ.นครสวรรค์ วันที่ 1 กรกฎาคม 2560

"ขั้นที่ 1 มันเกิดจากความเห็นถูกเท่านั้นเองว่า เราไม่มี กระบวนการ ครูบาอาจาย์ก็อธิบายชัดเจนแจ่มแจ้งมากว่า ต้องมีสติ ต้องมีจิตตั้งมั่นขันท์แยก เห็นขันธ์แสดงไตรลักษณ์ ในที่สุดนะ มันจะเห็นตัวจิตที่ทำหน้าที่รู้ ซึ่งยึดว่าเป็นเรา เห็นบ่อยๆว่า มันสั่งไม่ได้ มันบังคับบัญชาไม่ได้ จะให้มันรู้ตลอด รู้ไม่ได้ แป๊บเดียวมันก็หลงไป นานๆ เข้า ฉลาดขึ้น มันก็ เค้าเรียกว่า เห็นความจริงบ่อยๆๆๆๆๆ มันก็จนกับความจริงเอง จนแต้ม เพราะความจริงมันเป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว เรามีหน้าที่ "แค่เห็นความจริง" เพราะฉะนั้นขั้นที่ 1 คืออะไร เกิดได้ด้วยอะไร ทิฐิที่ถูกต้องคือเห็นมากพอเท่านั้น กิเลสไม่ได้ตัดสักตัว" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สรินรสธรรม วันที่ ๒๔ มิถุนายน ๒๕๖๐

"หลายคนที่ภาวนามาช่วงนึง ก็อยากจะภาวนาให้ดีกว่านี้ ทำไมไม่ดีเลย ก็ต้องสำรวจตัวเองว่า ตัวเองยังแบ่งแยกการภาวนามากน้อยขนาดไหน ถ้าแบ่งแยกการภาวนากับชีวิตประจำวันมาก อย่างเช่น ช่วงไหนภาวนา ช่วงไหนใช้ชีวิตประจำวัน แบ่งแยกกัน ธรรมะก็เจริญยาก ถ้าเรากลมกลืนไปในชีวิตประจำวันได้ มีสติเรื่อยๆ ได้ การภาวนาก็จะง่ายขึ้น" --คุณหมอม่อน คอร์สรินรสธรรม วันที่ ๒๔ มิถุนายน ๒๕๖๐

"สมมติว่าเราโกรธกับเพื่อนคนนี้ เราก็คอยคิดแต่เรื่องโกรธ เรื่องปัญหาตัวนี้ซ้ำๆ เราก็ทุกข์ละ แต่ถ้าเรารู้กาย รู้ใจ ตามความจริง อ้าว หลงไปคิดแล้วเนี่ย มันก็ตัดตอนชีวิต ทำให้เราเอง ไม่ต้องไปทุกข์ซ้ำ ทุกข์ซ้อน ตลอดเวลา ใจมันจะคอยมีความรู้สึกตัวมากขึ้น มันไม่หลงไปคิด มันไม่ตามโลก ไม่ตามกิเลสของเรามากขึ้น" --คุณหมอม่อน คอร์สสติกับการดำเนินชีวิตอย่างมีความสุข วันที่ ๑๖ มิถุนายน ๑๕๖๐

"ทุกอย่างมันมี สมดุล ของมัน สมดุล ยังไง เคยไหม เวลาเราทำงานเบื่อๆ แล้วเขาให้ไปพักร้อน เราไปเที่ยว เอาละ คราวนี้ปล่อยผี เต็มที่เลย พอกลับมา วันทำงานวันแรกเป็นยังไง เซ็ง เซ็งกว่าตอนไม่ไปอีก เพราะอะไร มันเหมือน ราคะ กับ โทสะ มันอยู่ตรงข้ามกัน พอมันเหวี่ยงข้างนี้นะ เหวี่ยงสูงเท่าไหร่ เวลามันตีกลับ มันเท่าเดิมนะ เค้าเรียกว่า มันเอาต้นทุนคืน พอเราภาวนา เหมือนลูกตุ้มนาฬิกา แรงเหวี่ยงมันจะลดลง มันจะไปน้อยๆ แต่ก็เหวี่ยงนะ ยังไงก็เหวี่ยง แต่เหวี่ยงน้อยลง เพราะมันปรุงแต่งสั้นลง เหมือนอินน้อยลง ยิ่งอินมากนะ มันจะคิดดอกเบี้ยแรง ถ้าเราอินอะไรน้อย ฝั่งตรงข้ามมันก็น้อยลง นี่เค้าเรียกว่า ใกล้กลาง ความเป็นกลางมันมากขึ้น จิตธรรมดาปกติ ก็จะเกิดขึ้น" --ทันตแพทย์ณัฏฐ์ คอร์สรู้กายรู้ใจฯ จ.กระบี่ วันที่ ๑๐ มิถุนายน ๒๕๖๐

"ขันธ์ห้า ก็อยู่ของมัน แต่ทุกข์เพราะเราไปยึดมัน ใจไปยึดมัน ไม่อยากให้มันเป็นอย่างนั้น อยากให้มันอยู่นานๆ ไม่อยากให้มันแก่ อยากให้มันสาวตลอด ไม่อยากให้มันป่วยเจ็บไข้ อยากให้แข็งแรงตลอด อยากให้โชคดี มีเงิน มีหน้าที่การงานดี ทำงานราบรื่นตลอด ไม่มีปัญหา ดีทุกอย่าง จริงๆ เป็นไปไม่ได้ มันเลือกไม่ได้ เลือกก็ไม่ได้ ห้ามก็ไม่ได้ แต่ฝึกใจให้ยอมรับมันได้" --ทันตแพทย์ณัฏฐ์ คอร์สรู้กายรู้ใจฯ จ.กระบี่ วันที่ ๑๐ มิถุนายน ๒๕๖๐

"มันเป็นนิสัย คนที่มันมีมาตรฐานเยอะ ห้ามโน้น ห้ามนี้ ห้ามนั้น จะกินข้าวก็ต้องเรียบร้อยอย่างงั้น ท่าเคี้ยว ท่ากลืน ทุกอย่างมีมาตรฐานหมด นั่งพื้นก็ต้องมีอะไรรอง ต้องแก้ทัศนคติ คือ นิสัยมันมาจากทัศนคติของเราเอง ว่าอันนี้ควร อันนี้ไม่ควร คนจำนวนมากนะสร้างภาระ สร้างความทุกข์ให้กับตัวเองด้วยการมีมาตรฐานจำนวนมาก มาตรฐานนี้นะมันของเราคนเดียว ไม่ใช่มาตรฐานที่ทั่วโลกเค้าทำกัน" อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สรินรสธรรม วันที่ ๒๓ มิถุนายน ๒๕๖๐

"กรรมฐาน ง่ายนะ อดทนเอา มาวัดเรื่อยๆ ดูกาย ดูใจ รักษาศีล มีสติ ถูกบ้าง ผิดบ้าง ก็ไม่เลิก นานๆ เข้า ค่อยๆ พัฒนาขึ้นมา เหมือนค่อยๆ หยดน้ำลงตุ่ม น้ำค่อยๆ เพิ่มขึ้น" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สรินรสธรรม วันที่ ๒๓ มิถุนายน ๒๕๖๐

"คนเดี๋ยวนี้ รู้สึกว่า คนรักษาศีลมันดูโง่ๆ ปล่อยให้ใครเค้ารังแกก็ได้ ไม่โต้ตอบ คนอื่นเค้าเอาเปรียบก็ได้ มันก็ต้องเป็นอย่างนี้แหละ เพราะโลกปัจจุบันเนี่ยนะ มันเป็นโลกที่เต็มไปด้วยกิเลส คนจำนวนมากไปไหว้พระไปวัด ก็ไม่ใช่ขัดเกลาอะไร ไม่ใช่ขัดเกลาตัวเอง ไปไหว้พระก็ขอพรเพื่อให้รวย เพื่อทำการค้าราบรื่น สอบเข้าได้ ป่วยขอให้หาย ขอให้ขายที่แปลงนี้ได้ จริงๆ เรื่องพวกนี้พระพุทธเจ้าไม่ได้สอนเลยนะ แต่คนที่เรียกว่าชาวพุทธส่วนใหญ่ทำแบบนี้ เพราะฉะนั้นที่รู้สึกว่า เมืองไทยเป็นเมืองพุทธ มีพุทธศาสนิกชนเท่านั้นเท่านี้ ที่จริงๆไม่ใช่หรอก มีน้อยมาก จะเป็นพุทธได้ต้องเข้าใจว่า พุทธศาสนาสอนอะไร วัตถุประสงค์ของพุทธศาสนาคืออะไร พุทธเจ้าสอนอะไร" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สรินรสธรรม วันที่ ๒๒ มิถุนายน ๒๕๖๐

“ไม่ต้องท้อใจสำหรับคนที่ยังอ่อนอยู่ ไม่สามารถรู้ระหว่างวันได้ถี่ๆ เรามาซ้อมเอา เราก็ถือว่าเราเป็นอนุบาล เราเริ่มซ้อมตั้งแต่นับหนึ่งไปเรื่อยๆ สม่ำเสมอไป ถ้าเราทำสม่ำเสมอปีนึง เปรียบเทียบระหว่างปีไปเลยว่า สติเราเกิดขึ้นบ่อยขึ้นกว่าเดิมไหม ต้องฝึกเอา ทุกคนภาวนาให้เริ่มต้นก้าวเดิน ณ จุดปัจจุบันของตัวเอง เราสะสมมาเท่าไหร่ เราเพิ่มความพากเพียรเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ค่อยๆสะสมไป วันนึงมันก็ค่อยๆ พัฒนา อย่างมันไม่ค่อยรู้ เราก็ต้องฝึกในรูปแบบทุกวันสม่ำเสมอ มันก็จะช่วยได้” -- คุณแม่ชีอรนุช สันตยากร คอร์สรินรสธรรม วันที่ ๒๒ มิถุนายน ๒๕๖๐

"หน้าที่รู้ลูกเดียว คือ รู้ความไม่เป็นกลาง เพ่งมากก็ไม่กลาง เผลอก็ไม่กลาง แต่หัดทำ ก็ต้องเพ่งนิดหน่อยนะ มีเจตนา เหมือนเราจะนึกคำบริกรรม แค่นึกบริกรรมไป 2-3คำก็มีอาการน้อมใจ มีเจตนาที่ต้องจดจ่อหน่อย มันก็ต้องทำแต่จะมีไม่มาก พอเรารู้เหมือนเราพอมีข้อมูลแล้วว่า การเพ่งไม่ดี หัดให้รู้สึกเอา มันก็จะทำไม่มาก จะน้อมใจเล็กน้อย ต้องมีความสบาย ความสุขความสบาย มันถึงจะเกิดความสงบ ถ้าฟังซีดีหลวงพ่อ ท่านบอกว่าไง "ความสุขเป็นเหตุให้เกิดสมาธิ" อันนั้นแหละต้องทำให้สบายๆ เคร่งเครียดไม่ได้กินหรอก เสร็จหมด" --ทันตแพทย์ณัฏฐ์ คอร์สสติกับการดำเนินชีวิตอย่างมีความสุข วันที่ ๑๗ มิถุนายน ๒๕๖๐

"สติที่มีความรู้สึกตัว ระลึกได้ รู้ชัด สมมติเราดูหนังอยู่ เราเกิดสติชนิดนี้ จะดูหนังไม่รู้เรื่อง แต่จะรู้กายรู้ใจ มันจะกลับมาที่กายที่ใจเรา มันไม่หลงลืม แต่มันจะรู้แต่กายแต่ใจอย่างเดียวนะ แต่มันไม่ยอมรู้อย่างอื่นเลยนะ ถ้าขับรถก็ชน ถ้าดูหนังก็ไม่รู้เรื่อง แต่จะเห็นรูปนามตามความเป็นจริง เราต้องการสติอันนี้แหละ ที่เราทำกันทุกวัน" --ทันตแพทย์ณัฏฐ์ คอร์สสติกับการดำเนินชีวิตอย่างมีความสุข วันที่ ๑๗ มิถุนายน ๒๕๖๐

"ธรรมก็มีหลากหลาย บางช่วงที่อาจารย์สอน อาจารย์ก็จะสอนสัจธรรม เช่น สิ่งใดเกิดสิ่งนั้นดับ เช่น ธรรมทั้งปวงเป็นอนัตตา ทุกสิ่งเป็นไตรลักษณ์ อันนี้เป็นสัจธรรมแท้ๆ บางคราว อาจารย์ก็จะสอน วิธีการปฏิบัติ บางช่วง อาจารย์ก็จะสอน อุบายในการปฏิบัติของแต่ละบุคคล ก็ต้องแยกแยะให้ดี สิ่งที่อาจารย์สอน ขณะนี้อาจารย์สอนในมุมไหน ถ้าเราแยกแยะไม่ถูกเนี่ย วันหนึ่งลูกศิษย์สำนักเดียวกันจะทะเลาะกัน เช่น ถ้าเราแยกแยะไม่ออก ว่า คำสอนนี้เป็นอุบายเฉพาะบุคคล เพราะฉะนั้น คนหนึ่งอาจารย์ก็จะแนะนำแบบหนึ่ง อีกคนหนึ่ง อาจารย์ก็จะแนะนำแบบหนึ่ง แต่ละคน อาจารย์แนะนำไม่เหมือนกัน ถ้าเราแยกแยะไม่ออก ว่านี้คือ อุบายเฉพาะตน วันหนึ่งเนี่ย เราจะเอาอุบายพวกนี้มาทะเลาะกันด้วยความไม่เข้าใจ เหมือนคนจำนวนมากในปัจจุบัน ก็เถี่ยงกันว่า พองยุบดีกว่าขยับมือ หรือ บริกรรมพุทโธสู้ขยับมือไม่ได้ นี่เป็นการเถี่ยงกันของคนที่ไม่มีความรู้แท้ๆ" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สจีน ประเทศจีน วันที่ ๑๔ มิถุนายน ๒๕๖๐

"โลกนะ ที่จริงน่ะเต็มไปด้วยทุกข์ พวกเราอย่าประมาท ความพรัดพรากจากสิ่งที่รักเกิดขึ้นได้เสมอ เจอสิ่งที่ไม่รัก เกิดขึ้นได้เสมอ แก่ เจ็บ ตาย รออยู่ อย่าประมาทนะ ได้ฟังธรรมแท้ๆเพื่อความพ้นทุกข์แล้วเนี่ย ถือว่ามีทุนเดิมพอสมควร เหล่าซือเป็นกำลังใจให้ เชียรๆ..... ถ้าเราขี้เกียจนะ วันหนึ่งเราจะเป็นคนเดียวในหมู่เพื่อนที่ถูกทิ้งไว้ อีกหน่อย เจอเพื่อน ต้องยกมือไหว้เพื่อนที่เข้าใจธรรมแล้ว ถึงเวลานั้นก็ช้าไปแล้ว เพราะอะไร เพราะจะเริ่มแก้แล้ว ภาวนาจะยากขึ้น ความกระฉับกระเฉงเริ่มลดลง นั่งภาวนาแป๊บนึง ก็จะมึน จะเบลอไป ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลานั้น อย่าให้ถึงเวลานั้นแล้วค่อยภาวนา" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สจีน ประเทศจีน วันที่ ๑๓ มิถุนายน ๒๕๖๐

"เวลานั่งฟังนะ คอยรู้สึกถึงความรู้สึกตัวเองที่เปลี่ยนแปลง หรือว่าคอยรู้ทันว่า ขณะนี้สภาวะของเราเป็นยังไง เช่น บางทีหลงไปเพ่ง บางทีหลงไปคิด อันนี้ถึงจะเรียกว่าฟังธรรมเป็น เสร็จแล้ว อาจารย์ก็จะพูดไปเรื่อยๆ พูดเป็นเพื่อนเรา ให้พวกเราดูสภาวะเป็นช่วงๆไป แล้วสิ่งที่อาจารย์พูดบางเรื่อง บางเรื่องใจเราจะสนใจ ขณะนั้นใจมันจะลืม มันจะตื่นตัวขึ้นมาฟังธรรมนั้น แปลว่าธรรมเนี้ยกำลังเหมาะกับใจเราพอดี ขณะที่ครูบาอาจารย์พูดเรื่องอื่น บางเรื่องลึกเกินไปสำหรับเรา เราฟังไม่รู้เรื่องก็มี เราไม่ต้องพยายามทำความเข้าใจด้วยความคิด ขณะนั้นฟังแล้วไม่เข้าใจ งง ให้รู้ทันว่าขณะนี้ งง อาจารย์พูดบางเรื่อง เรื่องนี้เรารู้แล้ว ใจมันจะไม่ตื่นตัวมาฟัง เราก็ดูสภาวะของเราไป อย่างนี้ถึงเรียกว่าฟังธรรมเก่ง แต่ถ้าพยายาม จำทุกอย่าง พยายามคิด พยายามจด พยายามจำ ทั้งหมดที่พูดนะ ยังงี้ยังฟังไม่เป็น" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สจีน ประเทศจีน วันที่ ๑๓ มิถุนายน ๒๕๖๐

"การภาวนา ...ไม่เอาอะไร เมื่อใดก็ตามที่จะเริ่มภาวนา แล้วมีความคาดหวังว่าจะเอาสิ่งนั้น เอาสิ่งนี้ เช่นเอาสมาธิ เอาความสงบ เอาความดีต่างๆ การภาวนาของเราจะเป๋ไป คือภาวนา รู้อย่างที่มันเป็น รู้อย่างที่มันเป็น ไปสบายๆ มีอุบายอย่างหนึ่งคือ ภาวนาเพื่อบูชาพระพุทธเจ้า" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สจีน ประเทศจีน วันที่ ๙ มิถุนายน ๒๕๖๐

"จิตของแต่ละคนมีธรรมชาติซับซ้อนมาก เพราะอะไร ใจของแต่ละคนมีความต้องการไม่สิ้นสุด คนนี้เจอคนนี้ชอบแบบนี้ แต่คนนี้มีจุดที่เราไม่ชอบเหมือนกัน มีใครที่เราชอบทุกเรื่อง โดยที่ดีทุกอย่าง แล้วไม่ขัดใจเราเลย มีไหม ไม่มีหรอก เพราะอะไร ตัวเราเอง ยังทำถูกใจตัวเราเอง ทุกอย่างไม่ได้เลย มันมีแต่ว่า อะไรสมควรทำ พอสติเกิด มีสติ รู้ทันกิเลส กิเลสดับ ใจจะเที่ยงตรง จะไม่มีอคติ มันจะตัดสินใจ จะอยู่ จะไป หรือจะทำงานแบบไหนก็แล้วแต่ มันจะเป็นการคิดอย่างมีเหตุ อย่างมีผล นักภาวนาจะไม่ถูกอารมณ์ย้อมจิตให้ไปทำอย่างนั้นอย่างนี้” --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สจีน ประเทศจีน วันที่ 8 มิถุนายน 2560

"เหมือนไปหาหมอ หมอผ่าตัด หลักวิชาเหมือนกัน แต่การตัดสินใจ การให้ยาตัวนี้ การวางแผน การปฏิบัติขั้นตอนไม่เหมือนกัน มันเป็นอย่างนั้น การภาวนาก็เหมือนกันแหละ จริตมันไม่เหมือนกัน หลักการ อีกหน่อยก็มีหลักของเราเอง ยึดหลักการให้ถูก แนวทางให้มันถูกต้อง รายละเอียด อีกหน่อยก็มีของตัวเอง เค้าเรียก มีวิหารธรรมเป็นของตนเอง แต่ถ้าไม่ทำ มันก็ไม่มี ต้องทำ แล้วมันก็จะเกิดความคุ้นเคย มันก็จะรู้ว่า แนวทางนี้ ช่องทางนี้ สำหรับเราแล้วมันดี" --ทันตแพทย์ณัฏฐ์ คอร์สรู้กายรู้ใจฯ จ.กระบี่ วันที่ ๑๑ มิถุนายน ๒๕๖๐

"ไม่ว่าจะภาวนาโดย เจริญสตินำหรือทำความสงบก่อน สุดท้ายก็ต้องมาที่เดียวกัน เกิดภาวะความรู้สึกขึ้นมา อันนึงเกิดสั้นๆ จะเห็นปลายทางคือความรู้สึกขึ้นมา ก็เรียกความรู้สึกตัว อีกอันนึงกำลังจิตมันเยอะ จะเห็นเป็นความรู้ชัดขึ้นมา เด่นขึ้นมา เป็นภาวะดวงรู้ขึ้นมา เค้าเรียกว่า จิตผู้รู้ แต่จุดหมายก็เอาอันนี้แหละ มาเจริญปัญญา เมื่อเกิดสิ่งนี้ รูปนามกายใจ มันก็แยกออก ที่พระท่านบอกว่า ขันธ์มันแตกออก ขันธ์ 5 มันแยกออก ก็จะเห็นตามความเป็นจริง" --ทันตแพทย์ณัฏฐ์ คอร์สรู้กายรู้ใจฯ จ.กระบี่ วันที่ ๙ มิถุนายน ๒๕๖๐

"พุทธศาสนา เป็นศาสนาของคนมีปัญญา มีเหตุ มีผล ไม่ฟลุ๊ค ไม่มีบังเอิญ ทำเหตุถูก ผลถูกทันที ท่านไม่เคยสั่ง ไม่เคยสอนให้เราพยายามทำผล มีแต่ว่าให้ขยันทำเหตุ ทำเหตุถูก ผลมาเอง ไม่ต้องคาดหวังผล ผลมาเอง” --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สจีน ประเทศจีน วันที่ ๘ มิถุนายน ๒๕๖๐

"ธรรมนะมี 2 อัน คือ รูปธรรมกับนามธรรม เมื่อใดก็ตามที่เราเรียนรู้ร่างกายตัวเองนะ ก็เนี่ยเรียนรู้รูปธรรม เมื่อใดเรียนรู้นามธรรม เรียนรู้ความรู้สึกต่างๆ เนี่ยเรียนรู้นามธรรมแล้ว อยากมั้ย เนี่ยแหละสูงสุดคืนสู่สามัญ คนเก่งที่สุดไม่มีกระบวนท่า อะไรก็เป็นอาวุธได้ คนไม่เก่งนะ โห้ย ถ้าไม่ใช่ท่านี้ภาวนาไม่ได้" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สจีน ประเทศจีน วันที่ ๘ มิถุนายน ๒๕๖๐

"หลวงพ่อคำเขียน ก่อนมรณะภาพ เคยเขียนหนังสือขึ้นฉบับนึง เป็นจดหมายสั้นๆ ท่านบอกว่า หัวใจนะ ไม่ใช่ 14 จังหวะ หัวใจอยู่ที่ สติ คนจำนวนมากให้ความสำคัญ กับท่า 14 จังหวะ สนใจแต่เปลือก" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สจีน ประเทศจีน วันที่ ๔ มิถุนายน ๒๕๖๐

"ทีแรกเนี่ย ไม่โลภ ความก้าวหน้าเยอะ ตอนนี้เริ่มช้าลงเรื่อยๆ เพราะอะไร? โลภมากขึ้นเรื่อยๆ สิ่งที่ตามความโลภคืออะไร "เพ่ง" เพ่งจิต กลัวหลงมั้ย อยากรู้สึกเยอะๆ มั้ย? ถ้าอยากรู้เยอะๆ ก็"เพ่ง"แหละ อย่ากลัวหลง "หลงแล้วรู้" สิ่งที่จะช่วยคือ วิหารธรรม ไม่ใช่พยายามทำให้รู้สึกตัวบ่อยๆ ไม่เหมือนกันนะ มีวิหารธรรม หลงแล้วรู้ หลงแล้วรู้ ถึงจะถูก" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สจีน ประเทศจีน วันที่ ๓ มิถุนายน ๒๕๖๐

"มรรคผล เราทำให้เกิดขึ้นไม่ได้ มันเกิดขึ้นเอง เราเรียน ศีลสิกขา จิตสิกขา ปัญญาสิกขา ภาวนาไป ในที่สุด เมื่อปัจจัยถึงพร้อม มรรคผล จะเกิดเอง ครูบาอาจารย์ บอกว่า มรรคผล นะง่าย เพราะอะไร มันทำไม่ได้ มันทำเอง มันเป็นเอง สิ่งที่เราทำได้คืออะไร เจริญสติ รักษาศีล ทำสมาธิ เดินปัญญา ถึงเวลา มันเป็นเอง" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สจีน ประเทศจีน วันที่ ๓ มิถุนายน ๒๕๖๐

"ในความเป็นจริง น้อยคนในโลก ที่จะได้รู้จักพระพุทธศาสนา พระพุทธเจ้าท่านเคยเปรียบเทียบว่า สมมติว่า ในโลกทั้งโลกนี้เป็นทะเล ในทะเล มีเต่าตัวนึง ทะเลนี้ ถูกคลื่นลมซัดตลอดเวลา ในทะเล มีห่วงเล็กๆ ห่วงนึง คลื่นลมนี้ พัดให้ห่วงลอยไปทั่วโลก โอกาสที่ใครคนหนึ่ง จะได้ฟังธรรมะแท้ๆ เพื่อการพ้นทุกข์นี้ เหมือนกับ เต่าตัวนึง ที่อยู่ในโลก ที่เต็มไปด้วยน้ำ โผล่ขึ้นมาพอดี แล้วเข้าไปในห่วงนี้ ซึ่งถูกน้ำพัดตลอดเวลา วันนี้เราเป็นเต่าตัวนั้นแล้ว" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สจีน ประเทศจีน วันที่ ๒ มิถุนายน ๒๕๖๐

"เราจะภาวนาจนภพน้อยลง การปรุงน้อยลง นั่นคือสภาวะที่จิตจะเป็นกลาง ทุกครั้งที่จิตทำงานคือ จิตไม่เป็นกลาง จิตไปหา จิตสงสัย จิตขุ่นมัว นั่นคือสิ่งที่กระทบขึ้นมาในใจ เราเห็นได้หมดทุกครั้ง เพราะมันเกิดขึ้นจริง ถ้าเราเห็นบ่อยๆ ตัวนั้นก็จะไม่มีอำนาจต่อไป เห็นปุ๊บ มันก็วางเลย จิตก็เข้าสู่ช่องของความเป็นกลางมากขึ้น" --คุณวรรณพ จันทร์สว่าง - คอร์สเพื่อธรรม วันที่ ๒๐ พฤษภาคม ๒๕๖๐

"สติที่ประกอบด้วยความรู้สึกตัว อันนี้เป็นสิ่งสำคัญที่สุด ไม่ว่าเส้นทางนี้จะประกอบด้วยอารมณ์ของสมถะเป็นหลัก หรือ มีสมาธิเยอะๆ หรือจะสมาธิชั่วขณะที่เรียกว่าขณิกสมาธิก็ตาม ต้องมีความรู้สึกตัว ตัวสติที่ประกอบด้วยความรู้สึกตัวเนี่ย เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด สมาธิที่เกิดต้องมีตัวนี้ ถึงจะเรียกว่าสมาธิ สมาธิที่จะสามารถเดินวิปัสสนาได้ หรือ ทำให้เกิดสติที่เรียกว่าสติปัฏฐาน สติที่รู้ฐานทั้ง 4 ต้องอาศัยสติตัวนี้" --ทันตแพทย์ณัฏฐ์ วัดพระธาตุโกฏิแก้ว จ.เชียงราย วันที่ ๒๗ พฤษภาคม ๒๕๖๐

"คิดว่า" ทุกสิ่งเป็นไตรลักษณ์ กับ "เห็นว่า" ทุกสิ่งเป็นไตรลักษณ์ ไม่เหมือนกัน เวลาเห็น รูปธรรม นามธรรม แสดงไตรลักษณ์ ถึงจะเรียกว่า "เจริญวิปัสสนา" ถ้าไม่เรียน "จิตสิกขา" ไม่ได้ใจที่ถูกต้อง ไม่มีวันเดินปัญญาได้ ทำได้มากที่สุด ก็คิดเอา แล้วก็คิดว่า เข้าใจ เพราะฉะนั้นบทเรียนนี้ สำคัญมาก --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สจีน ประเทศจีน วันที่ 2 มิถุนายน 2560

"อะไรจะเกิด เราเรียนรู้ความจริงตรงนั้น ไม่ได้ปล่อยตามยถากรรม แต่รู้และยอมรับความจริงว่า อะไรขณะนี้กำลังเกิดขึ้นกับกายกับใจเรา รู้และยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นยังไง รู้ด้วยสิ่งที่เรียนมาทั้งหมด อย่าปล่อยให้โทสะลากเราไปอบายภูมิ ไปไหนต่อไหนที่เราไม่รู้" --หมอเกิ่น คอร์สเพื่อธรรม วันที่ 20 พฤษภาคม 2560

"โลกจริงๆ ไม่น่าอยู่จริงหรอก ถ้าเราภาวนาไปเรื่อยๆ จิตจะฉลาดขึ้นเรื่อยๆ มันจะมีปัญญาอย่างหนึ่ง ปัญญาที่เห็นว่า ใจจะห่างจากโลกมากขึ้น ใจจะเข้าใจโลกมากขึ้น ทุกข์ก็ลดลง คืออยู่กับโลกได้ แต่ก็ไม่ทุกข์เหมือนเมื่อก่อน มันมีผลอยู่ แต่ถ้าเรายังอยากจะทุกข์อย่างเดิมอยู่ ก็เป็นเหมือนคนทางโลก แต่ถ้าเราอยากพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้น ไม่อยากจะวนเวียนอย่างนี้แล้ว ก็พัฒนาตัวเองขึ้นไป มันขึ้นอยู่กับอินทรีย์ที่สะสมมา" --หมอม่อน คอร์สเพื่อธรรม วันที่ 20 พฤษภาคม 2560