"ที่จริงพระนิพพาน อยู่เบื้องหน้าอยู่แล้ว แต่จิตที่ยังมีความอยากจะไม่เห็นมัน และความอยากจะไม่มีวันหมดสิ้นไป จนกว่าจะรู้ทุกข์แจ่มแจ้ง จะเห็นพระนิพพานได้ ต้องทำหน้าที่หลักอันนึงให้เข้าใจคือ เรียนรู้รูปนาม หรือ เรียนรู้ทุกข์ เห็นความจริงจนเข้าใจว่า กายนี้คือตัวทุกข์ ก็จะทิ้งกาย เห็นกายแจ่มแจ้งว่ากายทุกข์ จะทิ้งกาย เห็นจิตแจ่มแจ้งว่าจิตนี้คือตัวทุกข์ จะทิ้งจิต เมื่อเห็นกายแจ่มแจ้งว่าเป็นตัวทุกข์แล้วทิ้งกาย จะได้คุณธรรมระดับ 3 คือเป็นพระอนาคามี เมื่อเห็นจิตแจ่มแจ้งว่าเป็นตัวทุกข์ ทิ้งจิต ก็จะเป็นพระอรหันต์ เพราะฉะนั้น หน้าที่คืออะไร หน้าที่คือ "รู้ทุกข์" ตัวทุกข์ก็คือ รูปกับนาม กายกับใจ ของเราเอง เพราะความอยากทั้งปวง เราก็อยากให้กายนี่สุข ใจนี่สุข เมื่อทิ้งกายเมื่อทิ้งใจความอยากทั้งปวงก็ดับลงไปฉับพลัน เมื่อความอยากทั้งปวงดับไป ก็จะเห็นพระนิพพาน" -- ฆราวาสธรรม คุณประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สกลุ่มธรรมทาน 10 กันยายน 2559 (psn590910A)

"เราคิดว่า การภาวนาดี คือ การทำจิตให้ไม่ไหล ไม่ใช่นะ การภาวนาดี คือการรู้ทันจิตที่ไหลต่างหาก นั่นแหละเรียกว่า ภาวนาดี แต่การพยายามทำจิตไม่ให้ไหล นี่ เรียกว่าภาวนาผิด ปัญหาคือ เราจะติดภาพพวกนี้ ฝังอยู่ ภาวนาแล้วต้องไม่ไหล ต้องไม่อย่างนั้น ต้องรู้สึกตัว จริงๆ ทุกสภาวะ ที่ครูบาอาจารย์ชี้ให้เราดู ท่านต้องการให้เราเห็นว่า มีสภาวะแบบนั้น ท่านไม่ได้บอกวา อย่าให้มันเป็นแบบนั้นนะ แต่พอเวลาพวกเราเรียน ความเข้าใจมันจะกลับหัวกลับหาง เราคิดว่าสิ่งที่ครูบาอาจารย์บอก อย่างนั้น อย่างนี้มันไม่ดี ไม่ควรจะเป็น เนี่ยเราเข้าใจผิดนะ มันเลยติดเคยชิน นี้ ถ้าทำอะไรไม่ได้แล้ว ตอนนี้มันเคยชินไปแล้ว วิธีเดียวที่จะทำได้ก็คือ รู้ว่ามันเป็นอย่างนั้น ไปเรื่อยๆ จนกว่ามันจะทิ้งความเคยชิน แต่ทางที่ดีที่สุด ลองเปลี่ยนวิธี เปลี่ยนรูปแบบอื่นไป" -- ฆราวาสธรรม อาจารย์สุรวัฒน์ เสรีวิวัฒนา สนทนาธรรมในคอร์สกลุ่มธรรมทาน วันที่ 10 กันยายน 2559 (swt590910B)

"คำว่า =จิตเป็นยังไง ก็รู้ว่าเป็นอย่างนั้น= คือจะสื่อว่า ไม่ว่าจิตเราจะ ดี หรือ ไม่ดี เราก็ดูไปตามที่มันเป็น มันไม่ดีเราก็ดู มันดีเราก็ดู หน้าที่เราก็คือ นั่งดูมันไปเรื่อยๆ แต่ว่า พอเห็นปุ๊บมันไม่ได้จบแค่เห็น ไม่ได้จบแค่รู้ พอเห็นปุ๊บมันจะเริ่มปรุง ปรุงไปข้างยินดีบ้าง ปรุงไปข้างยินร้ายบ้าง หรือไม่งั้นพอเห็นอันนี้ก็ไม่ชอบละ ไม่อยากได้ อยากได้อีกแบบนึง เห็นจิตดีก็ยังอยากรักษาเอาไว้ มันก็จะเริ่มปรุงต่อ ที่หลวงพ่อบอกว่า จิตไม่เป็นกลาง ยังไม่สามารถรู้สภาวะด้วยความเป็นกลางได้ หลวงพ่อจึงมาสรุปหลักให้เราปฏิบัติ ท่านสรุปว่า =มีสติ รู้กาย รู้ใจ ตามความเป็นจริง ด้วยจิตที่ตั้งมั่น และเป็นกลาง= ยากตรงไหน - ยากตรงที่ไม่มีสติ พอมีสติก็ง่ายขึ้นมาขั้นนึง มีสติ รู้กาย รู้ใจ แต่พอเรามีสติรู้กายรู้ใจ เราจะไม่ยอมรู้ตามความเป็นจริง มันไม่เที่ยงเราก็พยายามให้มันเที่ยง มันไม่ดีก็พยายามให้มันดี มันจะดับเราก็พยายามไม่อยากให้มันดับ เราไม่หัดดูด้วยความเป็นจริงที่มันเป็นอยู่" ฆราวาสธรรม อาจารย์สุรวัฒน์ เสรีวิวัฒนา สนทนาธรรมในคอร์สกลุ่มธรรมทาน วันที่ ๑๐ กันยายน ๒๕๕๙ (swt590910A)