"เส้นนี้ที่เราเดินกัน เราไม่ได้ทำอะไรให้มันถูกต้องขึ้นมา แต่เราทำเหตุก็คือ รู้กายรู้ใจ อย่างที่เค้าเป็นได้อยู่เนืองๆ ไม่ใช่ต้องเยอะ ไม่ใช่ต้องมากหรือเยอะๆ หรือดีๆทุกวัน แต่เรารู้อย่างที่มันเป็น" --คุณมาลี ปาละวงศ์ บ้านสติ ขอนแก่น วันที่ ๒ เมษายน ๒๕๖๐

"หน้าที่เราไม่มีทำให้มันไม่เพ่ง หน้าที่เราไม่มีห้ามคิด คิดรู้ว่าคิด เพ่งรู้ว่าเพ่ง บังคับรู้ว่าบังคับ พามันดูของจริง ว่าที่เพ่งไว้ บังคับไว้แล้วมันอึดอัด แบบนี้ชอบไหม พอมันดูของจริง จริงๆแล้วว่ามันอึดอัด มันบังคับไว้ มันดับ พอดับปุ๊บของจริงๆมันขึ้นมาแล้ว ที่กดๆไว้จิตมันไม่เอาแล้ว จิตวางเอง จิตไม่เพ่งเอง จิตไม่บังคับเอง" --คุณมาลี ปาละวงค์ บ้านสติ ขอนแก่น วันที่ ๒ เมษายน ๒๕๖๐

"หลวงพ่อบอก คนยังภาวนาไม่เป็น รู้ เผลอ รู้ เผลอ พอเริ่มอยากจะภาวนาให้ก้าวหน้า รู้ ไหล เพ่ง รู้ ไหล เพ่ง มีแค่นี้แหละ ไม่ต้องแก้ แค่รู้ว่ามันเพ่ง แค่เรารู้ว่าจิตอยากรู้สึกตัว แค่เรารู้ว่าเราอยากให้การภาวนาเราพัฒนา แค่เนี้ยะจบ เรารู้ตามความเป็นจริงที่มันเป็นเลย จากนั้นจิตข้างใน มันสอนธรรมะได้ มันจะพัฒนาเอง" --คุณมาลี ปาละวงศ์ โรงพยาบาลกรุงเทพ ภูเก็ต วันที่ ๑๑ มีนาคม ๒๕๖๐

"คอยรู้ทันใจของตัวเองเรื่อยๆ ผัสสะอะไรเกิดขึ้น นำความสุขมาให้ จิตยินดีก็รู้ ผัสสะอะไรเกิดขึ้น นำความทุกข์มาให้ จิตยินร้ายก็รู้ทัน เรามีหน้าที่่ สร้างเหตุใหม่ให้ดี ทำเหตุที่ดีเข้าไว้ เหตุที่ดีมันก็จะไปเจือจางผลของกรรมชั่ว วันนึง เกลือที่อยู่ในแก้วน้ำ พอโดนน้ำดีใส่ไปมากๆ มันก็ไม่เค็มเอง จะมีบุญอะไร มากไปกว่าหรือสูงไปกว่าบุญจากการภาวนา บุญจากการเจริญสติ บุญจากการเจริญปัญญา ทำความดีพวกนี้ไป" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สบ้านสติ ขอนแก่น วันที่ ๒๕ ธันวาคม ๒๕๕๙

"พระพุทธเจ้าไม่เคยทิ้งสาวกของพระองค์หรอก ในความเป็นจริง พุทธานุภาพ ไม่เคยหายไปไหนเลย จิตของท่านผู้ที่หลุดพ้นไปแล้ว มันก็ดับไปแต่ขันธ์ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ ดับไป แต่ธรรมแท้ๆ ธรรมธาตุ ไม่เคยหายไปไหน พลังงานของพระพุทธเจ้า ยังอยู่ครอบโลกครอบจักรวาล ตั้งแต่พลังของพระพุทธเจ้าพระองค์ที่ 1 คือ พระพุทธเจ้าองค์ปฐม จนถึงพระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบันนี้ ขึั้นอยู่กับว่า จิตของเรามีคุณภาพแค่ไหน สามารถจูน แล้วก็ รับธรรมจากท่านได้หรือไม่" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สบ้านสติ ขอนแก่น วันที่ ๒๔ ธันวาคม ๒๕๕๙

"เราไม่มีอยู่นะ ก่อนหน้านี้ก็ไม่เคยมี ปัจจุบันนี้ก็ไม่มี อนาคตก็ไม่มี มันไม่เคยมี มันมีแต่รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ ห้าส่วนต่างฝ่ายต่างทำงานตามหน้าที่ของตน แล้วทั้งห้าส่วนนี้ ก็ตกอยู่ภายใต้กฎของไตรลักษณ์ คือเป็น อนิจจัง ทุกข์ขัง อนัตตา เห็นความจริงมากไปวันหนึ่ง มันก็จะยอมรับว่า เราไม่มี" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สบ้านสติ ขอนแก่น วันที่ ๒๔ ธันวาคม ๒๕๕๙

"เส้นทางนี้เป็นเส้นทางของคนที่ต้องสู้ พึ่งตัวเอง จะมาไหว้พระสวดมนต์จุดธูปขอพรให้ได้มรรคได้ผล เป็นไปไม่ได้ มีแต่ว่า ฟังธรรม เรียนรู้วิธีการปฏิบัติ แล้วไปทำตามคำสอน ทำให้มาก ปฏิบัติให้มาก เมื่อปฏิบัตธรรมสมควรแก่ธรรม ก็จะได้ธรรมะเอง" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สบ้านสติ ขอนแก่น วันที่ 23 ธันวาคม 2559

"การปฏิบัติคืออะไร การปฏิบัติคือการที่เรามาสังเกตตัวเอง เดี๋ยวก็เป็นอย่างงั้น เดี๋ยวก็เป็นอย่างงี้ ไม่มีคำว่า "ต้อง" กระทั่ง ต้องมีสมาธิ ก็ไม่มี ต้องมีสติ ก็ไม่มี ไม่มีคำว่า "ต้อง" มีเท่าที่มีได้ สังเกตเท่าที่มันมี แค่นั้นเอง แล้วการภาวนามันจะง่าย" --อ.สุรวัฒน์ เสรีวิวัฒนา บ้านจิตสบาย วันที่ ๑๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๐

"อะไรก็ไม่แน่ อะไรก็ไม่เที่ยง ความมั่นคงในชีวิต ไม่เคยมีจริง มันจะมั่นคงได้ไง เหตุปัจจัยนะ มันแปรเปลี่ยนตลอดเวลา เพราะฉะนั้น สถานะที่เคยมั่นคงหรือที่เรารู้สึกปลอดภัย อย่านึกว่ามันปลอดภัย มันไม่ปลอดภัยจริงหรอก" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สตั้งใจธรรม ๒๙ กรกฎาคม ๒๕๖๐

"ยิ่งทำ ยิ่งไม่ธรรมดา ใจที่ธรรมดา ทำยังไงก็ทำไม่ได้หรอก รู้ทันว่า มันเป็นยังไง ขณะนั่น "ธรรมดา" พยายามทำให้มันธรรมดา ทำยังไงก็ไม่ธรรมดา" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สตั้งใจธรรม วันที่ ๒๙ กรกฎาคม ๒๕๖๐

"ในแง่ของการปฏิบัติธรรม มันก็มีหลายจำพวก พวกที่ 1 ไม่รู้วิธีปฏิบัติ พวกที่ 2 รู้วิธีปฏิบัติแล้ว แต่เวลาลงมือทำ ปฏิบัติผิด ปฏิบัติผิดแล้ว ยังคิดว่าตัวเองทำถูกด้วย พวกที่ 3 เป็นพวกที่ขี้เกียจ หรือไม่ก็ ทำไม่พอ พวกเราที่ฟังธรรมหลวงพ่อมานานแล้ว ลองไปพิจารณาดูว่า อะไรที่เป็นเหตุเป็นปัจจัย ที่ทำให้พวกเรา ไม่พัฒนา เนิ่นช้า" --คุณแม่ชีอรนุช คอร์สตั้งใจธรรม วันที่ ๒๘ กรกฎาคม ๒๕๖๐

"คือเวลาเราบริกรรม หรือเราเดินจงกลม หรืออะไรก็แล้วแต่ สนใจสองตัวนะ ไม่ใช่สนใจเฉพาะจิตที่คิดเคลื่อนหรือหลงไปคิดเฉยๆ ต้องสนใจอีกตัวนึง เคลื่อนเหมือนกัน เช่นเคลื่อนมาเพ่งร่างกาย หรือเคลื่อนมาเพ่งกรรมฐานของเราเนี่ย อันนี้ต้องรู้ทัน ไม่งั้นนะ พอเคลื่อนมาเพ่งตัวเนี้ย ไม่รู้ เราสนใจเฉพาะ หลงแล้วรู้ แต่ตอนที่เราเดิน หรือเราทำกรรมฐาน แล้วเคลื่อนมาเพ่งกรรมฐาน เราไม่เห็น" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ วัดพระธาตุโกฏิแก้ว จ.เชียงราย วันที่ 22 กรกฎาคม 2560

"ครูบาอาจารย์ก็สอนอยู่เรื่อยๆ ว่า บางทีเราไปนึกถึงเรื่องเก่าที่เคยทำพลาด จิตก็ขึ้นวิถีจิตเดิมที่เคยทำ เหมือนทำ กระทำกรรมซ้ำสองอีก ไม่ดีเลย มันพลาดแล้วก็พลาดเลย เริ่มต้นใหม่ นับหนึ่งใหม่ ภาวนาก็เหมือนกัน รู้สึกตัว แล้วเผลอไปยาว รู้สึกตัวใหม่ ก็เริ่มนับหนึ่งใหม่" --หมอเกิ้น สวนโยคะธรรม จ.ประจวบคีรีขันธ์ วันที่ ๘ กรกฎาคม ๒๕๖๐

"การภาวนาทำไปเพื่อให้ใจมันพ้นทุกข์ ใจมันจะพ้นทุกข์ได้ ก็คือจิตที่เข้าถึงพระนิพพาน พระนิพพานก็เป็นสันติลักษณะ มีลักษณะเป็นความสุขอย่างยิ่ง สงบร่มเย็น ไร้กิเลส ไร้เครื่องเสียดแทง" --พระอาจารย์อ๊า คอร์สรินรสธรรม วันที่ ๒๓ มิถุนายน ๒๕๖๐

"การภาวนานะ จะเก่ง ต้องกลมกลืนในชีวิตประจำวันให้ได้ ยืน เดิน นั่ง นอน กิน ดื่ม ทำ พูด คิด มีสติ รู้สึกตัว" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สจีน วันที่ ๑๓ มิถุนายน ๒๕๖๐

"สมาธิ ไม่ใช่ ความสงบทั่วๆไป ความสงบทั่วไป เราไปเหมาว่าเป็นสมาธิหมด แต่นิยามจริงๆของสมาธิ ไม่ใช่อย่างนั้น มันคือความตั้งมั่นของจิต ไม่ใช่ความสงบ แต่ในความตั้งมั่นมีความสงบ หรือพูดอีกมุม พูดกลับก็คือ ในความสงบอาจไม่มีความตั่งมั่น แต่จุดมุ่งหมายของเราคือต้องการความตั้งม้ั้น ตั้งมั่นให้จิตเรามีคุณสมบัติของความรู้ตื่นเบิกบานขึ้นมา อันนี้สำคัญมาก ใจดวงนี้สำคัญมาก ใจที่มีประกอบของความรู้ตื่นเบิกบาน มีความรู้สึก ต้องจำไว้นะความรู้สึก อันนี้สำคัญมากนะ" --หมอณัฏฐ์ บ้านจิตสบาย วันที่ ๘ เมษายน ๒๕๖๐

"การภาวนา มันไม่ได้อยู่ที่รูปแบบ มันอยู่ที่ การฝึกสติ เราต้องเข้าใจตรงนี้ก่อน หลักคือ ฝึกสติ ถ้าฝึกสติได้ ธรรมะอื่นๆ จะเจริญขึ้นมาได้ ศีล สมาธิ ปัญญา ก็เกิดจากตรงนี้" --หมอม่อน คอร์สตั้งใจธรรม วันที่ ๒๙ กรกฎาคม ๒๕๖๐

"พวกเราเคยได้ยินมั้ยว่า มันมียาหลายขนาน ที่จะปราบเชื้อโรค ครูบาอาจารย์จะใช้ไปเรื่อยๆ จนในที่สุด ยามันหมด ยาที่แรงที่สุด อาจจะใช้ไปแล้ว อย่างงั้นก็เริ่มยากขึ้นๆ คือ มัน"ดื้อยา" พวกที่จิตมันดื้อยา มันเป็นยังไงรู้หรือเปล่า? มันเป็นพวกที่ มันฟังเยอะนะ แล้วก็จำได้ด้วย แล้วมันก็ จิตนะมันเข้าใจผิด ว่ามันรู้แล้ว พอจิตมันเข้าใจว่ามันรู้แล้ว มันไม่ค่อยยอมดูสภาวะ เจออะไรนะ มันก็สรุปแล้ว อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ไม่ใช่เรา โอ้โห กูรู้หมดแล้ว เราไม่มี แต่กูมี พวกเราว่า พวกเราดื้อยาหรือยัง?" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สตั้งใจธรรม วันที่ ๒๙ กรกฎาคม ๒๕๖๐

"เมื่อจิตมีความตั้งมั่น การเห็นสภาวะก็มีความชัดเจนมากขึ้น เห็นการเกิดขึ้นมาแล้วก็หายไป เกิดขึ้นมาแล้วก็หายไป การที่เราเคยยึดถือว่า ทั้งความคิด ร่างกาย จิตใจ เป็นตัวเราเนี่ย พอเราเห็นเกิดขึ้นมาแล้วก็หายไปด้วยตัวมันเอง การที่จะเชื่อว่าเป็นตัวเรา มันจะค่อยๆ ค่อยๆ ไม่แน่ใจละ ว่ามันเป็นตัวเราจริงหรือเปล่า" --คุณวรรณพ คอร์สตั้งใจธรรม วันที่ ๒๘ กรกฎาคม ๒๕๖๐

"เราไม่ได้หาจากทางอื่นนะ เรามารู้สึกกาย รู้สึกใจนั่นแหละ อันนั้นแหละ เป็นต้นทางที่มันจะค่อยๆพัฒนาขึ้นได้ เราไม่ต้องไปคิดว่าต้องทำอะไรให้บารมีมันขึ้น หรือทำให้อินทรีย์มันขึ้น เพราะมันใช้ความคิดอย่างเดียวเลย เรามาฝึกสติสิ มีสติ รู้กาย รู้ใจ ตามความเป็นจริง ด้วยจิตตั้งมั่น และเป็นกลาง แค่นี้แหละ แล้ว ศีล สมาธิ ปัญญา มันจะค่อยๆมา อินทรีย์จะค่อยๆมาเอง พละ 5 จะค่อยๆ มา เริ่มจากการมีสติ นั่นแหละ" --หมอม่อน วัดพระธาตุโกฏิแก้ว เชียงราย วันที่ ๒๒ กรกฎาคม ๒๕๖๐

"ถ้าเราทำผิดศีลห้า ยังไงเราก็ไม่บรรลุอริยมรรค เพราะว่าศีลทั้งห้าข้อ มีอยู่ในมรรค ถ้าเราศีลด่างพร้อย มรรคก็ไม่เจริญ" --พระอาจารย์อ๊า คอร์สตั้งใจธรรม วันที่ ๒๘ กรกฎาคม ๒๕๖๐

"เพ่งไป ก็รู้ แต่เพ่ง รู้แล้วไม่หายนะ ถ้าเพ่งอยู่ ก็ไม่หาย แต่รู้แล้ว มันจะค่อยๆ เลิก เลิกทำ เปลี่ยนพฤติกรรม" --หมอณัฏฐ์ สวนโยคะธรรม ประจวบคีรีขันธ์ วันที่ ๑๐ กรกฎาคม ๒๕๖๐

"ทุกขณะ จิตใจสงบ แม้ทำสมาธิให้เกิดความสงบ มีกำลังมากขึ้น จิตที่จะรวม จะต้องมีกระแสของความรู้สึกควบคู่ตลอด แม้จะสงบลงไป ก็ต้องมีความรู้สึก ควบคู่อย่างงั้น ถ้าขาดเมื่อไหร่ จะกลายเป็น "สลบ" เพราะในความรู้สึกจะมีความตื่นอยู่ตลอด จิตที่รวมตัว ไม่ใช่จิตที่ขาดความตื่น วู้บลงไปอย่างนั้น ไม่รู้ตัว ไม่ใช่ ขาดสติ ต้องมีความรู้สึกตัวควบคู่กับจิตรวมนั้นตลอด" --หมอณัฏฐ์ สวนโยคะธรรม ประจวบคีรีขันธ์ วันที่ ๙ กรกฎาคม ๒๕๖๐

"รูปแบบกับชีวิตประจำวันอย่าแยกจากกัน.... แล้วก็ มีอิทธิบาทสี่ แล้วก็ วิริยะในอิทธิบาทสี่ แปลว่า ขยันหมั่นเพียร มีความพยายามมั้ย อย่าพยายามนะ ถ้าพยายามแล้วจะล้มเหลว ให้ทำสม่ำเสมอ แต่ไม่พยายาม ถ้าพยายาม จะเกิดอะไรขึ้น มันจะเอาให้ได้ เหมือนคนตอนทำงาน มันจะฟ้องว่า ช่วงที่ทำรูปแบบ ไม่เคยทำเลย แล้วพอมีเวลา อย่างนี้ สมมติมาอย่างนี้ มีเวลาน้อยๆ จะเอาเยอะๆ แล้วจะทำเต็มที่ สุดท้ายไม่ได้อะไรเลย เพราะขาดความสม่ำเสมอ จิตถูกฝึกมาผิด กระบวนหรือคอนเซปในการที่ไปรู้ผิดหมดเลย มันก็ได้สิ่งที่ผิดกับไป" --หมอณัฏฐ์ สวนโยคะธรรม ประจวบคีรีขันธ์ วันที่ ๘ กรกฎาคม ๒๕๖๐

"ธรรมเป็นไปเพื่อความขัดเกลากิเลส ไม่ได้เป็นไปเพื่อความพอกพูนขึ้นของกิเลส เราภาวนา มีหลักอันหนึ่งว่าธรรม ไม่ได้เป็นไปเพื่อความพอกพูนกิเลส เป็นไปเพื่อความขัดเกลากิเลสในใจตน อย่างเรา ครูบาอาจารย์บอกให้รักษาศีล เรารู้สึกว่ารักษาศีลไว้ดีแล้ว ภูมิอกภูมิใจในการรักษาศีลของตัวเองว่า ตัวเองเป็นผู้มีศีล คนอื่นไม่มีศีล ไปดูถูกเค้า กูเจ็ง กูมีศีล พวกมึง ห่วยแตก ไม่รักษาศีล อย่างนี้ กิเลสหนังไม่ถลอก ยิ่งถือศีล กิเลสยิ่งเยอะ กูยิ่งเก่ง กิเลสยิ่งหนาขึ้น นี่ก็ผิดทาง ธรรมเป็นไปเพื่อความขัดเกลากิเลส ครูบาอาจารย์บอกให้เรา หัดทำสมาธิ เราทำสมาธิได้คนเดียว นึกจะเข้าออกไงก็ชำนาญ คนอื่นทำอะไรก็ไม่ค่อยเป็น เกิดกูเก่งอยู่คนเดียวก็แย่แล้ว ติดกับของกิเลส กูเก่ง คนอื่นไม่เก่ง ดูถูกผู้อื่น มานะอัตตาเยอะขึ้น" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ สนทนาธรรมตามกาล 14 ณ M Academy ๙ กรกฎาคม ๒๕๖๐

"จิตมนุษย์เป็นจิตที่พอเหมาะพอสมสำหรับการเดินวิปัสสนา เพราะมันเปลี่ยนเร็ว เดี๋ยวก็สุข เดี๋ยวก็ทุกข์ เดี๋ยวก็ดี เดี๋ยวก็ชั่ว เปลี่ยนไปเรื่อยๆ งั้นเราอย่าทำลายจิตแบบนี้ จิตที่ประเสริฐของเราไป จิตที่มันคุ้มดีคุ้มร้าย บางทีก็บ้าๆ บอๆ รู้สึกมั้ย นักภาวนาบางทีก็คล้ายๆ คนบ้า เพราะมันไม่ได้แต่งใจให้มันดีเลย คือมันปล่อยใจให้กระทบอารมณ์แล้วมันเปลี่ยน งั้นเดี๋ยวมันก็สุข เดี๋ยวมันก็ทุกข์ เดี๋ยวมันก็ดี เดี๋ยวมันก็ชั่ว ไม่เหมือนคนที่ทำสมถะ แต่งใจให้ดีไว้เลย คนเหล่านั้น ดูดี ไม่ค่อยมีปัญหากับใคร ใครว่าอะไรก็นิ่งๆ เนียน ๆ มีความสุข ใจไม่ค่อยเคลื่อนไหว ก็ดีเหมือนกัน แต่มันเดินปัญญาไม่ได้ ใจมันติดอยู่ในภพใดภพหนึ่งนานๆ ไม่ค่อยเห็นความเปลี่ยนแปลง งั้นเอาใจธรรมดาๆ นี้แหละ บ้าๆบอๆ แต่มีสติรู้สึกตัวนะ" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ วัดพระธาตุโกฏิแก้ว จ.เชียงราย ๒๒ กรกฎาคม ๒๕๖๐

"โดยการภาวนา หลักมีแต่ว่าให้มีสติ รู้อย่างที่มันเป็น พอมีสติแล้ว สติมันจะเป็นตัวที่นำหน้ากุศลทั้งปวง ที่เหลือจะตามมาเอง เช่น พอมีสติปุุ๊บ นานๆ เข้า สติก็คือเกิดจากการหัดรู้หัดดูจนจำสภาวะได้ อย่างเราฝึกสติไปเรื่อย เจริญสติไปเรื่อย กิเลสเล็กกิเลสน้อย พอเรารู้จักมันมากขึ้น คล้ายๆมันหัดดูมากขึ้น กิเลสอะไรเกิดขึ้น มันก็มีสติเอง กิเลสพวกนั้นก็ดับไปเอง อนุสัยมันก็เบาบางลงเอง คล้ายพอมีสติเป็นตัวนำปุ๊บ กุศลอื่นๆ ก็จะค่อยงอกงามขึ้นเอง" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ สนทนาธรรมตามกาล 14 ณ M Academy ๙ กรกฎาคม ๒๕๖๐

"ถ้าเรามาคิดแต่ว่า เข้าคอร์สแล้วจะพัฒนาขึ้นเนี่ย อันนี้ผิดแล้ว เพราะว่าเข้าคอร์สเนี่ย ใช้เวลาแค่สามวัน ในชีวิต เวลาประจำวันของเรา มันมากกว่านั้น เวลามันมากว่านั้น ถ้าเราฝึกในชีวิตประจำวันไปเรื่อยๆ มันก็จะค่อยๆ พัฒนาขึ้นมาได้" --หมอม่อน คอร์สรู้กายรู้ใจฯ จ.นครสวรรค์ ๒ กรกฎาคม ๒๕๖๐

"ภาวนาให้เยอะๆ ไม่ใช่ฟังธรรมเยอะๆ เข้าคอร์สเยอะๆ ประโยชน์ได้ไม่มากหรอก ในเบื้องต้นพอได้อยู่ แต่จะเดินไปให้ได้ไกลๆ ให้ได้มรรคได้ผล ตัวเองต้องภาวนาให้มาก ไม่ใช่ฟังธรรมให้มาก" -อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สรู้กายรู้ใจฯ จ.นครสวรรค์ ๑ กรกฎาคม ๒๕๖๐

"คนที่สนใจธรรมะ แล้วสามารถเรียนธรรมะได้ตลอดรอดฝั่ง ต้องมีคุณสมบัติที่ดีหลายอย่าง เช่น ต้องมีความอดทน ต้องพึ่งตัวเองให้มาก กว่าจะได้ธรรมะ แต่ละคน ต้องสู้มา ต้องล้มลุกคลุกคลานมา หนทางนี้นะ ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ ธรรมะแบบนี้สวนทาง กับกระแสของคนในโลก" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สจีน ประเทศจีน วันที่ ๙ มิถุนายน ๒๕๖๐

"ไม่ใช่ขยับมืออย่างเดียว เจริญสติปัฎฐาน ไม่ใช่ เดินจงกรมอย่างเดียว เจริญสติปัฎฐาน ไม่ใช่ ถ้าการภาวนาของเรายังไม่ครบองค์ประกอบตามที่บอกมานี้ทั้งหมด ยังจัดว่า ยังเจริญสติปัฎฐานไม่ถูกต้อง แต่ว่ามันก็ต้องเริ่มต้น จากทีละเล็กทีละน้อย ค่อยๆ สะสมไป จากไม่มีสติ ฝึกให้มีสติ จากมีสติแล้ว ก็ฝึกให้จิตตั้งมั่น มีสติแล้ว จิตตั้งมั่นแล้ว คนไหนมีบุญบารมีมากพอ ขันธ์ก็จะแยก คนไหนตั้งมั่นแล้ว ขันธ์ไม่แยก ก็ต้องฝึกแยกขันธ์" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สจีน ประเทศจีน วันที่ ๔ มิถุนายน ๒๕๖๐

"ใจถ้ามันเข้าใจผิดว่า มันรู้แล้วมันจะทำอย่างไร...อะไรก็ไม่ต้องดู... เห็นอะไรก็รู้ไปหมดแหละ... มันรู้สึกพอแล้วมันจะไม่ภาวนา.. ฉะนั้นเวลาภาวนานะ...ให้ลืมธรรมะทั้งหมดที่เรียนมา..เห็นของจริงไป.. ไม่ใช่ความโกรธเกิดขึ้น..ความรู้ที่เรียนมาก็... อ้อ...มันเกิดแล้วก็ดับ บังคับบัญชาไม่ได้เสร็จแล้ว ความโกรธก็ดับไป.. ไม่ใช่ดับไปเพราะว่าจิตตั้งมั่นเป็นผู้รู้ผู้ดู เห็นความโกรธแสดงไตรลักษณ์.. ดับไปเพราะว่า ...มึงสอนว่าบังคับบัญชาไม่ได้ เดี๋ยวเกิดแล้วก็ดับไป.. สอนมันนะ ..มันก็คลายออกดิ.. เป็นอะไรเป็นสมถะ.. ทำอะไรแทรกแซง..ใช่ไหม.. ไปสอนมันมีอะไรเกิดขึ้นก็ไปสอนมัน.. มันก็ไม่เดินปัญญาแล้วทีนี้.. มันก็เหมือนๆ..จะเกิดดับ แต่..เกิดดับนี้นะเกิดจากเราสอน.. เกิดจากความรู้ที่จำไว้ในสมอง รู้ตั้งแต่ต้นทางยันปลายทาง นี้เป็นอุปสรรคของคนที่เรียนเยอะ ฟังเยอะ รู้มาก พูดได้ สอนได้ อันนี้เป็นกับดัก" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สรู้กายรู้ใจ จ.นครสวรรค์ วันที่ ๒ กรกฎาคม ๒๕๖๐

"ความทุกข์ของพวกเราจำนวนมากเกิดจากอะไร จิตไม่ยอมรับสภาวะที่เป็นอยู่ เค้าเรียกทุกข์ซ้ำซ้อนไง ทุกข์อันสุดเนี่ย เกิดจากใจเราเองแหละ ไม่ยอมรับมัน ตัวนี้ทุกข์เยอะกว่าทุกข์อันแรกอีก อย่างป่วยหรือน้อยใจเสียใจหรือใครทำปัญหาให้เรา อันนี้ทุกข์ไม่เยอะนะ จะทุกข์เยอะอันที่ 2 ตอนที่ใจไม่ยอม เราจะทุกข์มาก ถ้าใจยอมก็จบละ ที่พระพุทธเจ้าตรัสว่า แต่ละคนนะถูกลูกศรคนละดอก มีลูกศรอันที่ 2 ที่พวกเราเอามาทิ่มตัวเอง ถ้าฉลาดยอมรับมันก็เจ็บแค่ดอกเดียว" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สรู้กายรู้ใจฯ จ.นครสวรรค์ วันที่ ๑ กรกฎาคม ๒๕๖๐

"ตัวที่บอกว่าใช้ได้หรือใช้ไม่ได้ คือ มีสติบ้างมั๊ย หลงแล้ว...รู้สึกบ้างมั๊ย หลงไปคิดแล้ว...เห็นมั๊ย จิตมาจับที่ร่างกายบ้าง...เห็นมั๊ย เพ่งบ้าง...เห็นมั๊ย ไม่ใช่ว่าทุกคน ต้องเดินแล้วอยู่ที่น้ำหนักจิตเหมือนกันทุกคน อันนี้เป็นไปไม่ได้ ต้องจับหลักให้แม่นนะ" -- อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สรู้กายรู้ใจฯ จ.นครสวรรค์ วันที่ 1 กรกฎาคม 2560

"ขั้นที่ 1 มันเกิดจากความเห็นถูกเท่านั้นเองว่า เราไม่มี กระบวนการ ครูบาอาจาย์ก็อธิบายชัดเจนแจ่มแจ้งมากว่า ต้องมีสติ ต้องมีจิตตั้งมั่นขันท์แยก เห็นขันธ์แสดงไตรลักษณ์ ในที่สุดนะ มันจะเห็นตัวจิตที่ทำหน้าที่รู้ ซึ่งยึดว่าเป็นเรา เห็นบ่อยๆว่า มันสั่งไม่ได้ มันบังคับบัญชาไม่ได้ จะให้มันรู้ตลอด รู้ไม่ได้ แป๊บเดียวมันก็หลงไป นานๆ เข้า ฉลาดขึ้น มันก็ เค้าเรียกว่า เห็นความจริงบ่อยๆๆๆๆๆ มันก็จนกับความจริงเอง จนแต้ม เพราะความจริงมันเป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว เรามีหน้าที่ "แค่เห็นความจริง" เพราะฉะนั้นขั้นที่ 1 คืออะไร เกิดได้ด้วยอะไร ทิฐิที่ถูกต้องคือเห็นมากพอเท่านั้น กิเลสไม่ได้ตัดสักตัว" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สรินรสธรรม วันที่ ๒๔ มิถุนายน ๒๕๖๐

"หลายคนที่ภาวนามาช่วงนึง ก็อยากจะภาวนาให้ดีกว่านี้ ทำไมไม่ดีเลย ก็ต้องสำรวจตัวเองว่า ตัวเองยังแบ่งแยกการภาวนามากน้อยขนาดไหน ถ้าแบ่งแยกการภาวนากับชีวิตประจำวันมาก อย่างเช่น ช่วงไหนภาวนา ช่วงไหนใช้ชีวิตประจำวัน แบ่งแยกกัน ธรรมะก็เจริญยาก ถ้าเรากลมกลืนไปในชีวิตประจำวันได้ มีสติเรื่อยๆ ได้ การภาวนาก็จะง่ายขึ้น" --คุณหมอม่อน คอร์สรินรสธรรม วันที่ ๒๔ มิถุนายน ๒๕๖๐

"สมมติว่าเราโกรธกับเพื่อนคนนี้ เราก็คอยคิดแต่เรื่องโกรธ เรื่องปัญหาตัวนี้ซ้ำๆ เราก็ทุกข์ละ แต่ถ้าเรารู้กาย รู้ใจ ตามความจริง อ้าว หลงไปคิดแล้วเนี่ย มันก็ตัดตอนชีวิต ทำให้เราเอง ไม่ต้องไปทุกข์ซ้ำ ทุกข์ซ้อน ตลอดเวลา ใจมันจะคอยมีความรู้สึกตัวมากขึ้น มันไม่หลงไปคิด มันไม่ตามโลก ไม่ตามกิเลสของเรามากขึ้น" --คุณหมอม่อน คอร์สสติกับการดำเนินชีวิตอย่างมีความสุข วันที่ ๑๖ มิถุนายน ๑๕๖๐

"ทุกอย่างมันมี สมดุล ของมัน สมดุล ยังไง เคยไหม เวลาเราทำงานเบื่อๆ แล้วเขาให้ไปพักร้อน เราไปเที่ยว เอาละ คราวนี้ปล่อยผี เต็มที่เลย พอกลับมา วันทำงานวันแรกเป็นยังไง เซ็ง เซ็งกว่าตอนไม่ไปอีก เพราะอะไร มันเหมือน ราคะ กับ โทสะ มันอยู่ตรงข้ามกัน พอมันเหวี่ยงข้างนี้นะ เหวี่ยงสูงเท่าไหร่ เวลามันตีกลับ มันเท่าเดิมนะ เค้าเรียกว่า มันเอาต้นทุนคืน พอเราภาวนา เหมือนลูกตุ้มนาฬิกา แรงเหวี่ยงมันจะลดลง มันจะไปน้อยๆ แต่ก็เหวี่ยงนะ ยังไงก็เหวี่ยง แต่เหวี่ยงน้อยลง เพราะมันปรุงแต่งสั้นลง เหมือนอินน้อยลง ยิ่งอินมากนะ มันจะคิดดอกเบี้ยแรง ถ้าเราอินอะไรน้อย ฝั่งตรงข้ามมันก็น้อยลง นี่เค้าเรียกว่า ใกล้กลาง ความเป็นกลางมันมากขึ้น จิตธรรมดาปกติ ก็จะเกิดขึ้น" --ทันตแพทย์ณัฏฐ์ คอร์สรู้กายรู้ใจฯ จ.กระบี่ วันที่ ๑๐ มิถุนายน ๒๕๖๐

"ขันธ์ห้า ก็อยู่ของมัน แต่ทุกข์เพราะเราไปยึดมัน ใจไปยึดมัน ไม่อยากให้มันเป็นอย่างนั้น อยากให้มันอยู่นานๆ ไม่อยากให้มันแก่ อยากให้มันสาวตลอด ไม่อยากให้มันป่วยเจ็บไข้ อยากให้แข็งแรงตลอด อยากให้โชคดี มีเงิน มีหน้าที่การงานดี ทำงานราบรื่นตลอด ไม่มีปัญหา ดีทุกอย่าง จริงๆ เป็นไปไม่ได้ มันเลือกไม่ได้ เลือกก็ไม่ได้ ห้ามก็ไม่ได้ แต่ฝึกใจให้ยอมรับมันได้" --ทันตแพทย์ณัฏฐ์ คอร์สรู้กายรู้ใจฯ จ.กระบี่ วันที่ ๑๐ มิถุนายน ๒๕๖๐

"มันเป็นนิสัย คนที่มันมีมาตรฐานเยอะ ห้ามโน้น ห้ามนี้ ห้ามนั้น จะกินข้าวก็ต้องเรียบร้อยอย่างงั้น ท่าเคี้ยว ท่ากลืน ทุกอย่างมีมาตรฐานหมด นั่งพื้นก็ต้องมีอะไรรอง ต้องแก้ทัศนคติ คือ นิสัยมันมาจากทัศนคติของเราเอง ว่าอันนี้ควร อันนี้ไม่ควร คนจำนวนมากนะสร้างภาระ สร้างความทุกข์ให้กับตัวเองด้วยการมีมาตรฐานจำนวนมาก มาตรฐานนี้นะมันของเราคนเดียว ไม่ใช่มาตรฐานที่ทั่วโลกเค้าทำกัน" อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สรินรสธรรม วันที่ ๒๓ มิถุนายน ๒๕๖๐

"กรรมฐาน ง่ายนะ อดทนเอา มาวัดเรื่อยๆ ดูกาย ดูใจ รักษาศีล มีสติ ถูกบ้าง ผิดบ้าง ก็ไม่เลิก นานๆ เข้า ค่อยๆ พัฒนาขึ้นมา เหมือนค่อยๆ หยดน้ำลงตุ่ม น้ำค่อยๆ เพิ่มขึ้น" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สรินรสธรรม วันที่ ๒๓ มิถุนายน ๒๕๖๐

"คนเดี๋ยวนี้ รู้สึกว่า คนรักษาศีลมันดูโง่ๆ ปล่อยให้ใครเค้ารังแกก็ได้ ไม่โต้ตอบ คนอื่นเค้าเอาเปรียบก็ได้ มันก็ต้องเป็นอย่างนี้แหละ เพราะโลกปัจจุบันเนี่ยนะ มันเป็นโลกที่เต็มไปด้วยกิเลส คนจำนวนมากไปไหว้พระไปวัด ก็ไม่ใช่ขัดเกลาอะไร ไม่ใช่ขัดเกลาตัวเอง ไปไหว้พระก็ขอพรเพื่อให้รวย เพื่อทำการค้าราบรื่น สอบเข้าได้ ป่วยขอให้หาย ขอให้ขายที่แปลงนี้ได้ จริงๆ เรื่องพวกนี้พระพุทธเจ้าไม่ได้สอนเลยนะ แต่คนที่เรียกว่าชาวพุทธส่วนใหญ่ทำแบบนี้ เพราะฉะนั้นที่รู้สึกว่า เมืองไทยเป็นเมืองพุทธ มีพุทธศาสนิกชนเท่านั้นเท่านี้ ที่จริงๆไม่ใช่หรอก มีน้อยมาก จะเป็นพุทธได้ต้องเข้าใจว่า พุทธศาสนาสอนอะไร วัตถุประสงค์ของพุทธศาสนาคืออะไร พุทธเจ้าสอนอะไร" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สรินรสธรรม วันที่ ๒๒ มิถุนายน ๒๕๖๐

“ไม่ต้องท้อใจสำหรับคนที่ยังอ่อนอยู่ ไม่สามารถรู้ระหว่างวันได้ถี่ๆ เรามาซ้อมเอา เราก็ถือว่าเราเป็นอนุบาล เราเริ่มซ้อมตั้งแต่นับหนึ่งไปเรื่อยๆ สม่ำเสมอไป ถ้าเราทำสม่ำเสมอปีนึง เปรียบเทียบระหว่างปีไปเลยว่า สติเราเกิดขึ้นบ่อยขึ้นกว่าเดิมไหม ต้องฝึกเอา ทุกคนภาวนาให้เริ่มต้นก้าวเดิน ณ จุดปัจจุบันของตัวเอง เราสะสมมาเท่าไหร่ เราเพิ่มความพากเพียรเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ค่อยๆสะสมไป วันนึงมันก็ค่อยๆ พัฒนา อย่างมันไม่ค่อยรู้ เราก็ต้องฝึกในรูปแบบทุกวันสม่ำเสมอ มันก็จะช่วยได้” -- คุณแม่ชีอรนุช สันตยากร คอร์สรินรสธรรม วันที่ ๒๒ มิถุนายน ๒๕๖๐

"หน้าที่รู้ลูกเดียว คือ รู้ความไม่เป็นกลาง เพ่งมากก็ไม่กลาง เผลอก็ไม่กลาง แต่หัดทำ ก็ต้องเพ่งนิดหน่อยนะ มีเจตนา เหมือนเราจะนึกคำบริกรรม แค่นึกบริกรรมไป 2-3คำก็มีอาการน้อมใจ มีเจตนาที่ต้องจดจ่อหน่อย มันก็ต้องทำแต่จะมีไม่มาก พอเรารู้เหมือนเราพอมีข้อมูลแล้วว่า การเพ่งไม่ดี หัดให้รู้สึกเอา มันก็จะทำไม่มาก จะน้อมใจเล็กน้อย ต้องมีความสบาย ความสุขความสบาย มันถึงจะเกิดความสงบ ถ้าฟังซีดีหลวงพ่อ ท่านบอกว่าไง "ความสุขเป็นเหตุให้เกิดสมาธิ" อันนั้นแหละต้องทำให้สบายๆ เคร่งเครียดไม่ได้กินหรอก เสร็จหมด" --ทันตแพทย์ณัฏฐ์ คอร์สสติกับการดำเนินชีวิตอย่างมีความสุข วันที่ ๑๗ มิถุนายน ๒๕๖๐

"สติที่มีความรู้สึกตัว ระลึกได้ รู้ชัด สมมติเราดูหนังอยู่ เราเกิดสติชนิดนี้ จะดูหนังไม่รู้เรื่อง แต่จะรู้กายรู้ใจ มันจะกลับมาที่กายที่ใจเรา มันไม่หลงลืม แต่มันจะรู้แต่กายแต่ใจอย่างเดียวนะ แต่มันไม่ยอมรู้อย่างอื่นเลยนะ ถ้าขับรถก็ชน ถ้าดูหนังก็ไม่รู้เรื่อง แต่จะเห็นรูปนามตามความเป็นจริง เราต้องการสติอันนี้แหละ ที่เราทำกันทุกวัน" --ทันตแพทย์ณัฏฐ์ คอร์สสติกับการดำเนินชีวิตอย่างมีความสุข วันที่ ๑๗ มิถุนายน ๒๕๖๐

"ธรรมก็มีหลากหลาย บางช่วงที่อาจารย์สอน อาจารย์ก็จะสอนสัจธรรม เช่น สิ่งใดเกิดสิ่งนั้นดับ เช่น ธรรมทั้งปวงเป็นอนัตตา ทุกสิ่งเป็นไตรลักษณ์ อันนี้เป็นสัจธรรมแท้ๆ บางคราว อาจารย์ก็จะสอน วิธีการปฏิบัติ บางช่วง อาจารย์ก็จะสอน อุบายในการปฏิบัติของแต่ละบุคคล ก็ต้องแยกแยะให้ดี สิ่งที่อาจารย์สอน ขณะนี้อาจารย์สอนในมุมไหน ถ้าเราแยกแยะไม่ถูกเนี่ย วันหนึ่งลูกศิษย์สำนักเดียวกันจะทะเลาะกัน เช่น ถ้าเราแยกแยะไม่ออก ว่า คำสอนนี้เป็นอุบายเฉพาะบุคคล เพราะฉะนั้น คนหนึ่งอาจารย์ก็จะแนะนำแบบหนึ่ง อีกคนหนึ่ง อาจารย์ก็จะแนะนำแบบหนึ่ง แต่ละคน อาจารย์แนะนำไม่เหมือนกัน ถ้าเราแยกแยะไม่ออก ว่านี้คือ อุบายเฉพาะตน วันหนึ่งเนี่ย เราจะเอาอุบายพวกนี้มาทะเลาะกันด้วยความไม่เข้าใจ เหมือนคนจำนวนมากในปัจจุบัน ก็เถี่ยงกันว่า พองยุบดีกว่าขยับมือ หรือ บริกรรมพุทโธสู้ขยับมือไม่ได้ นี่เป็นการเถี่ยงกันของคนที่ไม่มีความรู้แท้ๆ" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สจีน ประเทศจีน วันที่ ๑๔ มิถุนายน ๒๕๖๐

"โลกนะ ที่จริงน่ะเต็มไปด้วยทุกข์ พวกเราอย่าประมาท ความพรัดพรากจากสิ่งที่รักเกิดขึ้นได้เสมอ เจอสิ่งที่ไม่รัก เกิดขึ้นได้เสมอ แก่ เจ็บ ตาย รออยู่ อย่าประมาทนะ ได้ฟังธรรมแท้ๆเพื่อความพ้นทุกข์แล้วเนี่ย ถือว่ามีทุนเดิมพอสมควร เหล่าซือเป็นกำลังใจให้ เชียรๆ..... ถ้าเราขี้เกียจนะ วันหนึ่งเราจะเป็นคนเดียวในหมู่เพื่อนที่ถูกทิ้งไว้ อีกหน่อย เจอเพื่อน ต้องยกมือไหว้เพื่อนที่เข้าใจธรรมแล้ว ถึงเวลานั้นก็ช้าไปแล้ว เพราะอะไร เพราะจะเริ่มแก้แล้ว ภาวนาจะยากขึ้น ความกระฉับกระเฉงเริ่มลดลง นั่งภาวนาแป๊บนึง ก็จะมึน จะเบลอไป ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลานั้น อย่าให้ถึงเวลานั้นแล้วค่อยภาวนา" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สจีน ประเทศจีน วันที่ ๑๓ มิถุนายน ๒๕๖๐

"เวลานั่งฟังนะ คอยรู้สึกถึงความรู้สึกตัวเองที่เปลี่ยนแปลง หรือว่าคอยรู้ทันว่า ขณะนี้สภาวะของเราเป็นยังไง เช่น บางทีหลงไปเพ่ง บางทีหลงไปคิด อันนี้ถึงจะเรียกว่าฟังธรรมเป็น เสร็จแล้ว อาจารย์ก็จะพูดไปเรื่อยๆ พูดเป็นเพื่อนเรา ให้พวกเราดูสภาวะเป็นช่วงๆไป แล้วสิ่งที่อาจารย์พูดบางเรื่อง บางเรื่องใจเราจะสนใจ ขณะนั้นใจมันจะลืม มันจะตื่นตัวขึ้นมาฟังธรรมนั้น แปลว่าธรรมเนี้ยกำลังเหมาะกับใจเราพอดี ขณะที่ครูบาอาจารย์พูดเรื่องอื่น บางเรื่องลึกเกินไปสำหรับเรา เราฟังไม่รู้เรื่องก็มี เราไม่ต้องพยายามทำความเข้าใจด้วยความคิด ขณะนั้นฟังแล้วไม่เข้าใจ งง ให้รู้ทันว่าขณะนี้ งง อาจารย์พูดบางเรื่อง เรื่องนี้เรารู้แล้ว ใจมันจะไม่ตื่นตัวมาฟัง เราก็ดูสภาวะของเราไป อย่างนี้ถึงเรียกว่าฟังธรรมเก่ง แต่ถ้าพยายาม จำทุกอย่าง พยายามคิด พยายามจด พยายามจำ ทั้งหมดที่พูดนะ ยังงี้ยังฟังไม่เป็น" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สจีน ประเทศจีน วันที่ ๑๓ มิถุนายน ๒๕๖๐

"การภาวนา ...ไม่เอาอะไร เมื่อใดก็ตามที่จะเริ่มภาวนา แล้วมีความคาดหวังว่าจะเอาสิ่งนั้น เอาสิ่งนี้ เช่นเอาสมาธิ เอาความสงบ เอาความดีต่างๆ การภาวนาของเราจะเป๋ไป คือภาวนา รู้อย่างที่มันเป็น รู้อย่างที่มันเป็น ไปสบายๆ มีอุบายอย่างหนึ่งคือ ภาวนาเพื่อบูชาพระพุทธเจ้า" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สจีน ประเทศจีน วันที่ ๙ มิถุนายน ๒๕๖๐

"จิตของแต่ละคนมีธรรมชาติซับซ้อนมาก เพราะอะไร ใจของแต่ละคนมีความต้องการไม่สิ้นสุด คนนี้เจอคนนี้ชอบแบบนี้ แต่คนนี้มีจุดที่เราไม่ชอบเหมือนกัน มีใครที่เราชอบทุกเรื่อง โดยที่ดีทุกอย่าง แล้วไม่ขัดใจเราเลย มีไหม ไม่มีหรอก เพราะอะไร ตัวเราเอง ยังทำถูกใจตัวเราเอง ทุกอย่างไม่ได้เลย มันมีแต่ว่า อะไรสมควรทำ พอสติเกิด มีสติ รู้ทันกิเลส กิเลสดับ ใจจะเที่ยงตรง จะไม่มีอคติ มันจะตัดสินใจ จะอยู่ จะไป หรือจะทำงานแบบไหนก็แล้วแต่ มันจะเป็นการคิดอย่างมีเหตุ อย่างมีผล นักภาวนาจะไม่ถูกอารมณ์ย้อมจิตให้ไปทำอย่างนั้นอย่างนี้” --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สจีน ประเทศจีน วันที่ 8 มิถุนายน 2560

"เหมือนไปหาหมอ หมอผ่าตัด หลักวิชาเหมือนกัน แต่การตัดสินใจ การให้ยาตัวนี้ การวางแผน การปฏิบัติขั้นตอนไม่เหมือนกัน มันเป็นอย่างนั้น การภาวนาก็เหมือนกันแหละ จริตมันไม่เหมือนกัน หลักการ อีกหน่อยก็มีหลักของเราเอง ยึดหลักการให้ถูก แนวทางให้มันถูกต้อง รายละเอียด อีกหน่อยก็มีของตัวเอง เค้าเรียก มีวิหารธรรมเป็นของตนเอง แต่ถ้าไม่ทำ มันก็ไม่มี ต้องทำ แล้วมันก็จะเกิดความคุ้นเคย มันก็จะรู้ว่า แนวทางนี้ ช่องทางนี้ สำหรับเราแล้วมันดี" --ทันตแพทย์ณัฏฐ์ คอร์สรู้กายรู้ใจฯ จ.กระบี่ วันที่ ๑๑ มิถุนายน ๒๕๖๐

"ไม่ว่าจะภาวนาโดย เจริญสตินำหรือทำความสงบก่อน สุดท้ายก็ต้องมาที่เดียวกัน เกิดภาวะความรู้สึกขึ้นมา อันนึงเกิดสั้นๆ จะเห็นปลายทางคือความรู้สึกขึ้นมา ก็เรียกความรู้สึกตัว อีกอันนึงกำลังจิตมันเยอะ จะเห็นเป็นความรู้ชัดขึ้นมา เด่นขึ้นมา เป็นภาวะดวงรู้ขึ้นมา เค้าเรียกว่า จิตผู้รู้ แต่จุดหมายก็เอาอันนี้แหละ มาเจริญปัญญา เมื่อเกิดสิ่งนี้ รูปนามกายใจ มันก็แยกออก ที่พระท่านบอกว่า ขันธ์มันแตกออก ขันธ์ 5 มันแยกออก ก็จะเห็นตามความเป็นจริง" --ทันตแพทย์ณัฏฐ์ คอร์สรู้กายรู้ใจฯ จ.กระบี่ วันที่ ๙ มิถุนายน ๒๕๖๐

"พุทธศาสนา เป็นศาสนาของคนมีปัญญา มีเหตุ มีผล ไม่ฟลุ๊ค ไม่มีบังเอิญ ทำเหตุถูก ผลถูกทันที ท่านไม่เคยสั่ง ไม่เคยสอนให้เราพยายามทำผล มีแต่ว่าให้ขยันทำเหตุ ทำเหตุถูก ผลมาเอง ไม่ต้องคาดหวังผล ผลมาเอง” --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สจีน ประเทศจีน วันที่ ๘ มิถุนายน ๒๕๖๐

"ธรรมนะมี 2 อัน คือ รูปธรรมกับนามธรรม เมื่อใดก็ตามที่เราเรียนรู้ร่างกายตัวเองนะ ก็เนี่ยเรียนรู้รูปธรรม เมื่อใดเรียนรู้นามธรรม เรียนรู้ความรู้สึกต่างๆ เนี่ยเรียนรู้นามธรรมแล้ว อยากมั้ย เนี่ยแหละสูงสุดคืนสู่สามัญ คนเก่งที่สุดไม่มีกระบวนท่า อะไรก็เป็นอาวุธได้ คนไม่เก่งนะ โห้ย ถ้าไม่ใช่ท่านี้ภาวนาไม่ได้" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สจีน ประเทศจีน วันที่ ๘ มิถุนายน ๒๕๖๐

"หลวงพ่อคำเขียน ก่อนมรณะภาพ เคยเขียนหนังสือขึ้นฉบับนึง เป็นจดหมายสั้นๆ ท่านบอกว่า หัวใจนะ ไม่ใช่ 14 จังหวะ หัวใจอยู่ที่ สติ คนจำนวนมากให้ความสำคัญ กับท่า 14 จังหวะ สนใจแต่เปลือก" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สจีน ประเทศจีน วันที่ ๔ มิถุนายน ๒๕๖๐

"ทีแรกเนี่ย ไม่โลภ ความก้าวหน้าเยอะ ตอนนี้เริ่มช้าลงเรื่อยๆ เพราะอะไร? โลภมากขึ้นเรื่อยๆ สิ่งที่ตามความโลภคืออะไร "เพ่ง" เพ่งจิต กลัวหลงมั้ย อยากรู้สึกเยอะๆ มั้ย? ถ้าอยากรู้เยอะๆ ก็"เพ่ง"แหละ อย่ากลัวหลง "หลงแล้วรู้" สิ่งที่จะช่วยคือ วิหารธรรม ไม่ใช่พยายามทำให้รู้สึกตัวบ่อยๆ ไม่เหมือนกันนะ มีวิหารธรรม หลงแล้วรู้ หลงแล้วรู้ ถึงจะถูก" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สจีน ประเทศจีน วันที่ ๓ มิถุนายน ๒๕๖๐

"มรรคผล เราทำให้เกิดขึ้นไม่ได้ มันเกิดขึ้นเอง เราเรียน ศีลสิกขา จิตสิกขา ปัญญาสิกขา ภาวนาไป ในที่สุด เมื่อปัจจัยถึงพร้อม มรรคผล จะเกิดเอง ครูบาอาจารย์ บอกว่า มรรคผล นะง่าย เพราะอะไร มันทำไม่ได้ มันทำเอง มันเป็นเอง สิ่งที่เราทำได้คืออะไร เจริญสติ รักษาศีล ทำสมาธิ เดินปัญญา ถึงเวลา มันเป็นเอง" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สจีน ประเทศจีน วันที่ ๓ มิถุนายน ๒๕๖๐

"ในความเป็นจริง น้อยคนในโลก ที่จะได้รู้จักพระพุทธศาสนา พระพุทธเจ้าท่านเคยเปรียบเทียบว่า สมมติว่า ในโลกทั้งโลกนี้เป็นทะเล ในทะเล มีเต่าตัวนึง ทะเลนี้ ถูกคลื่นลมซัดตลอดเวลา ในทะเล มีห่วงเล็กๆ ห่วงนึง คลื่นลมนี้ พัดให้ห่วงลอยไปทั่วโลก โอกาสที่ใครคนหนึ่ง จะได้ฟังธรรมะแท้ๆ เพื่อการพ้นทุกข์นี้ เหมือนกับ เต่าตัวนึง ที่อยู่ในโลก ที่เต็มไปด้วยน้ำ โผล่ขึ้นมาพอดี แล้วเข้าไปในห่วงนี้ ซึ่งถูกน้ำพัดตลอดเวลา วันนี้เราเป็นเต่าตัวนั้นแล้ว" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สจีน ประเทศจีน วันที่ ๒ มิถุนายน ๒๕๖๐

"เราจะภาวนาจนภพน้อยลง การปรุงน้อยลง นั่นคือสภาวะที่จิตจะเป็นกลาง ทุกครั้งที่จิตทำงานคือ จิตไม่เป็นกลาง จิตไปหา จิตสงสัย จิตขุ่นมัว นั่นคือสิ่งที่กระทบขึ้นมาในใจ เราเห็นได้หมดทุกครั้ง เพราะมันเกิดขึ้นจริง ถ้าเราเห็นบ่อยๆ ตัวนั้นก็จะไม่มีอำนาจต่อไป เห็นปุ๊บ มันก็วางเลย จิตก็เข้าสู่ช่องของความเป็นกลางมากขึ้น" --คุณวรรณพ จันทร์สว่าง - คอร์สเพื่อธรรม วันที่ ๒๐ พฤษภาคม ๒๕๖๐

"สติที่ประกอบด้วยความรู้สึกตัว อันนี้เป็นสิ่งสำคัญที่สุด ไม่ว่าเส้นทางนี้จะประกอบด้วยอารมณ์ของสมถะเป็นหลัก หรือ มีสมาธิเยอะๆ หรือจะสมาธิชั่วขณะที่เรียกว่าขณิกสมาธิก็ตาม ต้องมีความรู้สึกตัว ตัวสติที่ประกอบด้วยความรู้สึกตัวเนี่ย เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด สมาธิที่เกิดต้องมีตัวนี้ ถึงจะเรียกว่าสมาธิ สมาธิที่จะสามารถเดินวิปัสสนาได้ หรือ ทำให้เกิดสติที่เรียกว่าสติปัฏฐาน สติที่รู้ฐานทั้ง 4 ต้องอาศัยสติตัวนี้" --ทันตแพทย์ณัฏฐ์ วัดพระธาตุโกฏิแก้ว จ.เชียงราย วันที่ ๒๗ พฤษภาคม ๒๕๖๐

"คิดว่า" ทุกสิ่งเป็นไตรลักษณ์ กับ "เห็นว่า" ทุกสิ่งเป็นไตรลักษณ์ ไม่เหมือนกัน เวลาเห็น รูปธรรม นามธรรม แสดงไตรลักษณ์ ถึงจะเรียกว่า "เจริญวิปัสสนา" ถ้าไม่เรียน "จิตสิกขา" ไม่ได้ใจที่ถูกต้อง ไม่มีวันเดินปัญญาได้ ทำได้มากที่สุด ก็คิดเอา แล้วก็คิดว่า เข้าใจ เพราะฉะนั้นบทเรียนนี้ สำคัญมาก --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สจีน ประเทศจีน วันที่ 2 มิถุนายน 2560

"อะไรจะเกิด เราเรียนรู้ความจริงตรงนั้น ไม่ได้ปล่อยตามยถากรรม แต่รู้และยอมรับความจริงว่า อะไรขณะนี้กำลังเกิดขึ้นกับกายกับใจเรา รู้และยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นยังไง รู้ด้วยสิ่งที่เรียนมาทั้งหมด อย่าปล่อยให้โทสะลากเราไปอบายภูมิ ไปไหนต่อไหนที่เราไม่รู้" --หมอเกิ่น คอร์สเพื่อธรรม วันที่ 20 พฤษภาคม 2560

"โลกจริงๆ ไม่น่าอยู่จริงหรอก ถ้าเราภาวนาไปเรื่อยๆ จิตจะฉลาดขึ้นเรื่อยๆ มันจะมีปัญญาอย่างหนึ่ง ปัญญาที่เห็นว่า ใจจะห่างจากโลกมากขึ้น ใจจะเข้าใจโลกมากขึ้น ทุกข์ก็ลดลง คืออยู่กับโลกได้ แต่ก็ไม่ทุกข์เหมือนเมื่อก่อน มันมีผลอยู่ แต่ถ้าเรายังอยากจะทุกข์อย่างเดิมอยู่ ก็เป็นเหมือนคนทางโลก แต่ถ้าเราอยากพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้น ไม่อยากจะวนเวียนอย่างนี้แล้ว ก็พัฒนาตัวเองขึ้นไป มันขึ้นอยู่กับอินทรีย์ที่สะสมมา" --หมอม่อน คอร์สเพื่อธรรม วันที่ 20 พฤษภาคม 2560

"ที่จริงการภาวนานะ เราไม่ได้ทำอะไรเยอะ รู้กายอย่างที่มันเป็น รู้ใจอย่างที่มันเป็น กายกับใจ จะสอนธรรมะ คืออะไร ความรู้สึกต่างๆ ที่เกิดขึ้น เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา สั่งไม่ได้ บังคับไม่ได้ จิตที่ทำหน้าที่รู้สึก เกิดแล้วก็ดับ ไม่คงที่ สั่งไม่ได้ เราอยากให้มันรู้สึกนานๆ ไม่หลง ทำไม่ได้ เราอยากให้หลงแล้วรู้เร็วๆ เราทำไม่ได้หรอก ไม่มีอะไรสั่งได้จริง จิตมันทำงานของมันเอง มันไม่ใช่เราหรอก" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สจีน ประเทศจีน วันที่ 3 มิถุนายน 2560

"คนมีธรรมนะ เวลาเจอคู่แข่งแล้วนะ ถึงแม้ว่าแพ้ ใจนะ ถึงแม้ว่าจะทุกข์ก็ทุกข์ไม่มาก เพราะอะไร? ภาวนามาจนเห็นมากพอแล้วว่า ทุกสิ่งเป็นไปตามเหตุ ไม่เป็นไปตามอยาก จำไว้ว่า จะสู้ยังไงก็แล้วแต่ ห้ามทุจริต ถ้าจะแพ้นะ แพ้แล้วมีความภูมิใจว่า เราไม่ได้ทำชั่ว ไปสู้เอา" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สจีน ประเทศจีน วันที่ ๒ มิถุนายน ๒๕๖๐

"พระพุทธเจ้าบำเพ็ญบารมีมาเนินนาน เอาความรู้มาสอนเรา หลังจากการตรัสรู้ว่าทำอย่างไร พวกเราถึงจะพ้นออกจากกงขังของวัฏฏะนี้ได้ ท่านสอนให้แต่ละคนทำทานรักษาศีลทำสมาธิมีความสุขแล้ว ไม่ประมาท สอนให้รู้จักเจริญสติ เจริญปัญญา สอนให้เรียนรู้ธรรมที่สำคัญคือ อริยสัจ สอนวิธีการว่าทำอย่างไร สัตว์โลกถึงจะไม่ต้องเวียนตายเวียนเกิดในวัฏฏะนี้อย่างไม่มีที่สิ้นสุด" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สจีน ประเทศจีน วันที่ 2 มิถุนายน 2560

"อะไรก็แล้วแต่ ถ้าเราตามใจมาก มันจะเคยชิน เคยใจ มันจะหิว ง่ายขึ้น มันจะติด ง่ายขึ้น อยากมากขึ้น ความอยากก็ใหญ่ขึ้น" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ สนทนาธรรมตามกาล 12 วันที่ 19 พฤษภาคม 2560

"ธรรมะของพระพุทธเจ้า 2500ปี 2600 ปี ไม่มีผิดเพี้ยน ไม่มี "ก็" "อาจจะ" มีแต่ "อกาลิโก" ไม่จำกัดกาล เมื่อไรก็เมื่อนั้น ไม่ขึ้นอยู่กับกาลเวลา เป็นสิ่งที่ผู้รู้ ผู้ปฏิบัติ พึงเห็นได้ด้วยตนเอง เห็นแล้วจะเข้าใจเอง เห็นแล้วจะเกิดศรัทธาเอง เห็นความจริงจะเกิดศรัทธาเอง" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ สนทนาธรรมตามกาล ๑๒ วันที่ ๒๑ พฤษภาคม ๒๕๖๐

"แล้วทำไมภาวนาไม่ดีสักที ก็รูรั่วเยอะ สมมติ 24 ขั่วโมง เราดูแค่ 5 นาทีต่อวันรวมแล้วสมมติ 5 นาที เผลอไปคิดตั้งเยอะ แต่ทำในรูปแบบเราก็ทำนะ แต่เราไม่มีสติเลย กับคนที่ทำเรื่อยๆนะ ไม่ได้ทำจริงจังแบบไม่ได้ทำเครียดมาก แต่เค้าดูเรื่อยๆ ชั่วโมงละ 5 ชั่วโมงละ 5 เค้าทำรวมแล้วเกือบชั่วโมงหนึ่ง เค้าได้เยอะกว่าอีก ดังนั้นเราต้องดูว่า รูรั่วของเราตรงไหน อันนี้ ผู้ภาวนาต้องสำรวจตนเองแล้วว่า ทำไมเราพัฒนาน้อย หรือว่า เราเรียนกับหลวงพ่อมาตั้งนาน เจอหลวงพ่อมาตั้งนาน ทำไมมันยังไม่พัฒนาขึ้น เราต้องสำรวจตนเองว่า เราดูกายดูใจน้อยไปหรือเปล่า ตรงนี้สำคัญ" --หมอม่อน วันที่ ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๖๐

"เวลาสอนน่ะ หลักของมันก็คือไม่ใช่ว่าต้องบอกทุกอย่าง หลักของมันก็คือ บอกในสิ่งที่เป็นประโยชน์ ถ้าบอกไปแล้วลูกศิษย์ไม่ได้ประโยชน์เสียประโยชน์ เช่น ท้อ การบอกไม่มีประโยชน์เลย มีแต่ กูเก่ง คือ อาจารย์เก่ง สามารถ point out จุดอ่อนของลูกศิษย์ได้ แล้วลูกศิษย์ล้มไปเลย ถามว่าการเรียนการสอนในครั้งนั้นมีประโยชน์อะไร ไม่มีประโยชน์อะไรเลย มีแต่ว่าเสีย เพราะว่าคนเรียนก็ท้อ คนสอนก็ กูเก่ง กูสามารถชี้ในสิ่งที่ไม่เห็น ไม่มีประโยชน์หรอก" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ วันที่ ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๖๐

"เราภาวนา ไม่ใช่เพื่อจะเอาความรู้สึกตัวตลอดเวลา ไม่ใช่เพื่อจะเอาใจที่ไม่หลง เราต้องการเห็นความเป็นธรรมดาของมัน คือ หลงก็บังคับไม่ได้ ไม่อยากให้หลงก็ทำไม่ได้ อยากรู้สึกตัวนานๆ ทำไม่ได้ หลงเกิดดับ สติเกิดดับ สมาธิเกิดดับ เราต้องการเห็นตรงนี้ต่างหาก เห็นตรงนี้ได้แล้ว ใจนะ ยอมรับความเป็นธรรมดาของมัน ยังไม่ต้องได้มรรคผลหรอก ใจก็ร่มเย็น" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ วันที่ ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๖๐

"กิเลสเล็กๆ น้อยๆ ในทุกวันนี้ ให้เราฝึกดูไป สติ สมาธิที่ตั้งมั่นเราเพิ่มขึ้น ถ้าสติ สมาธิ ที่ตั้งมั่นเราเพิ่มขึ้น เวลามีปัญหาใหญ่เนี่ย เราจะสู้ไหว คือ ถ้าเราไม่ยอมฝึกเลย พอเจอปัญหาใหญ่ มันไม่มีใครสู้ได้ กำลังมันไม่พอ งั้นเราก็ต้องเตรียมพร้อมเหมือนกันนะ เอาแค่ง่าย ๆ ตอนเนี้ย ถ้าเรา "ต้องเจ็บ ต้องตาย" พวกเรา พร้อมมั้ย? ไปดูนะ ถ้าเราไม่พร้อม แสดงว่าเรายังฝึกไม่พอ ให้ฝึก ให้ตั้งใจฝึก แต่ไม่ใช่เคร่งเครียด ทุกวันซ้อมไปเรื่อยๆ มันจะค่อยๆ เติบโตขึ้น" --คุณแม่ชีอรนุช สันตยากร วันที่ ๒๐ พฤษภาคม ๒๕๖๐

"เราภาวนานะ ฝึกให้มีสติ มีสมาธิ ให้ใจมันเดินปัญญา ฝึกแค่นี้ยังไม่พอ ต้องฝึกให้ใจเป็นกลาง เป็นกลางก็ไม่ใช่เป็นกลางแบบสมาธิ หรือเป็นกลางแบบที่เราไปดัดแปลงจิตเอา เป็นกลางเพราะปัญญา เป็นกลางเพราะปัญญา คือใจมันจะไม่ดิ้นรนแล้ว ไม่อยากได้สุข ไม่อยากเกลียดทุกข์ ใจไม่ยินดี ไม่ยินร้าย ใจเป็นกลาง เป็นกลางกระทั่งใจไม่อยากได้ธรรมะ ใจที่ยังอยากได้ธรรมะอยู่ ก็ยังไม่เป็นกลาง" --พระอาจารย์อ๊า สมชาย กิตฺติญาโณ วันที่ ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๖๐

“การได้ฟังธรรม อยู่ใกล้ครูบาอาจารย์อบรมสั่งสอน คือช่วงเวลาที่มีคุณค่ามากที่สุด” --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สกลุ่มธรรมทาน วันที่ 11 มีนาคม 2560

"ลักขณูปนิชฌาน หรือจิตที่ทำหน้าที่เป็นผู้รู้ เป็นผู้ดู ที่เป็นเครื่องมือสำหรับการเดินปัญญา เกิดจากการรู้ทันจิตที่หลงไป" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สบ้านสติ ขอนแก่น วันที่ 23 ธันวาคม 2559

"สุขเกิดขึ้นก็อย่างงั้น อย่างงั้นแหละ ทุกข์เกิดขึ้น ก็อย่างงั้น อย่างงั้นแหละ เพราะอะไร เห็นมามากแล้ว มันก็แค่นั้น เดี๋ยวมันก็ดับไป เอาเป็นแก่นสารสาระอะไรไม่ได้ ใจนะ ค่อยเป็นกลางกับทุกสิ่ง ทุกความปรุงแต่ง อันนี้คือความเป็นกลางด้วยปัญญา คือความเป็นกลางที่เจตนาทำให้เกิดขึ้นไม่ได้ จะเป็นผลของการเจริญวิปัสสนาที่ถูกต้อง ยาวนาน มากพอ จนจิตค่อยฉลาดขึ้น ฉลาดขึ้น ฉลาดขึ้น ยิ่งมีความเป็นกลางต่อสิ่งทั้งปวงมากขึ้นเท่าไหร่ ใจนะ ก็ยิ่งคลายความยึดต่อสิ่งทั้งปวงมากขึ้นเท่านั้น" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ ศูนย์ฝึกอบรมบางประกง กฟผ. วันที่ 12 ธันวาคม 2559

"คุณสมบัติที่เราต้องการมากคือ "ซื่่อสัตย์กับความรู้สึกตัวเอง ให้มาก" ต้องเป็นคนดีตลอดแบบนี้ใช้ไม่ได้เลย เพราะเราจะไม่เห็นของจริงในใจเรา เราจะศึกษาความเป็นไปของรูปนามกายใจตัวเองนี้นะ ต้องไม่ดัดแปลงมัน มันไม่ต้องดีวันนี้ เพราะเราไม่ต้องฝึกให้มันดี เราต้องฝึกเพื่อให้เห็นสิ่งที่อยู่เลยอยู่ลึกไปกว่านั้นอีกคือ "ไม่ว่าดีหรือชั่ว มันเกิดแล้วก็ดับทั้งสิ้น มันบังคับบัญชาไม่ได้ มันไม่ใช่เรา" ต้องเลยความดีความชั่วที่เรายึดติดตรงนี้ไปให้ได้" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ ศูนย์ฝึกอบรมบางประกง กฟผ. วันที่ 11 ธันวาคม 2559

"กลับไปทำ ก็ทำแบบนี้แหละ ให้มันรู้สึกขึ้นมา จะว่าง่ายก็ง่าย จะว่ายากก็ยาก ไม่ทำก็ไม่ได้นะ แต่ทำใหม่ๆก็ยังไม่ได้ มันก็ต้องค่อยๆทำไป ใจร้อนก็ไม่ได้ เร่งก็ไม่ได้ เราเรียนหนังสือ อ่านหนังสือมาก เราก็ได้เยอะ จำได้เยอะ พรุ่งนี้สอบ สบาย ท่องเยอะ จำได้ ภาวนา ตรงข้ามเลย ทำไม่ได้ เร่งก็อด แต่เป็นการสั่งสมประสบการณ์ เหมือนนักบิน กว่าจะเป็นกัปตันนี่ ต้องเก็บ level ขนาดไหน กว่าจะเป็นกัปตัน เหมือนกันนะ ภาวนา ก็ต้องเก็บ level จิตจะค่อยๆ เข้าใจ แต่กระบวนท่ามันมีนิดเดียว ทำอยู่ท่าเดียว ท่าสองท่า แต่ความรู้ความเข้าใจจะค่อยๆมากขึ้นๆ" คุณหมอณัฏฐ์ คอร์ส กฟผ. ๑๓ พฤษภาคม ๒๕๖๐

"เพราะว่าเราทำความเป็นกลางไม่ได้ แต่เรารู้ความไม่เป็นกลางได้ และสิ่งที่ไม่เป็นกลางเป็น output มันไม่ใช่ input ถ้าทำให้เป็นกลางก็คือไม่เพ่ง" คุณหมอณัฏฐ์ คอร์ส กฟผ. วันที่ ๑๓ พฤษภาคม ๒๕๖๐

"ถ้าเราไม่รักษาศีล จิตมันจะไม่ค่อยสงบ จิตมันจะค่อนข้างที่จะเร่าร้อน ค่อนข้างที่จะกังวล อย่างเราไปทำผิดอะไรมา เราคิดว่าเราไม่รู้สึกอะไรหรอก เราคิดว่าสิ่งนั้นไม่ใช่การทำผิดอะไร เราไม่ต้องรับโทษอะไรก็ตามนะ แต่ลึกๆ ของจิตเนี่ยมันจะมีความเร่าร้อนอยู่ แต่เราดูไม่ออก เพราะฉะนั้นถ้าจะปฏิบัติธรรมให้ได้ผล เบื้องต้นเราต้องรักษาศีล อย่างน้อยศีลห้าก่อน" --อ.สุรวัฒน์ เสรีวิวัฒนา คอร์ส กฟผ. วันที่ ๑๒ พฤษภาคม ๒๕๖๐

"เราภาวนานะ คอยรู้ทันกิเลสเรื่อยๆ พอกิเลสมันอ่อน จะภาวนาง่ายขึ้น อย่างคนที่กิเลสรุนแรง มีโทสะรุนแรง มีราคะรุนแรง มีโมหะรุนแรง ภาวนายาก งั้นเราไม่ตามใจมัน พอเราไม่ตามใจมัน อนุสัยเริ่มลดลง ภาวนาจะง่ายขึ้น สมาธิก็เกิดง่ายขึ้น" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์ส กฟผ. วันที่ ๑๒ พฤษภาคม ๒๕๖๐

"ฟังธรรมนะ บางเรื่องก็กระตุ้นให้เราเกิดปัญญา บางเรื่องบางตอนก็กระตุ้นเราให้เกิดวิริยะ บางตอนก็กระตุ้นให้เราเกิดศรัทธา ก็เราฟังธรรมเพื่อให้เราเกิดสิ่งนี้แหละ เพื่อให้เกิดศรัทธาที่จะนำไปสู่วิริยะ มีวิริยะ ในที่สุด สติตัวจริงก็เกิด สติอัตโนมัติก็มา เสร็จแล้วก็มีสมาธิ แล้วก็มีปัญญา นอกจากนี้ ก็ต้องรู้วิธีการปฏิบัติตน ไม่ใช่แค่หลัก งั้นธรรมเวลาฟัง บางครั้งบางคราวบางตอนประกอบด้วยวิธีการปฏิบัติตน ไม่ใช่ฟังเฉพาะเรื่องการเดินปัญญาอย่างเดียว ถ้าจะเอาแต่เดินปัญญาอย่างเดียว กิเลสไม่ขัดเกลา ธรรมไม่ก้าวหน้าหรอก ภาวนายาก ถ้าเรากิเลสหนานะ ภาวนายาก กิเลสเบาบางรับธรรมได้ง่าย จิตใจปราณีตรับธรรมง่าย ภาวนาก็ง่าย คน self แรง ภาวนายาก คนอวดดี อวดเก่งภาวนายาก คนไม่อ่อนน้อมภาวนายาก เรื่องพวกนี้เป็นสิ่งที่ต้องเรียนทั้งหมด พระพุทธเจ้าท่านสอนไว้ทั้งสิ้น" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สบ้านสติขอนแก่น วันที่ ๖ พฤษภาคม ๒๕๖๐

"เราต้องไปดูตัวเราเอง แล้วก็สำรวจตัวเองว่า อะไรที่เกื้อกูลต่อการภาวนา อะไรที่เป็นศัตรูของการภาวนา เราก็สำรวจตัวเอง พระพุทธเจ้าท่านสอนอะไร หลวงพ่อท่านสอนอะไร ท่านชมในสิ่งที่ทำอะไร เราก็ทำ ท่านตำหนิติเตียนในสิ่งที่ เป็นสิ่งที่เป็นอกุศลอะไรเนี่ย ที่ควรจะละ ควรจะเลิกเนี่ย เราก็ฝึกตัวเอง ให้ละ ให้เลิก ให้ได้" --หมอม่อน คอร์สบ้านสติขอนแก่น ๕ พฤษภาคม ๒๕๖๐

"คนที่มีอินทรีย์อ่อนนะ (พระพุทธเจ้า) ท่านก็สอนให้รู้จักทำทาน รู้จักรักษาศีล ให้สร้างสมคุณงามความดีนะ ในระดับต้นๆ ก่อน เอาบุญนี้เป็นเครื่องอยู่ เป็นเครื่องอาศัย ที่จะท่องเที่ยวไปในวัฏฏะนี้ แล้วอาศัยการเวียนในวัฏฏะนี้ ค่อยๆ สร้างสมบารมีไป สร้างสมคุณงามความดีต่างๆ ไป หลายๆ ชาติ ได้ฟังธรรมะแท้ๆ สักครั้งหนึ่ง อินทรีย์ยังไม่แก่กล้า ฟังแล้วก็ลืมไปอีก อาศัยเวลานาน กว่าแต่ละคน จะสนใจธรรมะเพื่อการปฏิบัติจริงๆ" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์ส กฟผ. วันที่ ๑๒ พฤษภาคม ๒๕๖๐

"พวกเราคอยรู้ทันกิเลสของตัวเองเรื่อยๆ กิเลสนี่แหละเป็นตัวที่ทำให้เรานะ ต้องเกิดแล้วเกิดอีก ทุกข์แล้วทุกข์อีก เกิดแล้วก็แก่ แล้วก็เจ็บ แล้วก็ตาย อยู่ร่ำไป แล้วก็เจอสิ่งที่ไม่รัก พลัดพรากจากสิ่งที่รัก มีความทุกข์เนืองๆ อยู่ร่ำไป และอย่ายอมเป็นทาสของมัน มีหน้าที่รู้เท่าทันมันเรื่อย รู้เท่าทันมันเรื่อย ใจมีกิเลสอะไรนะ คอยรู้ทัน" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์ส กฟผ. วันที่ 12 พฤษภาคม 2560

"อย่าดูถูกการสวดมนต์นะ การสวดมนต์นะ ทำให้คนจำนวนมากได้ดิบได้ดีมาแล้ว ขณะที่สวดมนต์ เห็นร่างกายขยับ เห็นปากพงาบอยู่ ใจระลึกลงที่ร่างกายที่ตั้งอยู่ จิตนะ เดี๋ยวก็ลงไปจับที่ร่างกาย เดี๋ยวก็หนีไป เดี๋ยวก็หลงไปคิด ขณะที่มันแช่อยู่ในอารมณ์อันใดอันหนึ่งเป็นช่วงๆ มันก็ได้อะไร ได้สมถะ จิตหลงไปคิด เรารู้ทัน เราก็ได้ฝึกลักขณูปนิฌาน พอภาวนา พอสวดมนต์ไปช่วงหนึ่ง จิตเริ่มมีกำลังละ บางคนอาจจะเริ่มเห็นขันธ์ทำงาน เห็นสภาวะธรรมต่างๆทำงาน มันก็ได้เดินวิปัสสนา" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สบ้านสติขอนแก่น วันที่ ๖ พฤษภาคม ๒๕๖๐

"สิ่งที่สอนมะกี้นี้ เราไปซ้อมเรื่อยๆ ไม่จำเป็นจะต้อง ปลีกตัวไปอยู่ที่ไหนแล้วก็นั่งทำสมาธิทีนึง 20 นาที นั่งอยู่ในร้านกาแฟนะ 5 นาที นั่งทำแบบเนี้ย นึกออกป่ะ กินข้าว กินข้าวเสร็จ ไม่คุยกับเพื่อนเราก็นั่งรู้สึกไป วันนึงนะทำได้หลายๆ รอบ รอบละ 5 นาที 3 นาที ก็เอา อีกหน่อยจะชำนาญ ปกติพวกเราไม่อย่างนี้ 5 นาที เราก็เพลิน 10 นาที เราก็หลงไป หลงไปเรื่อยๆ ใช้รูรั่วพวกเนี้ย 3 นาที 5 นาที ทำระหว่างวันนะ จิตจะมีพลังมาก มากกว่าที่พวกเราจะนึกได้ คือใจที่มันคลอเคลียอยู่กับกรรมฐานเรื่อยๆ เนี่ย จิตจะมีแรงเรื่อยๆ งั้นพวกเราซ้อมบ่อยๆ" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สบ้านสติขอนแก่น วันที่ 5 พฤษภาคม 2560

"พวกเราก็เป็นความหวังของครูบาอาจารย์นะ เป็นความหวังของพระศาสนา แต่ละคนสำคัญนะ ในโลกนี้มีคนตั้งกี่พันล้านคน คนสนใจธรรมมีนิดเดียว ในบรรดาคนที่สนใจธรรม ก็มีน้อยนักที่ได้ฟังธรรมที่ลัดสั้น ตัดตรงสู่ความพ้นทุกข์ ธรรมที่หลวงพ่อสอนเนี่ย ที่แสดงอยู่ทุกวันนี้ ไม่ค่อยมีเปลือก ไม่มีพิธีกรรม ไม่มีพิธีรีตรองอะไร มีหลักล้วนๆเลย ไม่มีวิธีการปฏิบัติที่ไม่มีอะไรรุ่มร่าม ทำตามนี้ ง่ายๆ สั้นๆ ธรรมจะค่อยๆพัฒนาไป" -- อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สบ้านสติขอนแก่น วันที่ ๕ พฤษภาคม ๒๕๖๐

"จริงๆ เวลาครูบาอาจารย์ให้พร ก็มีอานิสส์อยู่ เพราะจิตครูบาอาจารย์สะอาด เจตนาที่ท่านให้เนี่ย ให้ด้วยความบริสุทธิ์ใจ และท่านมีสมาธิ เวลาท่านให้พรก็มีอานิสงค์ เป็นผลของสมาธิ เป็นผลของคุณงามความดีที่ท่านให้ แต่ว่า พรที่ประเสริฐที่สุดคือ ความดีที่พวกเราทำเอง พวกเราก็ทำตามคำสอนของพระพุทธเจ้านี่แหละ ตัวเราจะเป็นพร ตัวเราจะประเสริฐ ถึงเวลานะ เราก็เอาคุณงามความดีของเราเนี่ย แผ่ไปถึงบุคคลอื่นๆด้วย ทำให้ทุกคนมีความสุข ผมก็โมทนา การที่พวกเรามาฟังธรรมร่วมกันก็เป็นบุญอย่างหนึ่ง การที่พวกเราตั้งใจรักษาศีลเมื่อกี้ บุญก็เกิดขึ้น นั่งฟังธรรม มีสมาธิ บุญก็เกิดขึ้น ได้เห็นขันธ์แยกก็มีบุญที่สูงขึ้นไปอีก เห็นขันธ์แสดงไตรลักษณ์ก็ได้บุญจากการเดินปัญญา เราก็ทำบุญอย่างนี้ เรื่อยๆ ทำไปเรื่อยๆ ในที่สุดนะ คุณงามความดีของเราก็มากขึ้น วันหนึ่งนะ เราก็จะพ้นออกจากห่วงทุกข์นี้ไป" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ ชมรมสารธรรมล้านนา เชียงใหม่ วันที่ 23 เมษายน 2560

"สมถะกรรมฐาน เป็นไปเพื่อให้ใจมีความสุข มีความร่มเย็น มีความดี ให้จิตได้พักผ่อน วิปัสสนากรรมฐาน ทำให้จิตนี้ฉลาด เข้าใจความเป็นจริงของโลก เมื่อใจฉลาด มันจะยึดโลกน้อยลง ยึดสิ่งต่างๆ น้อยลง เมื่อมันยึดน้อยลง มันก็มีความสุขมากขึ้น คือมันสบายมากขึ้น มีภาระน้อยลง" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สเนยยะ วันที่ ๗ เมษายน ๒๕๖๐

"พวกเราอย่าทิ้งกรรมฐาน อยู่ที่ไหนก็ภาวนาได้ เพราะอะไร? อยู่ที่ไหนก็มีกายมีใจ จะมาบอกว่าอยู่ที่นั้น ภาวนาไม่ได้ อยู่ที่นี่ภาวนาไม่ได้ ถ้าภาวนาอยากให้สภาวะเป็นอย่างงั้นอย่างงี้เนี่ย ภาวนายาก อยู่ในที่ๆไม่ชอบ ก็มีโทสะให้ดู ก็มีทุกขเวทนาให้ดู อยู่ในที่ๆ ชอบ ก็มีราคะ มีความเผลอเพลินให้ดู กายใจอยู่ที่ไหน กรรมฐานก็อยู่ที่นั้นแหละ งานเยอะแค่ไหนนะ ก็ภาวนาได้ อยู่ในสิ่งแวดล้อมแบบไหน ก็ภาวนาได้ ไม่มีข้ออ้างว่า ยุ่งไป หิวไป ร้อนไป หนาวไป ป่วย ตราบใดที่มีกิเลสเผารนจิตใจอยู่ กรรมฐานหยุดไม่ได้ ตราบใดเท่าที่พ้นจากอบายไม่ได้ ทุกคนยังมีความเสี่ยงที่จะลงอบายได้เสมอ อย่าประมาท งั้นอยู่กับกรรมฐานของตนเรื่อย ๆ อยู่กับกายกับใจตัวเอง อย่าเสียเวลาไปเปล่าๆ" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สเนยยะ วันที่ ๗ เมษายน ๒๕๖๐

"หนึ่งในธรรมที่ทำให้กล้าหาญ คือ "ศีล" หนึ่งในธรรมที่ทำให้มีสมาธิ ก็คือ "ศีล" หนึ่งในเหตุปัจจัยที่ทำให้บรรลุมรรคผลนิพพาน ก็คือ"ศีล" งั้นทุกวัน นับแต่นี้เป็นต้นไป ให้คอยเตือนตนเองเรื่อยๆ ว่า "เราจะมีเจตนารักษาศีล" เมื่อใดก็ตามที่พลาดพลั้ง ทำผิดไปแล้ว ให้ตั้งใจรักษาเอาใหม่...... หลวงพ่อสอนอยู่เรื่อยว่า เช้า กลางวัน เย็น ก่อนนอน เหมือนกินยาเลย ตื่นขึ้นมา ก็ให้นึก เตือนตัวเองว่า เราจะรักษาศีล ก่อนกินข้าวเช้า เตือนตัวเอง เราจะรักษาศีล เราจะเป็นผู้มีศีล ก่อนกินข้าวกลางวัน ก็เตือนตัวเอง เตือนตัวเองบ่อยๆ เวลาที่ ได้รับการกระตุ้น หรือสิ่งแวดล้อมที่จะทำให้ผิดศีล มันจะระลึกถึงศีลได้ง่ายขึ้น..... นับแต่นี้นะ ทำอะไรไม่ได้ รักษาศีล จนตาย ภาวนาไม่ได้ ก็ให้รักษาศีลเอาไว้ ศีลจะรักษาเรา ไม่ตกไปสู่ที่ชั่ว" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สเนยยะ วันที่ ๖ เมษายน ๒๕๖๐

"เราไม่รู้ว่าเราจะตายเมื่อไหร่ อย่าประมาท เพราะฉะนั้น มีโอกาสฝึกสติได้ตอนไหนก็ฝึกไป อย่าเอาเวลาไปเที่ยวเล่นหมด ไม่มีประโยชน์ มีสติทีละแว๊บ ทีละแว๊บ ไปเรื่อยๆ มันก็จะได้สั่งสมสติปัญญาขึ้นมา เมื่อไหร่สติอัตโนมัติ ก็พร้อมตายแล้ว" --อ.สุรวัฒน์ เสรีวิวัฒนา สนทนาธรรมตามกาล 11 วันที่ 2 เมษายน 2560

"ในความเป็นจริง "กัลยาณมิตร"และ"โยนิโสมนสิการ" คือทั้งหมดของพรหมจรรย์ "กัลยาณมิตร"ก็คือครูบาอาจารย์ที่แนะนำเรา ทีนี้ใครจะมาแนะนำเราได้ตลอด มันก็ต้องพึ่ง "โยนิโสมนสิการ"ให้มาก คือคิดเอา เปรียบเทียบตัวเองกับคำสอน สังเกตเอา ก็คือใช้สติปัญญานั่นเอง คือไม่อยากให้พวกเราอ่อนแอนะ ใครจะมาสอนพวกเราได้ตลอด ใครจะมาป้อนให้พวกเราได้ตลอด ถ้าเจอสภาวะแบบนี้ แล้วอาจารย์ก็แก้ให้ เจอแบบนี้ อาจารย์ก็ให้สูตรสำเร็จ นานๆ เข้า จิตเราจะพึ่ง จะติดอาจารย์มาก รู้สึกว่าไม่เจออาจารย์แล้วภาวนาไม่ได้ แล้วต้องเรียนกรรมฐานที่แบบ อาจารย์พาเดิน บอกอย่างงี้แป๊ะเลยๆ ต้องทำแบบนี้เท่านั้น จริงๆ ไม่ใช่หรอก 100 คนก็ 100 อย่าง 1,000 คนก็ 1,000 อย่าง กรรมฐานเป็นเรื่องแบบนั้น" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ บ้านสติ ขอนแก่น วันที่ 2 เมษายน 2560

"เราดูใจ ไม่ต้องดูตลอดนะ ถ้าเพ่ง มันจะไปดูตลอดเวลา ดูใจ ไม่ต้องดูตลอดเวลานะ ดูแล้วรู้ไปสักพักนึงแล้วมีอะไรก็มารู้ใหม่ รู้บ่อยๆ ไม่ต้องไปตามดู ดูเหมือนกล้องถ่ายรูป ไม่ใช่เหมือนถ่ายวีดีโอ กล้องถ่ายรูปกดถ่ายทีนึงเดี๋ยวก็กดใหม่ถูกป่ะ มันมีช่องว่าง มันไม่ต้องดู วีดีโอมันถ่ายตลอด ถ่ายตลอดจะเพ่ง สภาวะมันเกิดเยอะแยะเลยทุกขณะจิตเดี๋ยวก็เกิด ไม่ต้องรู้ตลอด รู้เท่าที่รู้ได้ แต่รู้ให้บ่อยๆ เท่านั้นเอง" --ทันตแพทย์ณัฎฐ์ ศรีวชิรวัฒน์ บ้านสติ ขอนแก่น วันที่ 2 เมษายน 2560

"ในชีวิตประจำวันของพวกเราส่วนใหญ่ พวกเราก็คิดสะเปะสะปะไปเรื่อย ใจไม่ได้อยู่ในสิ่งใดสิ่งหนึ่ง มันไม่คลอเคลียอยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง และก็ หลงไปแล้วก็รู้ทันว่ามันลืมไปอะไรอย่างนี้ ส่วนใหญ่จะคิดสะเปะสะปะ คิดเรื่องที่หนึ่ง เรื่องที่สอง เรื่องที่สาม เรื่องที่สี่ คิดไปเรื่อยๆ ครึ่งวัน หรือครึ่งชั่วโมง ก็รู้สึกทีนึง มันก็ได้มรรคผลช้า ใจต้องคลอเคลียอยู่กับธรรมะ คลอเคลียอยู่กับธรรมะคืออะไร คลอเคลียอยู่กับร่างกายจิตใจตนเองให้มาก จิตนะมีเครื่องอยู่อันหนึ่งแล้วแต่ถนัด เวลาหลงไปจะได้รู้เร็วขึ้น นานๆ เข้า สมาธิจะมากขึ้น ความรู้สึกตัวก็เข้มขึ้น หลงแล้วรู้เร็วขึ้น จิตผู้รู้ ตัวรู้ก็จะค่อยๆ เด่นดวงมากขึ้น พลังของจิตก็จะมากขึ้น" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ สนทนาธรรมตามกาล 10 ณ M Academy วันที่ 26 มีนาคม 2560

Ajhan Prasan - Getting a Taste of Dhamma - Canadian Course 22 Mar 2017