"การภาวนา ถ้าเราฝึกบ่อยๆ มันก็จะชำนาญ เดี๋ยวนั่งอยู่ เดี๋ยวก็เผลอแล้ว เดี๋ยวไปกินข้าว เดี๋ยวก็เผลอแล้ว เผลอไปคิดบ้าง เผลอไปโกรธบ้าง เผลอไปโลภบ้าง ถ้าเราได้ฝึกในชีวิตประจำวัน ก็จะทำให้เรา เจริญขึ้นๆ เจริญขึ้น คืออะไร เข้าใจมันมากขึ้น คือว่า เจริญขึ้น เข้าใจกาย กับ เข้าใจใจ ของเรานี้ ว่ามันมีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอด" --หมอม่อน คอร์สการเจริญสติฯ บ้านสติ ขอนแก่น วันที่ ๑๗ มีนาคม ๒๕๖๑

"เริ่มต้นภาวนา ถ้าเราเริ่มเห็นสภาวะ เราจะภาวนาง่าย ให้อยู่กับตัวเอง หมั่นฟังซีดีหลวงพ่อ แล้วเรียนรู้กายใจตัวเองไป ที่หลวงพ่อสอน หลักตรงนั้น ใช้ได้ตลอดเส้นทาง มันไม่มีนัยยะว่าอะไรดีหรือไม่ดี แต่มันอยู่ที่ว่า รู้หรือไม่รู้" --คุณนิติยา เพ็ชรไพบูลย์ คอร์สชัยรัชการ วันที่ ๑๐ มีนาคม ๒๕๖๑

"เมื่อใดก็ตามที่เรา เพ่งไว้ ประคองไว้ รักษาไว้ ก็คือสุดโต่งด้านบังคับ เมื่อใดก็ตามที่เรา พักอยู่ ก็คือสุดโต่งด้านหลง นั่นเอง จริงๆ ก็คืออยู่ใน ธรรมจักรกัปปวัฒนสูตร ท่อนแรก ก็เป็นความสุดโต่งสองอย่างที่บรรพชิตหรือนักภาวนาไม่ควรทำ เพราะฉะนั้น เราห้ามไม่ได้ เมื่อใดก็ตามที่ ใจมันพักอยู่ เราก็รู้ทัน เมื่อใดก็ตามที่ ใจมันเพียร ก็คือ บังคับไว้ ประคองไว้ เพ่งไว้ รักษาไว้ เราก็คอยรู้ทัน นานๆ เข้า ใจมันก็เข้าสู่ทางสายกลาง เข้าสู่ทางสายกลางได้แล้ว จึงจะเจริญสติปัฎฐานได้ดี ถึงจะเจริญมรรคได้" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สชัยรัชการ วันที่ ๑๐ มีนาคม ๒๕๖๑

"ความรู้สึกตัว ถ้ามีกำลังมาก โดยมีอารมณ์ของความสงบเป็นตัวหนุน ก็จะเกิดสิ่งที่เรียกว่า ผู้รู้ (จิตผู้รู้) ขึ้นมา ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน" --ทันตแพทย์ณัฏฐ์ บ้านจิตสบาย วันที่ ๑๔ ตุลาคม ๒๕๖๐

"การทำในรูปแบบเป็นเพียงส่วนนึงเท่านั้น หัวใจจริงๆ คือในชีวิตประจำวัน ที่เรารู้ทันความรู้สึกของเราได้มาก ได้น้อย อันนี้สำคัญมาก" --คุณมาลี ปาละวงศ์ กลุ่มธรรมปฏิบัติ ภูเก็ต วันที่ ๒๕ มีนาคม ๒๕๖๑

"ผู้ช่วยสอนทั้งหมดที่มาสอน ยังไม่เคยมีใครเรียนธรรมะแล้วจดเอา เพราะอะไรรู้ไหม ธรรมะ ไม่ได้เรียนด้วยสมอง และไม่ได้เรียนด้วยการท่องเนื้อหาทั้งหมดได้ ธรรมะ เรียนด้วยใจ ใช้ใจที่ฟังแล้วก็เข้าใจ เข้าใจแล้วก็รับธรรมะนั้นเข้าไปในใจเลย โดยที่ ไม่ได้เสียเวลามานั่งจด ขณะที่เราจด เราจดเผื่อไว้เพื่อประโยชน์ในอนาคต แต่เวลาฟังธรรมเพื่อการปฏิบัติ เรามุ่งเน้นประโยชน์ในปัจจุบันมากที่สุด" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สชัยรัชการ วันที่ ๙ มีนาคม ๒๕๖๑

"ท่านสอนให้เราพิจารณาเนืองๆ ว่า แต่ละคน มีกรรม เป็นของๆ ตน มีกรรมเป็นผู้ให้ผล ไม่มีอะไรใหญ่เกินกรรม ใครก็ช่วยไม่ได้ ใครก็แทรกแซงเราไม่ได้จริง ท่านสอนอีกว่า แต่ละคนจะเป็นผู้รับผลของกรรม" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สชัยรัชการ วันที่ ๙ มีนาคม ๒๕๖๑

"บุคคลถึงความบริสุทธิด้วยปัญญา ปัญญาคือความเข้าใจความเป็นจริงของ รูปนาม กายใจของตนเอง พอเข้าใจแล้วมันถึงจะเบื่อหน่าย เบื่อหน่ายแล้วถึงจะคลายกำหนัด คลายกำหนัดแล้วถึงจะหลุดพ้น แล้วถ้าเรามาปฏิบัติธรรมไม่ใช่มุมมองแบบนี้ ไม่ใช่มุมมองที่ว่า เราจะพยายาม เรามาปฎิบัติมาศึกษาธรรมะ เพื่อมาศึกษาเพื่อมาเรียนรู้รูปนามกายใจของตนเอง ถ้าไม่ใช่มีมุมมองนี้ ไม่ถูกล่ะ" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สจิตหนึ่ง วันที่ ๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๑

"เป็นกลางด้วยปัญญา คือใจมันเข้าใจจริง ๆ ว่าทุกสิ่งมาแล้วก็ไป เพราะฉะนั้น พอสภาวะเกิดขึ้น ใจมันเลยไม่ยินดียินร้ายกับสภาวะนั้น ก็เลยเห็นสภาวะนั้นเหมือนเห็นแมวชาวบ้าน เพราะสภาวะนั้น ดีอย่างไรเราก็ไม่มีส่วนได้ส่วนเสีย ชั่วอย่างไร เราก็ไม่มีส่วนได้ส่วนเสีย นี่คือเป็นกลางด้วยความเข้าใจว่ามาแล้วก็ไป บังคับไม่ได้ มันก็เป็นของมันอย่างนั้นแหละ ไม่เกี่ยวกับเรา" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ สนทนาธรรมตามกาลครั้งที่ 22 ณ M Academy วันที่ ๒๕ มีนาคม ๒๕๖๑

"การภาวนาแบ่งเป็น 2 ช่วง คือ ช่วงที่ยังรู้สึกตัวไม่เป็น คล้ายยังไม่มีสติ ยังไม่มีสมาธิที่ถูกต้อง ช่วงนี้เป็นช่วงแรก เราต้องฝึกจากคนที่ไม่มีสติ เป็นผู้ที่มีสติขึ้นมา จากคนที่ไม่มีสมาธิ สมาธิในที่นี้ หมายถึง สมาธิที่เราเป็นผู้รู้ เราเป็นผู้ดู เป็นผู้อยู่กับเนื้อกับตัว" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ สนทนาธรรมตามกาลครั้งที่ 22 M Academy วันที่ ๒๕ มีนาคม ๒๕๖๑