"พระพุทธเจ้าท่านตรัสว่า คนจำนวนมากเห็นโทษเห็นข้อห้ามของสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ว่าไม่เป็นไร ยกตัวอย่างเช่น การเล่นโทรศัพท์มือถือ พวกเราไม่ค่อยเห็นทุกข์เห็นโทษของมันหรอก มันไม่ได้ฆ่าใคร อย่างน้อยก็ฟุ้งซ่าน เสียเวลาไปอีกหลาย ๆ วัน หรือหลาย ๆ ชาติก็ไม่รู้น่ะ ความชั่วอะไรก็ไม่ได้รุนแรง ครูบาอาจารย์ก็บอกว่าสิ่งเหล่านี้ทำให้เสียเวลา ครูบาอาจารย์ เวลาท่านเตือน ท่านผ่านโลกมาเยอะแล้ว ท่านรู้หรอกว่าอะไรทำแล้วเจริญ อะไรทำแล้วเสื่อม ท่านรู้เท่าทันเล่ห์กลอุบายของกิเลส ท่านถึงห้าม ... พระพุทธเจ้าท่านตรัสว่า คนจำนวนมากพอท่านบัญญัติอะไรที่ขัดเกลารุนแรงเกินไป คนเหล่านั้นเห็นทุกข์เห็นโทษของสิ่งที่ท่านห้ามว่าเหมือนเถาวัลย์เส้นเล็ก ๆ เถาวัลย์นี้ดูไม่ค่อยน่ากลัวน่ะ แต่มันมัดนกตัวเล็ก นกตัวเล็ก ๆ ถูกเถาวัลย์เส้นเล็ก ๆ นี้ มัดไว้อย่างมั่นคง เพราะไม่เชื่อ ไม่เคยคิดที่จะทำตามการขัดเกลา เห็นว่าเป็นเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ นกตัวนี้รอวันที่จะถูกเชือด ถูกฆ่า ถูกอะไรฆ่า ถ้าเป็นนกก็ถูกนายพรานฆ่า ถ้าพวกเราก็ถูกวัฏฏะฆ่านั่นแหละ เสียเวลาไปอีกชาติหนึ่ง ท่านตรัสว่าเถาวัลย์เส้นเล็ก ๆ นี้ทำหน้าที่อย่างเข้มแข็งเหมือนท่อนซุง เถาวัลย์เส้นเล็ก ๆ ที่ถูกดึงก็ขาด แต่ถ้าเราไม่ขัดเกลาตัวเองน่ะ เราก็เหมือนเถาวัลย์เล็ก ๆ กับนกตัวเล็ก ๆ นั่นแหละ"

"(การปฏิบัติ)ในรูปแบบมันจะสะท้อนการเจริญสติในชีวิตประจำวันทั้งหมด ถ้าเราทำรูปแบบที่มีเหตุทำให้รู้สึกตัวอย่างธรรมชาติ รู้อย่างที่มันเป็นได้ในชีวิตประจำวันเราก็จะดูได้อย่างธรรมชาติ แต่ถ้าในรูปแบบเราทำด้วยการบังคับอยู่ ในการเจริญสติในชีวิตประจำวันก็บังคับ แต่ให้รู้ก่อนว่ามันบังคับ เราไม่แก้" - คุณมาลี ปาละวงศ์ ถามตอบปัญหาธรรมะที่วัดสวนสันติธรรม วันที่ 19 กรกฎาคม 2559 (mle590719B)

"วางใจให้ถูกก่อน วางใจว่าเราทำเพื่ออะไร เราจะทำวิปัสสนา เราไม่ได้ทำให้สงบ ผลจากการทำวิปัสสนาที่ถูกต้อง ความสงบ ความตั้งมั่นของจิตมันจะมาเอง ถ้าเรามุ่งมาสู่ว่า ต้องสงบ ต้องรู้สึกตัว ต้องมีสติ ต้องรู้ชัดๆ เยอะๆ มันจะเป็นทรงนี้หมดเลย คือ แน่น ซึม แข็ง ทื่อ สุดท้ายเป็นซอมบี้ ... เข้าใจตรงทางก่อน รู้ความเป็นจริง ท่องไว้เลย.. เห็นตามความเป็นจริง รู้อย่างที่มันเป็น" คุณมาลี ปาละวงศ์ ถามตอบปัญหาธรรมะที่วัดสวนสันติธรรม วันที่ 19 กรกฎาคม 2559