"หลวงพ่อบอกว่าธรรมะที่พระพุทธเจ้าเทศน์ 84,000 พระธรรมขันธ์ หรือหนึ่งตู้พระไตรปิฏก จริงๆแต่ละคนต้องการแค่นิดเดียว ถ้าเราได้ธรรมะที่ถูกจริตกับเรา เราใช้ตัวนั้น มันก็ภาวนาง่าย ถ้าธรรมะไหนไม่ถูกจริต ฝืนไป ทำไม่เหมาะกับเรา ภาวนาไม่ได้หรอก ทำไงก็ภาวนาไม่ขึ้น เราก็ดูว่าเราเหมาะกับอะไร ดูซิว่าเราเป็นพวกสมาธินำปัญญา หรือเป็นพวกเหมาะกับปัญญานำสมาธิ หรือเราเหมาะกับสมาธิกับปัญญาควบกัน" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สเพื่อธรรม วันที่ ๒ กันยายน ๒๕๖๐

"จิตตั้งมั่น คือจิตที่จะใช้ในการเจริญปัญญา ถ้าไม่มีจิตตั้งมั่น จะเจริญปัญญาไม่ได้ มันไม่สามารถจะเห็นกายเห็นใจ ที่กำลังเป็นไตรลักษณ์อยู่ได้ ทั้งที่ไตรลักษณ์มันก็ปรากฎอยู่ แสดงตัวอยู่ตลอดเวลา แต่จิตที่ไม่ตั้งมั่น จะไม่สามารถไปรับรู้ ความเป็นไตรลักษณ์ของกายของจิตได้" --อ.สุรวัฒน์ เสรีวิวัฒนา สนทนาธรรมตามกาล ๑๕ วันที่ ๒๐ สิงหาคม ๒๕๖๐

"หลวงพ่อเคยบอกว่า หลวงพ่อไม่เคยทิ้งใคร ลูกศิษย์มีหน้าที่เดินตาม คนที่ไปไม่ได้คือพวกที่ไม่ได้เดินตามเอง เราก็ไปพิจารณาตัวเราว่า ตรงไหนเราอ่อน เราก็ไปเสริมตรงนั้น ตรงไหนที่เป็นคุณงามความดีของเราอยู่แล้ว เราก็พัฒนาให้มันดียิ่งๆขึ้นไป ประโยชน์ก็จะเป็นของพวกเราเอง ไม่ได้เป็นของอาจารย์ผู้สอน" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สจีน ๗ วันที่ ๑๙ สิงหาคม ๒๕๖๐

"เบื้องต้นต้องดูตนเองให้ออกนะว่า จิตเราตั้งมั่นหรือยัง มีใครเห็นจิตตัวเองไหลออกไปข้างนอกบ้าง เห็นไหม ไหลไปแล้วทำยังไง เวลาไหลไปแล้ว....รู้ แล้วเป็นยังไง มันกลับมาอยู่ที่ตัวไหม ถ้าไหลไปแล้วเรารู้ แวบหนึ่งกลับมาอยู่ที่ตัว นี่คือตั้งมั่นได้แล้วนะ แต่มันแค่แวบเดียว แล้วถ้าเราสังเกต ตรงแวบนั้น เราจะรู้สึกเลยว่า จิตที่ไหลไปกับจิตที่อยู่ที่ตัวเองนี่ มันไม่เหมือนกัน ตรงนี้เห็นกันไหม ถ้าเห็นตรงนี้ได้ มันก็คือเดินปัญญาอยู่แล้วละ แวบหนึ่งที่เห็นว่าจิตไหลไป แล้วก็กลับมารู้ตัวเอง มันจะเห็นจิตที่ไหลไปดับ พอจิตที่ไหลไปดับ จะกลับมารู้สึกอยู่ที่ตัวเอง เพราะฉะนั้น แวบตรงนั้น มันจะเห็นจิตเกิดดับแล้ว การเห็นจิตเกิดดับนี่ก็คือ การเจริญปัญญาอยู่" --อ.สุรวัฒน์ เสรีวิวัฒนา คอร์สจีน ๗ วันที่ ๑๘ สิงหาคม ๒๕๖๐

"จริงๆเรื่องนี้เป็นโศกนาฎกรรม เป็นเรื่องเศร้าของวัฏฏะ บางชาติเกิดมาร่ำรวย บางชาติเกิดมาก็ยากจน บางชาติเกิดมาปกติ บางชาติเกิดมาพิการ บางชาติก็ไม่ใช่มนุษย์ เป็นสัตว์ก็มี ยังไม่รวมกับชาติอื่นๆที่อยู่ในอบายภูมิ เคยผ่านมาแล้วทุกคนนะ มันน่ากลัวตรงที่ว่า มันลืมได้ ถ้าจำได้ จะประมาทน้อยกว่านี้ คนที่เห็นทุกข์เห็นโทษแบบนี้ จิตมันจะขยันภาวนา เพราะมันรู้ว่าเป็นทางเดียว ทางรอดมีทางเดียว" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สจีน ๗ วันที่ ๑๔ สิงหาคม ๒๕๖๐

“ขณะที่ปฏิบัติ มันผิดตลอดเส้นทาง ไม่ต้องกลัว อาศัยที่ทำผิดนี่แหละ ปฏิบัติ แล้วก็ผิด เรียนรู้สิ่งที่ผิด ค่อยๆ ปรับ ในที่สุด มันก็ถูกขึ้นมา" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สจีน 7 วันที่ ๑๓ สิงหาคม ๒๕๖๐

"พวกเราเดินปัญญาไปช่วงหนึ่ง ใจของพวกเรา จะมีความสงบ เพราะว่ามันเห็นความจริงบางอย่างมากขึ้น มันคลายมากขึ้น นี่เป็นตัวอย่างของการปล่อย ใจสบายไม่มีภาระ ใจไม่หวือหวา ไม่วิ่งขึ้น วิ่งลง ความสุขที่เกิดขึ้น ไม่รุนแรง ความสุขนี้ปราณีต มีความสงบ มีสันติ นี่แหละ "รสของธรรมะ" สะอาด สงบ รู้สึกตัว..." --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สจีน 7 วันที่ ๑๓ สิงหาคม ๒๕๖๐

"เส้นทางนี้มันก็เริ่มต้นจากการมีสติ เราอย่าให้ความคิดมาเป็นตัวกำหนด หรือว่าเป็นตัวที่ทำให้เราหลงไปกับมันได้ ต้องฝึกคอยรู้ทัน ไม่งั้นเราก็จะเป็นทาสของมันเรื่อยไป พอคิดแล้วก็สงสัย พอหาคำตอบได้ก็คิดใหม่ ก็สงสัยใหม่ แต่ถ้าเรารู้ว่า จิตเมื่อกี้หลงไปคิดแล้ว เราก็จะมีสติเกิดขึ้นเป็นขณะๆไป ความคิดที่ผ่านมาก็จะดับไป เราก็จะเกิดความคิดใหม่ เราก็มีหน้าที่รู้ทันมัน แค่นั้นเอง" --หมอม่อน คอร์สจีน 7 วันที่ ๑๓ สิงหาคม ๒๕๖๐

"ทำกรรมฐานที่จริงพวกเราไม่ต้องรู้อะไรมาก ธรรมะของพระพุทธเจ้ามีเยอะมีมาก เพราะว่าท่านสอนคนหลากหลาย แต่ธรรมะวิธีการปฏิบัติ เฉพาะบุคคลที่จะทำให้เราเข้าใจธรรมะ แต่ละคนใช้นิดเดียว ต้องมีสติ ต้องมีจิตที่ตั้งมั่น" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สจีน 7 วันที่ ๑๒ สิงหาคม ๑๕๖๐

"เพราะความเคยชินของพวกเรา ไม่ใช่เป็นความเคยชินที่รู้สึกตัว ความเคยชินของเราก็คือ หลง เราฝึกไปเรื่อยๆ นะ คนไหนฝึกชำนาญมากขึ้น มากขึ้น ความเคยชินใหม่ มันจะค่อยมากขึ้น ความเคยชินที่รู้สึกตัว มันจะค่อยๆ กินพื้นที่ของ ความเคยชินที่จะหลง" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สจีน 7 วันที่ ๑๒ สิงหาคม ๒๕๖๐