"ศีลที่เหมาะกับนักปฏิบัติเรียกว่าอินทรียสังวรศีล อินทรียสังวรศีล ก็คือ เวลา ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ กระทบผัสสะแล้ว ใจมันยินดียินร้ายขึ้นมาแล้วคอยรู้ทัน หมายถึงว่า ให้เราใช้ชีวิตของเราปกติแบบนี้ เวลามีผัสสะกระทบเข้ามาทางผัสสะต่างๆ แล้วใจเรามียินดียินร้าย ใจเราคอยรู้ทัน ยกตัวอย่าง เช่น คนมาด่าเรา ใจเรามีความโกรธขึ้นมา เรารู้ทัน ความโกรธดับไป จิตเราก็เป็นปกติ อันนี้เรียกว่าจิตมีศีล" --พระอาจารย์อ๊า คอร์สเชฟรอนธรรมะ วันที่ ๑๓ ตุลาคม ๒๕๖๐

"พอจิตมีกำลัง จิตจะเป็นตัวของมันเอง โดยไม่ต้องยุ่งกับมัน หลักการอยู่ตรงนี้ พูดง่ายๆคือ มีกำลังทรงตัวของมันเอง ไม่ต้องไปประคอง ไม่ต้องยุ่งกับจิต มันก็อยู่ของมันได้ เค้าเรียกว่า มันถึงจิต จิตก็ตั้งมั่นขึ้นมา มีความเป็นตัวของตัวเอง" --หมอณัฏฐ์ คอร์สเจริญสติและสมาธิในชีวิตประจำวัน กฟผ. วันที่ ๓๐ กันยายน ๒๕๖๐

"ถ้าวางจิตถูก ถ้าเราเกิดความคุ้นเคยให้มาก ว่าความรู้สึกเป็นอย่างไร จิตที่ดำเนินไป ไม่ว่าจะอยู่ในลักษณะไหน ให้มีความรู้เนื้อรู้ตัว มีความรู้สึกเป็นองค์ประกอบ ไม่ว่าจิตจะอยู่ในขณะใด ในชีวิตประจำวัน หรือทำความสงบ ให้หยั่งเข้าไปสู่ความสงบ ให้มีความรู้สึกตัว ถ้าลงช่องที่ถูก เมื่อจิตสงบ จิตก็จะแยกเป็นผู้รู้ขึ้นมา ความรู้จะชัดขึ้น จิตก็จะรู้อยู่ที่จิต และจิตก็จะไปเห็นจิต จิตก็จะไปเห็นร่างกาย พูดง่ายๆ จิตก็จะไปเห็นรูป และจิตก็จะไปเห็นนาม โดยจิตที่แยก ก็เกิดจากการฝึกฝนที่เราทำแต่ต้น โดยไม่เข้าไปยึดติดในอารมณ์ใด จิตก็แค่ยึดอยู่สิ่งเดียวคือ ความรู้สึก " --หมอณัฏฐ์ - คอร์สเจริญสติและสมาธิในชีวิตประจำวัน กฟผ. วันที่ ๓๐ กันยายน ๒๕๖๐

"หัวใจของการภาวนา ถ้าเราเจริญสติในชีวิตประจำวันไม่ได้ แปลว่า การภาวนาของเรายังไม่กลมกลืนกับชีวิต ถ้าเรายังแบ่งแยกชีวิตว่า ช่วงนี้เป็นช่วงปฏิบัติ ช่วงนี้ไม่ใช่เวลาปฏิบัตินี้ การภาวนายังอีกห่างไกล" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สเจริญสติและสมาธิในชีวิตประจำวัน กฟผ. วันที่ ๒๙ กันยายน ๒๕๖๐

"ตรงที่เห็นจิตไหลแว็บ มันแว็บเดียวจริงๆ เงียบๆ ด้วย ไม่มีคำพูด นั่นแหละคือ การปฏิบัติ เกินจากนั้นเมื่อไหร่ หลงคิดหมดเลย คือปฏิบัติอยู่ มันก็ปฏิบัติอยู่แล้ว เพียงแต่ว่า มันดิ้น ดิ้นจะให้ก้าวหน้า ดิ้นจะให้ได้ผลเร็วๆ ตรงนี้ เป็นกับดัก ถ้าดิ้นอยู่อย่างนี้ ปฏิบัติไปอีกนาน ก็ไม่ได้หรอก ต้องเลิกดิ้นให้ได้ ดูด้วยใจที่เป็นกลางจริงๆ ดูด้วยใจที่เฉยๆ" --อ.สุรวัฒน์ เสรีวิวัฒนา คอร์สเจริญสติและสมาธิในชีวิตประจำวัน กฟผ. วันที่ ๒๙ กันยายน ๒๕๖๐

"สัจจะแห่งธรรมะ ถ้าเราสามารถรู้สภาวะใดสภาวะหนึ่ง ถูกต้องลงปัจจุบัน สภาวะนั้นจะดับให้เห็นต่อหน้าต่อตา" --คุณมาลี ปาละวงศ์ วัดพระธาตุโกฏิแก้ว จ.เชียงราย วันที่ ๓ กันยายน ๒๕๖๐

"เวลาเจอผู้ป่วยที่ใกล้จะสิ้นลม เรามีวิธีปฏิบัติให้เขาไปอย่างสงบ อันแรก เราต้องไม่เศร้าหมอง คือเราต้องไม่ทุกข์ ไม่เศร้า เพราะว่ากระแสของความทุกข์ ความเศร้า ความห่วงใย อาลัยอาวรณ์ มันจะดูดใจเขาไม่ให้เป็นอิสระ คือ เรายิ่งทุกข์ ยิ่งเศร้า ผู้ป่วยรับความรู้สึก จิตจะยิ่งเศร้าหมอง จิตเศร้าหมองจะไปไม่ดี ตรงไหนที่ทำให้เขาเป็นกุศลได้ก็ทำ" อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ บ้านสติ ขอนแก่น วันที่ ๒๗ สิงหาคม ๒๕๖๐

"ชีวิตนี้เป็นของเราเอง ตัดสินใจได้เอง ใช้สติสัมปชัญญะ ใช้ความฉลาด ตัดสินใจเองว่าจะดำเนินชีวิตยังไง ขั้นต่ำก็ต้องมีศีล เจตนารักษาศีล เช้า กลางวัน เย็น ก่อนนอน รักษาศีล นึกเอง เมื่อใดก็ตามที่จิตถูกเร้าด้วยกิเลสชั่วหยาบ เร้าให้เราต้องทำกรรมชั่ว หรือผิดศีล ให้เราตั้งใจ ตั้งเจตนาไว้เรื่อยๆ มันจะเตือนให้เรานึกถึงศีล จะได้พลาดน้อยลง" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์ส การเจริญสติฯ บ้านสติ ขอนแก่น วันที่ ๒๔ กันยายน ๒๕๖๐

"เมื่อใดก็ตามที่เรา หลุดออกจากกรอบ ของการเรียนรู้กาย กับใจตัวเอง เมื่อนั้นไม่ได้เรียนธรรมะ" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สการเจริญสติฯ บ้านสติ ขอนแก่น วันที่ ๒๒ กันยายน ๒๕๖๐

"เวลาภาวนา ภาวนาไปซื่อๆ ไม่ดับก็ไม่ดับ ยังมีอยู่ก็มีอยู่ มีราคะแล้วชอบ ก็ชอบ ไม่ต้องดัดจริตว่าไม่ชอบ มีโทสะแล้วสะใจ ก็สะใจ ก็รู้ซื่อๆ ไปอย่างนั้น รู้ไปอย่างนี้อย่างเป็นธรรมชาติ ธรรมดา เวลาภาวนา สภาวะไม่มีอะไรถูก อะไรผิด สภาวะของเราเป็นยังไง ก็เป็นอย่างนั้นแหละ" --อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ คอร์สการเจริญสติฯ บ้านสติ ขอนแก่น วันที่ ๒๓ กันยายน ๒๕๖๐