"เส้นนี้ หลวงพ่อสอนเลยว่าเราเรียนรู้สิ่งที่ผิดทั้งหมดเลยนะ เราไม่ได้เอาสิ่งที่ถูกเลยนะคะ เรารู้ทันความผิดนั่นแหละ ไม่เป็นไร จิตจะจำเองว่า อ๋อ เนี่ยบังคับ อันนี้มันปล่อย อันนี้โทสะ อันนี้ฟุ้งซ่าน เรามีหน้าที่พาเค้าเรียนรู้สิ่งต่างๆ ที่มันเกิดขึ้นในกาย ในใจ เราไม่แก้มันเลยนะ ตราบใดถ้าเรายังฟัง CD หลวงพ่ออยู่ ตั้งใจรักษาศีล ทำกรรมฐานขึ้นมากองนึง มันยังอยู่ในทางแน่นอน" --ฆราวาสธรรม คุณมาลี ปาละวงศ์ ณ วัดสวนสันติธรรม วันที่ 20 พฤศจิกายน 2559

"ความสุข เป็นเหตุใกล้ให้เกิดสมาธิ เวลาที่เรารวบไว้ เพ่งไว้ ประคองไว้ ลึกๆ ในใจจะอึดอัด  ใจไม่สบาย พอใจไม่สบาย สมาธิที่แท้จริงมันไม่ค่อยเกิด แต่ทีนี้ ในความเป็นจริง ใจมันไม่ได้คลายออกตลอดเวลาหรอก  เราก็มีหน้าที่รู้ทันไป มันรวบก็รู้  คลายก็รู้  แล้วทำไมมันรวบ แล้วยังภาวนาได้ บอกว่ารวบ แล้วไม่มีสมาธิ เวลารวบ เวลาเพ่ง เรารู้ว่ามันเพ่ง เรารู้ด้วยใจที่เป็นกลาง เห็นว่ามันทำเอง ไม่ยุ่งกับมัน จิตที่รวบมันก็อยู่ต่างหาก  จิตที่ทำหน้าที่รู้สึกมันก็เป็นจิตอีกดวงนึงต่างหากจากกัน มันก็ภาวนได้อยู่  เพราะตัวรู้มันก็ไม่ได้เพ่ง ตัวรู้ไม่ได้เครียด ตัวรู้มันไม่ได้ทุกข์ไปด้วย  แต่ถ้าเวลาเราเพ่ง แล้วเราไม่รู้ เราก็ไม่ได้เห็นจิตที่เพ่ง  มันเป็นเราเพ่ง รู้สึกป่ะ เวลาเราเพ่งแล้วเราไม่รู้ ขันธ์มันก็ไม่ได้แยก จิตผู้รู้มันก็หายไป" อ.ประสาน พุทธกุลสมศิริ สนทนาธรรมตามกาลครั้งที่ 8 ณ M สถาบันการศึกษา  วันที่ 8 มกราคม 2560